365 days, “PASANG-AWA”

Doy Cinco

Bagamat bumababa ang satisfaction rating, marami pa rin ang naniniwala na mukhang seryoso nga ang Pnoy administrasyon sa kampanyang tigpasin ang mga buwaya't buwitre sa bansa. Maaring sabihing "katarungan sa bayan" ang nasimulang arangkada na may "intensyong ituwid ang landas sa gawaing paggugubyerno."

Ang usapin na lang ay kung mararandaman ng mga tao ang positibong epekto ng pagpupurga't paglilinis sa mga institusyon at ahensya ng gubyerno; Ombudsman, NFA, DPWH. Comelec, AFP, GSIS, LTO, Bureau of Customs, pork barrel, LGUs at GOCC: PCSO-Pagcor, LWUA, PNCC, BCDA at higit sa lahat sa mga maanomalyang daang bilyung pisong foreign contracts - flagship programs o mga mega projects na kinangkong nung nakaraan tiwaling administrasyon.

Naging tradisyon na sa araw-araw na takbo ng buhay ng mga Pilipino ang kurakot. Sumibol bago pa ang ikalawang digmaang pandaigdig (WWII), lumala sa panahon ni Marcos at naging salot na sa panahon ng Arroyo administration. Sa kabuuang national budget, may palagiang 25% ang nakukurakot, 30% ang ibinabayad sa utang (IMF-WB) at ang natitirang 45% lamang ang tunay na napapakinabangan ng bayan (bangkarote!).

Hindi kapani-paniwalang sabihing nagkaroon na ng "transformation sa pag-uugali” ang mga tao, batay sa delivery speeched ni Nonoy Aquino sa "Ulat sa Bayan" sa Ultra, Pasig. Nananatiling malaking hamon ang realidad na "basura at mabantot ang environment" sa kalakarang pulitika at paggugubyerno sa bansa.

Sa mga academics, ang kurakot ay "isa lamang consequences, epekto ng istrukturang sistema ng padrino't angkang pulitikal" (patronage politics).
Totoong may pagkukulang at sinayang na oportunidad si Pnoy kung sana'y nagawa nitong nailatag agad ang patakarang unti-unting sasawata sa katiwalian at kabulukan ng pulitika, makapagbalangkas ng estratehiya at direksyon tungo sa kaunlaran at industrialization sa unang taon ng kanyang panunungkulan.

Maliban sa isyu ng katiwalian, sa ilang dekadang "mode of development" na ipinatupad ng mga nagdaang pangulo ng bansa mula kay Quirino, Magsaysay, Macapagal, Marcos, (GMA) Arroyo at tila hanggang sa kasalukuyang Pnoy administrasyon (50 years), marami na ang kumukwestiyon kung "tunay nga bang nakatulong sa kaunlaran at demokratisasyon ang dekadang patakarang sa pangungutang, pag-eengganyo sa dayuhang capital, pagtalima sa dikta ng dayuhang capital, lalong-lalo na ang pangongopya ng development approach (CCT-DSWD) mula sa mauunlad na bansang Mexico at Brazil?"

May mga pag-aaral na imbis na umangat ang buhay ng mga Pilipino, nakasama at naka-disempower (bansot) ang pala-asa't nakasuso sa mga banyaga, sa bansang makapangyarihan (mendicancy). Mula sa "2nd place na economic ranking sa Asia nung 1950s," napag-iwanan tayo at ito'y sa kabila ng "walang katapusang pangungutang at halos ituring panginoon ang dayuhang kapital at pahunan (direct foreign investment sa USA, EU, China at Japan). Parang sinasabing, "walang pag-unlad kung walang foreign investor??"

Mas nananaig na diskurso sa mundo ngayon ang pagpapriyoridad ng sariling panloob na resources (existing apportunities), inuuna ang sariling kakayahan, sariling kayod ng sariling mamamayan (success stories) bago kaharapin ang hamon at oryentasyong papalabas, entertainin ang papel ng taga-labas at "tulong ayuda" ng mga taga-labas.

Ano ba ang gusto at pagbabagong minimithi ng mamamayan Pilipino? Ano ang mayroon na tayo, paano magagamit at mamaximized ang mga ito tungo sa kaunlaran at pagbabago? Higit sa lahat, ano ba talaga ang tunay na sitwasyon ng bayan? Mula rito, paano ilalapat ang tatlong basihang ito upang makagawa ng PATAKARANG daang matuwid at estratehiya para sa pagbabago?

Marami ang bitin at nagsasabing kailangang magpakita ng tunay na pagbabago ang administrasyong Pnoy, pagiging role model, sakripisyo at punuan ang kakulangan. Ang malaking tanong sa ngayon ay kung kaya ba nitong isustina ang kampanya laban sa katiwalian at mga kawatan? (Larawan: Sustained Neo-liberalism in Action:2340469685_8902702f02.jp)

Saan dadalhin at saan direksyon patungo sa matuwid na landas ang Pnoy administration? Maliban sa kampanyang anti-kurakot, tila walang pagbabago't status quo sa patakarang pang-ekonomiyang landasin?
Kung tatasahin at igagrado ang achievements ng kasalukuyang administration, tulad ng marami, “pasang-awa.”