Doy
June 26, 2008
Kumilos na kahapon ang mga galamay ng mga Pineda, Lapid at tumatayong Padrinong si Cong Mikee Arroyo upang simulan na ang destabilization at pagtanggal sa pwesto ng kasalukuyang Gubernador ng Pampanga, si Among Ed. Matapos maisampa ni Among Ed ang plunder case laban sa weteng lord na si Bong Pineda, kamakalawa, agad ikinasa ni Mikee Arroyo (calling the shot mula sa Amerika) at Lilia Pineda ang digmaang pulitika sa Pampanga at mukhang "kasado na ang lokal na makinarya" para i-RECALL si Among Ed.
(Photo left: Bong Pineda, www.pcij.org, Photo below; ex-Gov Mark Lapid, www.pep.ph, Mikee, GMA at MIke Arroyo, valleynotebook.wordpress.com)
Matagal ng atat na atat ang tatlo (Pineda, Lapid at Arroyo) na tanggalin sa pwesto si Among Ed, sa kabila ng kabi-kabilang mga natatanggap nitong parangal at suporta mula sa mga Capangpangan, sa buong bansa, mula sa NGO communities, simbahan, civil society organization, mula sa ibayong dagat (Amerika, OFW group), ang Gawad Kalinga, Inquirer’s Filipino of the Year 2007, ang katapangang ipinakita nito para sa katotohanan, ang pamumudmud ng tig kakalahating milyong piso (P500,000.00) suhol ng Malakanyang para sa mga pulitiko (LGUs) at ang pinaka-panghuli, ng mapabilang isa sa modelo ng “best practices” ng good governance (with Gov Padaca of Isabela at Jess Robredo ng Naga City) sa bansa si AMong Ed.
Kung matatandaan, ang pagkakapanalo ni Among Ed sa governatorial race sa Pampanga ang isa sa pinakaremarkable at pinakamakasaysayan kaganapan tagpo sa kabuuang pandesiplinang electoral politics sa bansa. Sa kakapiranggot na botong isang libong (1,000) botong winning margin, si Among Ed na dating isang paring diocesan ay sinasabing walang karanasan sa larangan ng pulitika't halalan, ang yumanig sa tatlong pinakamakapangyarihang pulitiko ng probinsya, ang Macapagal Arroyo Clan, ang natalo at dating gubernador na si Governor Mark Lapid at ang natalong Provincial Board member Lilia Pineda, asawa ng pinakilala at pinakakontrobersyal na gambling "weteng' lord ng bansa, si Bong Pineda.
Nananatiling solido, malakas at makapangyarihan ang pwersa't makinarya ng mga kaaway ni Among Ed sa probinsya. Ang dating magkatunggaling Pineda at mga Lapid ay pinagkaisa na ng mga Arroyo sa tulong ng pagkakatalaga ng huli sa Philippine Tourism Authority upang ipokus at pagtulungang pabagsakin sa pwesto si Among Ed. Pilit nitong sinasagkaan ang konsolidasyon ng panimulang punla ng repormang politikal na matagal ng asam-asam ng mga Kapangpangan.
May mga ugung-ugong na may isang bilyong piso (P1.0 billion) na ang pinakawalan (mga P100.0 milyon kada bayan) simula pa nuong nakaraang Enero ang iminudmud ng sabwatang Arroyo, Pineda at Lapid upang simulan ang destabilization at paganahin sa susunod na buwan (Hulyo) ang nasabing Recall sa probinsya. Kung saka-sakali, ano ang maaring isangkalang kaso ng Provincial Board at mga lokal na trapitong mga Punong Bayan laban kay Among Ed?
Nang hindi bumenta, walang naniwala sa kasong ibinato ng mga Mayors sa pangunguna ng attack dog at KONTRATISTANG Mayor Pelayo kay Among Ed na “nandaya” raw siya noong 2007 election, " nagVOTE BUYING daw siya, nanuhol, nanakot ng botante at nagsagawa raw ng dagdag-bawas, kumambyo ang mga ito sa panawagang “loss of confidence at in-efficient daw si Among Ed.” Wala na raw kompyansa ang mga Capangpangan kay Among Ed." Ang tanong ko naman, sinong Capangpangan naman ito, yung mga CABO ng weteng, ang mga goons-lider-lider nila sa barangay, ang mga inaa-anak at kamag-anak nila, ang private armies nila sa probinsya at mga sindikatong naapektuhan ng raket sa QUARRY?
Sa isang pagtitipon at press conference ng mga Mayor ng Pampanga kahapon sa Matalino St, Quezon City, kapal mukhang sinabi nitong “frustrated na raw sila sa performance ni Among Edbilang gubernador. Nabigo raw ito na tugunan ang matitinding problemang bumabagabag sa probinsya, tulad ng solid waste management at matagal ng suliraning paulit-ulit na pagbaha sa mga mababang lugar ng probinsya. Hindi raw nasawata ni Among Ed ang prostitusyon, drug addiction at ang lumalalang kriminalidad sa probinsya. Kung 'di ba namang sandamakmak na tanga, uguk at taran... itong mga Mayor na ito, wala pangang dalawang taon sa panunungkulan si Among Ed, kung ikukumpara sa walong taong dilubyo't kamalasang panunungkulang ni Gloria Macapagal Arroyo sa Malakanyang.
Dahil daw kay Among Ed, pati raw ang Kapitolyo ay nagmistulang isa ng simbahang Cathedral. Ang mga larawan ng dating gubernador ay pinagtatanggal raw nito at ipinalit ang naglakihang larawan ng kanyang sarili.”
Paano magiging epektibo't efficient ang governance ni Among Ed kung binabara, pinaparalisa ng mga Pineda at Arroyo ang operation at inplementasyon ng mga programa ng probinsya. Isang kongkretong halimbawa ay ang Provincial Board at Mayors Ordinance 176 kung saan pipilayan ang kapangyarihan ng Governor (desisyon sa kung saan-saan mapupunta ang share na kita ng quarry) sa kapakinabangan ng mga Mayor ng probinsya at ang kasong "graft o kurakot" na isinampa ng sampung (10) provincial board member at Vice Gov Bren Guiao sa Ombudsman. Ayon sa nagmamalinis na Guiao, “dereliction of duty, gross inexcusable negligence, grave misconduct, abuse of authority and/or impropriety in the performance of duty raw” ang kaso ni Among Ed.
Kawawang Among Ed, ang tanging kasalanan lamang nito ay "ang hindi pag-aktong pulitiko, ang hindi umayon sa kalakaran, hindi humalik sa tumbong ng mga Arroyo't Pineda, maging hunyango at makisalamuha't lumahok sa pandarambong ng kabang yaman ng probinsya."
Hindi tayo magtataka na ang ouster plot kay Among Ed ay bahagi na ng paghahanda para sa 2010 presidential, local election at political survival ng angkang Arroyo Macapagal sa kapangyarihan. Balak bawiin muli, gawing balwarteng pulitikal ng mga Arroyo ang probinsya sa pamamagitan ng pagtatalaga nito kay Cong Mikee Arroyo (last termer at nagmukhang tanga bilang Energy Chair sa Tongreso) bilang gubernador sa 2010 at maisasakaturan lamang ito kung maagang mawawala sa eksena ang magaling na gubernador ng Pampanga na si Among Ed.
Related Story: Panlilio marks first year in office by Ding Cervantes
http://www.philstar.com/index.php?Nation&p=49&type=2&sec=28&aid=20080630127
Thursday, June 26, 2008
Saturday, June 21, 2008
GMA, 'iniwan' ang 'Pinas sa gitna ng bagyong Frank
Doy
June 22, 2008
Mahigit pitumpong (75) mataas na opisyal ng gubyerno, kasama ang "Unang Pamilya," mga alipores sa Kongreso't Senado ang nagpapasarap ngayon sa biyahe sa Amerika. Sa loob ng sampung araw (10) na working visit, “imi-meet ang ilang matataas na opisyal sa US; si Pres Bush, presidential candidate John Mcain, Barack Obama, malalaking negosyo sa Amerika at ilang grupo ng mga Pilipino." Kasama rin sa mga gimik ng mga kumag ay ang panuurin ang laban ni Pacquiao-Diaz sa darating na Linggo, June 29 sa Las Vegas. (Whitehouse Photo by Eric Draper: http://www.blogger.com/www.whitehouse.gov/president/statevisit200305..president/statevisit200305... )
Ang tanong ng taumbayan, ano ba talaga ang layunin ng “junket” trip sa US, eh halos limang buwan na lamang ang itatagal ng unpopular President Bush sa gubyerno? Ayon sa mga balita, "muling palalakasin ang kumpyansa't pagtitiwala ng gubyernong Amerika sa gubyernong Arroyo na ang Pilipinas ay isang tunay, masugit at reliable na alyado sa Asia Pasipiko." Bakit humihina na ba ang pagtitinginan ng US at Pinas at nasa "Komunistang" China na nakikipaglandian si Ate Glo?
Habang naggu-good time, makonsiensya kaya ang buong barkada, ang ilang milyong pisong masasayang sa walang kapaparakang “junket trip,” ang libong patay dahil sa trahedya, ang mahigit isang bilyong pisong pinsala ng pananim, inprastraktura at libong mamamayang sumisilong sa ngayon sa mga evacuation center dulot ng Bagyong Frank?
Kung idudulug nito (kay Uncle Sam) ang pagpapawalang bisa ng bilyong dolyar ($70.0 billion) na utang ng Pinas sa Amerika, sapagkat ito nama'y bayad na, hindi napakinabangan ng country, nauwi lamang sa bulsa ng KURAKOT, walang problema, masaya tayong lahat, magiging bayani pa si GMA!
Tulad ng mga nakaraang biyahe (European trip), mas kapani-paniwalang isipin ni Mang Pandoy na “simpleng pamamalimos at pangungutang” ang walang dudang pakay ni GMA sa kanyang kuyang si Uncle Sam, ayuda para sa Mindanao at pagpapatindi ng subsidy para sa mga taga Metro Manila. Tulong pautang at suportang pinansya para sa mga beteranong Pinoy ng WW2, tulong para resolbahin ang patong-patong na krisis sa pagkain, langis at pag-eengganyo ng mamumuhunan mula sa malalaking negosyo sa Amerika.
Ang isa pang tanong, kasama kaya sa agenda kung okey lang ba siyang mag-extend ng termino lagpas sa 2010, alang-alang sa paggiba't pagdurug ng terorismo't insureksyon sa ating bansa?
(Photo below: http://news.bbc.co.uk/2/hi/in_pictures/7467735.stm, http://news.bbc.co.uk/2/hi/in_pictures/7467735.stm)
Lubhang napakahalaga ang presence o command na manggagaling sa pangulo upang dagliang tugunan ang emergency situation dulot ng rumaragasang bagyong Frank. Ayon sa sunud-sunod na balita, mukhang may kalakihan ang pinsala sa mga napuruhang mga rehiyon sa Visaya, Mindanao, Metro Manila, Central Luzon at Northern Luzon. Sa gitna ng unos, “Parang isang inahing manok na iniwan sa ulan, sa mga predator ang kanyang maliliit na akay na sisiw.” I-assume man natin na may iniwan itong tagubilin kay Noli de Castro at Sec Gilbert Teodor ng NDCC, pero iba pa rin kung ang inahing NANAY ay nasa larangan ng labanan kalamidad.
Ang problema, ano ang maipapakitang "legacy" nito sa nalalapit na State of the Nation Adress (SONA) sa Hulyo, ang bangkang papel ule?
Ang mungkahi ng maraming Pinoy, “wag na silang bumalik!”
June 22, 2008
Mahigit pitumpong (75) mataas na opisyal ng gubyerno, kasama ang "Unang Pamilya," mga alipores sa Kongreso't Senado ang nagpapasarap ngayon sa biyahe sa Amerika. Sa loob ng sampung araw (10) na working visit, “imi-meet ang ilang matataas na opisyal sa US; si Pres Bush, presidential candidate John Mcain, Barack Obama, malalaking negosyo sa Amerika at ilang grupo ng mga Pilipino." Kasama rin sa mga gimik ng mga kumag ay ang panuurin ang laban ni Pacquiao-Diaz sa darating na Linggo, June 29 sa Las Vegas. (Whitehouse Photo by Eric Draper: http://www.blogger.com/www.whitehouse.gov/president/statevisit200305..
Ang tanong ng taumbayan, ano ba talaga ang layunin ng “junket” trip sa US, eh halos limang buwan na lamang ang itatagal ng unpopular President Bush sa gubyerno? Ayon sa mga balita, "muling palalakasin ang kumpyansa't pagtitiwala ng gubyernong Amerika sa gubyernong Arroyo na ang Pilipinas ay isang tunay, masugit at reliable na alyado sa Asia Pasipiko." Bakit humihina na ba ang pagtitinginan ng US at Pinas at nasa "Komunistang" China na nakikipaglandian si Ate Glo?
Habang naggu-good time, makonsiensya kaya ang buong barkada, ang ilang milyong pisong masasayang sa walang kapaparakang “junket trip,” ang libong patay dahil sa trahedya, ang mahigit isang bilyong pisong pinsala ng pananim, inprastraktura at libong mamamayang sumisilong sa ngayon sa mga evacuation center dulot ng Bagyong Frank?
Kung idudulug nito (kay Uncle Sam) ang pagpapawalang bisa ng bilyong dolyar ($70.0 billion) na utang ng Pinas sa Amerika, sapagkat ito nama'y bayad na, hindi napakinabangan ng country, nauwi lamang sa bulsa ng KURAKOT, walang problema, masaya tayong lahat, magiging bayani pa si GMA!
Tulad ng mga nakaraang biyahe (European trip), mas kapani-paniwalang isipin ni Mang Pandoy na “simpleng pamamalimos at pangungutang” ang walang dudang pakay ni GMA sa kanyang kuyang si Uncle Sam, ayuda para sa Mindanao at pagpapatindi ng subsidy para sa mga taga Metro Manila. Tulong pautang at suportang pinansya para sa mga beteranong Pinoy ng WW2, tulong para resolbahin ang patong-patong na krisis sa pagkain, langis at pag-eengganyo ng mamumuhunan mula sa malalaking negosyo sa Amerika.
Ang isa pang tanong, kasama kaya sa agenda kung okey lang ba siyang mag-extend ng termino lagpas sa 2010, alang-alang sa paggiba't pagdurug ng terorismo't insureksyon sa ating bansa?
(Photo below: http://news.bbc.co.uk/2/hi/in_pictures/7467735.stm, http://news.bbc.co.uk/2/hi/in_pictures/7467735.stm)
Lubhang napakahalaga ang presence o command na manggagaling sa pangulo upang dagliang tugunan ang emergency situation dulot ng rumaragasang bagyong Frank. Ayon sa sunud-sunod na balita, mukhang may kalakihan ang pinsala sa mga napuruhang mga rehiyon sa Visaya, Mindanao, Metro Manila, Central Luzon at Northern Luzon. Sa gitna ng unos, “Parang isang inahing manok na iniwan sa ulan, sa mga predator ang kanyang maliliit na akay na sisiw.” I-assume man natin na may iniwan itong tagubilin kay Noli de Castro at Sec Gilbert Teodor ng NDCC, pero iba pa rin kung ang inahing NANAY ay nasa larangan ng labanan kalamidad.
Ang problema, ano ang maipapakitang "legacy" nito sa nalalapit na State of the Nation Adress (SONA) sa Hulyo, ang bangkang papel ule?
Ang mungkahi ng maraming Pinoy, “wag na silang bumalik!”
Friday, June 20, 2008
Criminality sa QC-Villages, nakababahala
Doy
June 20, 2008
Dalawang araw na ang nakalilipas ng ma-snatch ng bag ang isa kong ka-opisina. Dalawang beses (2x) na siyang na-iisnatched at nahohold-up sa lugar. May isang linggo bago mangyari ang insidente, may dalawang magkasunod na snatching ang nangyari sa lugar. Ilang buwan na ang nakalilipas ng pasukin ng mga kriminal ang aming kapitbahay at nakawin ang mamahaling mga panabong (tinaling manok) sa garahe.
Sa pagkaka-alam ko, sa loob lang ng isang taon, may hindi mabilang na insidente ng KRIMEN ang nangyari sa lugar, ang lima dito ay kakilala ko't mga senior staff ng mga NGOs na nag-aadvocate ng pagbabago at nagbibigay serbisyo sa lipunan. Pawang mga kababaihan ang mga nabibiktima. Broad daylight kadalasan isinasagawa (1-5 pm) ang operasyon, kung di nakamotorsiklo, may sasakyang gamit, naka Revo tinted, naka-Taxi o kung minsan walk in at may abang na getaway vehicle sa 'di kalayuan..
Maliban sa snatching, talamak din ang hold-up, “akyat bahay,” “dugong-dugong o salisi gang,” pagnanakaw ng side mirror, hub cab sa gulong, bukas kotse, carjacking at carnapping. Isa kong ka-opisinang si Bobby Garcia ang nanakawan ng L200 Mitshibishi pick-up sa parking lot ng opisina. Kamuntikanan din ma-nakaw ang Toyota Crown ng isa ko pang ka-opisina (Jhorina) sa magkaparehong parking area. Makailang beses ring tangkaing pasukin ang aming opisina, sa kabutihang palad, nasawata ito ng security.
Ayon sa Barangay na sumasakop sa lugar, "halos araw-araw ang naitatala nilang insidente ng krimen" (Teacher's Village, UP Village, Sikatuna at Central District) sa lugar. Kung tutuusin, halos isa-dalawang kilometro (1-2 km) lamang ang layo nito mula sa QC City Hall at Camp Karingal (PNP). Talamak ang krimen mula sa kahabaan ng Maginhawa, Matimtiman, Mapagkawanggagawa, Matalino, Matatag, Malakas, Maginoo, Masikap hanggang sa kalye ng Kalayaan na tumatahi sa apat (4) na Barangay ng QC. (Photo above QC City Hall; ww.qcpubliclibrary.org/images/qchall1.gif)
Kung may kahinaan o ano mang klase ng "pagpapatrulya (multi-cab, mountain bike, scooters)," pagtatalaga, pagpoposte ng mga Tanod sa mga strategic corner, paglalagay ng GATE na isinasara pagdating ng 11:00 ng gabi, parang walang epekto, hindi makontrol ang nakawan, dumarami ang krimen. Kung nagaganap sa araw-araw ang krimen sa pusod mismo ng Lunsod Quezon, walang dudang mas grabe ang sitwasyon sa maraming barangay sa Kamaynilaan.
Bagamat inaamin ng Barangay na "malaki ang kanilang kakulangan, limitasyon pag-usapin sa budget patungkol sa seguridad ng lugar, kulang sila ng personel, transportasyon at mga pasilidad, kasangkapan para kahit paano mabawasan man lang ang krimen." Ultimo pulis (PNP) ay napakadalang magpakita at magpatrulya sa lugar. Kay daling unawain, sapagkat, ang pokus, tinututukan, prioridad ni Mayor Sonny Belmonte at apat na Kinatawan sa Tongreso ng QC ay ang "bilyong pisong massive INFRA projects ng Lunsod Quezon. " Kung sa bagay, maliban sa may kurakot, maliwanag na "SOP," dilhensya ika nga, pogi points pa sa 2010 election.
Hindi natin masisisi ang ilang kilalang subdivision kung bakit ala martial law kung magpatupad ng seguridad, ala “GREEN ZONE" sa Baghdad. Tulad na lamang ng Dasmarinas Village, Forbes Park sa Makati, sinilyado ang buong perimeter ng Village, para makapasok, dadaan ka sa butas ng karayum, tatanungin kung ano ang pakay, sino ang kakilala sa loob? Hahanapan ka ng appointment letter, pipirma ka sa log book, kakausapin antimano ang nag-inbita sa'yo, kukunin ang ID mo at ng taxi driver. Hindi ubra ang “right of way” sa lugar, hindi uubra ang kapangyarihan ng LGUs lalo na ang astig na si Bayani Fernando. May sariling gubyernong ipinatutupad ang DASMA, Forbes at ilang kilalang Subdivision sa Metro Manila. (Photo below; www.filairsoft.com)
Kung mananatiling inutil, walang magawa ang mga awtoridad sa lumalalang krimen sa lugar, hindi malayong paniwalaang muling sisibol ang "vigilanteism." Hindi rin maiiwasang ang pagdududa na mga kasabwat o mga assset ng pulis ang mga salarin. Marami na ang nauubusan ng pasensya, nag-iisip, gumawa na ng mararahas na hakbang upang hadlangan ang araw-araw na krimen, isecure at ipagtanggol ang lugar. Hindi rin naman tayo naniniwala na kailangan ng idiklara ang carfew, Martial Law o emergency power.
Ito na nga marahil ang mga simptoma, epekto ng lumalalang krisis sa bansa; tumataas ang un-employment, kawalan ng trabaho, tumataas ang bilang ng out of school youth, tumataas ang bilihin at gasolina linggo-linggo, dumaraming street children, namamalimos, lumalaking bilang ng prostitusyon, mga batang maagang naghahanap-buhay (nagtitinda ng sampaguita) at nag-aasawa, lumalalang drug-pagkalat ng shabu, daming lango sa alak tuwing gabi, dami ng nagugutom at nagkakasakit.
Sa patong-patong na krisis na humahagupit sa country, ano mang klaseng subsidy o band-aid policy na gawin ng Malakanyang at wala itong babaguhing patakaran o polisiya, tiyak na pupulutin lamang ito sa kangkungan, masasayan lang at walang mangyayari.
Comment:
rhodora.abano@gmail.com
mga kasama,
sobra na itong krimen sa teachers' village that endangers not only the NGOs kundi lahat ng naninirahan at nagtatrabaho dito maging yong mga dumadalaw o dumaraan lamang. sobra na! so ano kaya maari nating gawin?
ano kaya magagawa ng ngo community dito in solidarity with the entire community? pwede kaya tayo magpetition letter o representation kay belmonte, sa police station/camp karingal, sa congress reps etc etc etc? pwede kaya manawagan sa media etc etc etc?
- concerned resident/citizen
Tumpak! Lahat ng proposal na binanggit ay korek! Kailanagng may mag-initiate, mag-usap-usap, pwedeng isang dialogue, kung di sa Home Owners-Concerned Citizens, sa Barangay, sa Congressional district o sa City Hall ang labanan dito. Kung saan-saan level na tayo, nasa GLOBAL, NATIONAL at SECTORAL na ang pinapasukan natin, eh yung pala naman, sa sariling bakuran (kumunidad) nangangamote tayo! - Doy
June 20, 2008
Dalawang araw na ang nakalilipas ng ma-snatch ng bag ang isa kong ka-opisina. Dalawang beses (2x) na siyang na-iisnatched at nahohold-up sa lugar. May isang linggo bago mangyari ang insidente, may dalawang magkasunod na snatching ang nangyari sa lugar. Ilang buwan na ang nakalilipas ng pasukin ng mga kriminal ang aming kapitbahay at nakawin ang mamahaling mga panabong (tinaling manok) sa garahe.
Sa pagkaka-alam ko, sa loob lang ng isang taon, may hindi mabilang na insidente ng KRIMEN ang nangyari sa lugar, ang lima dito ay kakilala ko't mga senior staff ng mga NGOs na nag-aadvocate ng pagbabago at nagbibigay serbisyo sa lipunan. Pawang mga kababaihan ang mga nabibiktima. Broad daylight kadalasan isinasagawa (1-5 pm) ang operasyon, kung di nakamotorsiklo, may sasakyang gamit, naka Revo tinted, naka-Taxi o kung minsan walk in at may abang na getaway vehicle sa 'di kalayuan..
Maliban sa snatching, talamak din ang hold-up, “akyat bahay,” “dugong-dugong o salisi gang,” pagnanakaw ng side mirror, hub cab sa gulong, bukas kotse, carjacking at carnapping. Isa kong ka-opisinang si Bobby Garcia ang nanakawan ng L200 Mitshibishi pick-up sa parking lot ng opisina. Kamuntikanan din ma-nakaw ang Toyota Crown ng isa ko pang ka-opisina (Jhorina) sa magkaparehong parking area. Makailang beses ring tangkaing pasukin ang aming opisina, sa kabutihang palad, nasawata ito ng security.
Ayon sa Barangay na sumasakop sa lugar, "halos araw-araw ang naitatala nilang insidente ng krimen" (Teacher's Village, UP Village, Sikatuna at Central District) sa lugar. Kung tutuusin, halos isa-dalawang kilometro (1-2 km) lamang ang layo nito mula sa QC City Hall at Camp Karingal (PNP). Talamak ang krimen mula sa kahabaan ng Maginhawa, Matimtiman, Mapagkawanggagawa, Matalino, Matatag, Malakas, Maginoo, Masikap hanggang sa kalye ng Kalayaan na tumatahi sa apat (4) na Barangay ng QC. (Photo above QC City Hall; ww.qcpubliclibrary.org/
Kung may kahinaan o ano mang klase ng "pagpapatrulya (multi-cab, mountain bike, scooters)," pagtatalaga, pagpoposte ng mga Tanod sa mga strategic corner, paglalagay ng GATE na isinasara pagdating ng 11:00 ng gabi, parang walang epekto, hindi makontrol ang nakawan, dumarami ang krimen. Kung nagaganap sa araw-araw ang krimen sa pusod mismo ng Lunsod Quezon, walang dudang mas grabe ang sitwasyon sa maraming barangay sa Kamaynilaan.
Bagamat inaamin ng Barangay na "malaki ang kanilang kakulangan, limitasyon pag-usapin sa budget patungkol sa seguridad ng lugar, kulang sila ng personel, transportasyon at mga pasilidad, kasangkapan para kahit paano mabawasan man lang ang krimen." Ultimo pulis (PNP) ay napakadalang magpakita at magpatrulya sa lugar. Kay daling unawain, sapagkat, ang pokus, tinututukan, prioridad ni Mayor Sonny Belmonte at apat na Kinatawan sa Tongreso ng QC ay ang "bilyong pisong massive INFRA projects ng Lunsod Quezon. " Kung sa bagay, maliban sa may kurakot, maliwanag na "SOP," dilhensya ika nga, pogi points pa sa 2010 election.
Hindi natin masisisi ang ilang kilalang subdivision kung bakit ala martial law kung magpatupad ng seguridad, ala “GREEN ZONE" sa Baghdad. Tulad na lamang ng Dasmarinas Village, Forbes Park sa Makati, sinilyado ang buong perimeter ng Village, para makapasok, dadaan ka sa butas ng karayum, tatanungin kung ano ang pakay, sino ang kakilala sa loob? Hahanapan ka ng appointment letter, pipirma ka sa log book, kakausapin antimano ang nag-inbita sa'yo, kukunin ang ID mo at ng taxi driver. Hindi ubra ang “right of way” sa lugar, hindi uubra ang kapangyarihan ng LGUs lalo na ang astig na si Bayani Fernando. May sariling gubyernong ipinatutupad ang DASMA, Forbes at ilang kilalang Subdivision sa Metro Manila. (Photo below; www.filairsoft.com)
Kung mananatiling inutil, walang magawa ang mga awtoridad sa lumalalang krimen sa lugar, hindi malayong paniwalaang muling sisibol ang "vigilanteism." Hindi rin maiiwasang ang pagdududa na mga kasabwat o mga assset ng pulis ang mga salarin. Marami na ang nauubusan ng pasensya, nag-iisip, gumawa na ng mararahas na hakbang upang hadlangan ang araw-araw na krimen, isecure at ipagtanggol ang lugar. Hindi rin naman tayo naniniwala na kailangan ng idiklara ang carfew, Martial Law o emergency power.
Ito na nga marahil ang mga simptoma, epekto ng lumalalang krisis sa bansa; tumataas ang un-employment, kawalan ng trabaho, tumataas ang bilang ng out of school youth, tumataas ang bilihin at gasolina linggo-linggo, dumaraming street children, namamalimos, lumalaking bilang ng prostitusyon, mga batang maagang naghahanap-buhay (nagtitinda ng sampaguita) at nag-aasawa, lumalalang drug-pagkalat ng shabu, daming lango sa alak tuwing gabi, dami ng nagugutom at nagkakasakit.
Sa patong-patong na krisis na humahagupit sa country, ano mang klaseng subsidy o band-aid policy na gawin ng Malakanyang at wala itong babaguhing patakaran o polisiya, tiyak na pupulutin lamang ito sa kangkungan, masasayan lang at walang mangyayari.
Comment:
rhodora.abano@gmail.com
mga kasama,
sobra na itong krimen sa teachers' village that endangers not only the NGOs kundi lahat ng naninirahan at nagtatrabaho dito maging yong mga dumadalaw o dumaraan lamang. sobra na! so ano kaya maari nating gawin?
ano kaya magagawa ng ngo community dito in solidarity with the entire community? pwede kaya tayo magpetition letter o representation kay belmonte, sa police station/camp karingal, sa congress reps etc etc etc? pwede kaya manawagan sa media etc etc etc?
- concerned resident/citizen
Tumpak! Lahat ng proposal na binanggit ay korek! Kailanagng may mag-initiate, mag-usap-usap, pwedeng isang dialogue, kung di sa Home Owners-Concerned Citizens, sa Barangay, sa Congressional district o sa City Hall ang labanan dito. Kung saan-saan level na tayo, nasa GLOBAL, NATIONAL at SECTORAL na ang pinapasukan natin, eh yung pala naman, sa sariling bakuran (kumunidad) nangangamote tayo! - Doy
Wednesday, June 18, 2008
Loren sa "Ces Lost," pa-pogi points sa 2010
Doy
June 18, 2008
Limang (5) araw ng tahimik na nakikipagnegosasyon si Sen Loren Legarda sa mga bandidong nangidnap sa grupo ni Ces Drilon. Ayon kay Loren, “wala raw ransom, wala raw binayarang board and lodging, wala raw pinangakong livelihood projects at naki-usap, request lang daw ito ng ABS-CBN.” Matapos ang sampung araw (10) na ordeal, naging epektibo't matagumpay ang “pakikipagnegosasyon” sa mga bandido. Bukud sa pagdududa, mga espekulasyon, ang malaking katanungan ngayon, maniwala kaya ang country? (Photo below: Ces Drilon, http://www.philstar.com/, Indanan Mayor Alvarez Isnaji at anak na si Haider; http://www.abs-cbnnews.com/topofthehour.aspx?StoryId=122237%29
Sa balita ng GMA 7, may naispatan silang iniwang "bagpack" na dala ng kapatid ni Ces sa mga awtoridad na nagresulta diumano ng pagkakalaya ni Valderama (crew ni Ces). Pangalawa, sa banta ng mga bandido na tuluyan na nitong puputulan ang komunikasyon o kontak sa mga negosyador kunong si Mayor Alvarez Isnaji ng Indanan, Sulo at ang kanyang anak na si Haider, na kung 'di maibibigay ang P15.0 milyong ransom money na hinihingi, maaring pugutan ito ng ulo ang isa sa mga crew ni Ces. Pangatlo; hindi maisasa-isang tabi na may kaugnayan ang nasabing insidenteng kidnap for ransom sa nalalapit na ARMM election sa Agosto, taong kasalukuyan.
Sa araw ng Martes, June 17, 12 noon, kasabay ng itinakdang deadline ng mga bandido, isang private passenger plane (SEA Air) na walang sakay maliban sa isang abugado ang lumapag sa airport at nakitang nagbaba ng ilang "duffel bags” na hinihinalang naglalaman ng ransom money. Pang-apat, inamin mismo ng Sulo Vice Governor Lady Ann Sahidulla na kahit paano’y may kapalit na kabayaran ang naging paglaya ng grupo ni Ces, ito man ay “board and lodging o ransom money?” Panghuli, nasaan si Prof Dinampo at bakit bigla itong nawala sa eksena at ano ang balitang dumaan daw ito sa mahabang proseso ng “debriefing" ng awtoridad? Ano ang ibig sabihin ng “debriefing” at bakit siya lang at hindi kasama ang grupo ni Ces Drilon? Ayon sa mga pulis, si Prof Dinampo na isang lider ng mga peace advocate sa Mindanao ay "mukhang isa pa ata sa pinaghihinalaang may sabwatan sa mga bandido."
Dahil sa pagkakalaya ng grupo ni Ces Drilon, sinasabing hindi lang mga taga-Mindanao ang pinahanga, maging ang buong bansa ang pinabilib ni Loren. Ganito rin ang kinahinatnan nuong 2002, sa kaso ng kidnapping sa journalist na si Arlene de la Cruz at Major Buan sa Mindoro mula sa NPA, pawang si Loren din daw ang trumabaho't nakapagpalaya.
Isang taon at kalahati (1 1/2 year) na lamang ang nalalabi, 2010 na. Si Sen Loren ay isa sa limang (5) mga 2010 presidential contender at malamang na napipisil na maaring manok ng administrasyon. At kung ika’y seryosong contender sa 2010, ito ang tamang panahon upang makapagpabuild up sa political positioning. Si Loren na walang malinaw na partidong aakay ay may maayos na standing sa dalawang magkasunod na electoral survey ng SWS at Pulse Asia
Tulad ni Loren, may iba pang (5) nagkompirma’t nagparamdam na tatakbo sa 2010. Lahat sila ay nasa electoral mode, maagang namumulitika, maagang nag-iipon ng bilyong pisong budget para sa kampanya, nagtatayo ng political machinery, nanliligaw na sana’y maindorso ng malalaking partido politikal . Bilang bahagi ng preperasyon sa 2010, pinoproyekto ang political Ad, ang "estratehiyang NAME RECALL. Sa science ng electoral politics, "lubhang napakahalaga ang tinatawag na political visibility at image building," ito marahil ang pinaiiral at maagang inaatupag ng mga operador ni Loren.
Kaya lang, alam din siguro ng limang presidentiable na unti-unti ng nawawalan na ng tiwala ang botanteng Pinoy sa kabulukan ng sistemang elektoral at politika sa bansa. Imbis na asikasuhin ang lumalalang kahirapang dulot ng patong-patong na krisis ng bansa, makapagpanukala man lang ng pagbabago sa buluk na sistema ng eleksyon at pulitika, i-eduka ang mamamayang botante (Voter's Education) para sa 2010, pamumulitika ang inaatupag ng mga presidentiables.
Walang garantiya ang election modernization. Wala pa rin pagsasara sa kung paano mareresolba ang "dagdag-bawas, hello garci controversy, ang daang bilyong pisong gastos na pinaluwalan ng malalaking padrinong pulitikal sa mga kandidato, ang mga katulad ni Ampatuan, ang guns gold at goons (3 Gs), kasal binyag libing (KBL), ang mga iligal na elektoral na makinarya at mga operador na siyang sumasalaula sa tinatawag na representatibong demokrasya sa bansa."
Related Story:
“No ransom!”Joke! Joke! Joke!
Hirit ni Arnold Clavio
http://www.abante.com.ph/issue/june2108/op_ac.htm
June 18, 2008
Limang (5) araw ng tahimik na nakikipagnegosasyon si Sen Loren Legarda sa mga bandidong nangidnap sa grupo ni Ces Drilon. Ayon kay Loren, “wala raw ransom, wala raw binayarang board and lodging, wala raw pinangakong livelihood projects at naki-usap, request lang daw ito ng ABS-CBN.” Matapos ang sampung araw (10) na ordeal, naging epektibo't matagumpay ang “pakikipagnegosasyon” sa mga bandido. Bukud sa pagdududa, mga espekulasyon, ang malaking katanungan ngayon, maniwala kaya ang country? (Photo below: Ces Drilon, http://www.philstar.com/, Indanan Mayor Alvarez Isnaji at anak na si Haider; http://www.abs-cbnnews.com/topofthehour.aspx?StoryId=122237%29
Sa balita ng GMA 7, may naispatan silang iniwang "bagpack" na dala ng kapatid ni Ces sa mga awtoridad na nagresulta diumano ng pagkakalaya ni Valderama (crew ni Ces). Pangalawa, sa banta ng mga bandido na tuluyan na nitong puputulan ang komunikasyon o kontak sa mga negosyador kunong si Mayor Alvarez Isnaji ng Indanan, Sulo at ang kanyang anak na si Haider, na kung 'di maibibigay ang P15.0 milyong ransom money na hinihingi, maaring pugutan ito ng ulo ang isa sa mga crew ni Ces. Pangatlo; hindi maisasa-isang tabi na may kaugnayan ang nasabing insidenteng kidnap for ransom sa nalalapit na ARMM election sa Agosto, taong kasalukuyan.
Sa araw ng Martes, June 17, 12 noon, kasabay ng itinakdang deadline ng mga bandido, isang private passenger plane (SEA Air) na walang sakay maliban sa isang abugado ang lumapag sa airport at nakitang nagbaba ng ilang "duffel bags” na hinihinalang naglalaman ng ransom money. Pang-apat, inamin mismo ng Sulo Vice Governor Lady Ann Sahidulla na kahit paano’y may kapalit na kabayaran ang naging paglaya ng grupo ni Ces, ito man ay “board and lodging o ransom money?” Panghuli, nasaan si Prof Dinampo at bakit bigla itong nawala sa eksena at ano ang balitang dumaan daw ito sa mahabang proseso ng “debriefing" ng awtoridad? Ano ang ibig sabihin ng “debriefing” at bakit siya lang at hindi kasama ang grupo ni Ces Drilon? Ayon sa mga pulis, si Prof Dinampo na isang lider ng mga peace advocate sa Mindanao ay "mukhang isa pa ata sa pinaghihinalaang may sabwatan sa mga bandido."
Dahil sa pagkakalaya ng grupo ni Ces Drilon, sinasabing hindi lang mga taga-Mindanao ang pinahanga, maging ang buong bansa ang pinabilib ni Loren. Ganito rin ang kinahinatnan nuong 2002, sa kaso ng kidnapping sa journalist na si Arlene de la Cruz at Major Buan sa Mindoro mula sa NPA, pawang si Loren din daw ang trumabaho't nakapagpalaya.
Isang taon at kalahati (1 1/2 year) na lamang ang nalalabi, 2010 na. Si Sen Loren ay isa sa limang (5) mga 2010 presidential contender at malamang na napipisil na maaring manok ng administrasyon. At kung ika’y seryosong contender sa 2010, ito ang tamang panahon upang makapagpabuild up sa political positioning. Si Loren na walang malinaw na partidong aakay ay may maayos na standing sa dalawang magkasunod na electoral survey ng SWS at Pulse Asia
Tulad ni Loren, may iba pang (5) nagkompirma’t nagparamdam na tatakbo sa 2010. Lahat sila ay nasa electoral mode, maagang namumulitika, maagang nag-iipon ng bilyong pisong budget para sa kampanya, nagtatayo ng political machinery, nanliligaw na sana’y maindorso ng malalaking partido politikal . Bilang bahagi ng preperasyon sa 2010, pinoproyekto ang political Ad, ang "estratehiyang NAME RECALL. Sa science ng electoral politics, "lubhang napakahalaga ang tinatawag na political visibility at image building," ito marahil ang pinaiiral at maagang inaatupag ng mga operador ni Loren.
Kaya lang, alam din siguro ng limang presidentiable na unti-unti ng nawawalan na ng tiwala ang botanteng Pinoy sa kabulukan ng sistemang elektoral at politika sa bansa. Imbis na asikasuhin ang lumalalang kahirapang dulot ng patong-patong na krisis ng bansa, makapagpanukala man lang ng pagbabago sa buluk na sistema ng eleksyon at pulitika, i-eduka ang mamamayang botante (Voter's Education) para sa 2010, pamumulitika ang inaatupag ng mga presidentiables.
Walang garantiya ang election modernization. Wala pa rin pagsasara sa kung paano mareresolba ang "dagdag-bawas, hello garci controversy, ang daang bilyong pisong gastos na pinaluwalan ng malalaking padrinong pulitikal sa mga kandidato, ang mga katulad ni Ampatuan, ang guns gold at goons (3 Gs), kasal binyag libing (KBL), ang mga iligal na elektoral na makinarya at mga operador na siyang sumasalaula sa tinatawag na representatibong demokrasya sa bansa."
Related Story:
“No ransom!”Joke! Joke! Joke!
Hirit ni Arnold Clavio
http://www.abante.com.ph/issue/june2108/op_ac.htm
Monday, June 16, 2008
NBA finals at EURO '08 Football Championship sa Pilipinas
May ilang araw ko ng inoobserbahan at pinagmamasdan sa Sport's section ng 4 na malalaking local major dailies ang maiinit na labanan, updates, resulta ng bawat laro sa Euro 2008, kung sino ang nananalo at natatalo? Nakakalungkot isiping dedma ang media (print / broadcast) sa bansa, hindi kinocover at ibinabalita ang nagaganap na EURO '08 FOOTBALL Championship. SHOCKING!!
Pasalamat na lang at may internet, kahit replay, kahit paano'y nakasusubaybay tayo. Ang European Football Championship na kasalukuyang nagaganap at hinohost ng bansang Switzerland at Austria ay big deal sa mga European, lalo na sa darating na Worldcup 2010 na gaganapin sa South Africa. Sa totoo lang, "ang FOOTBALL ang pinakaprestiyoso, popular at numero unong laro kundi man sa buong mundo, maging sa buong Europa, South Amerika, ASIA't maging sa South East Asia."
(Photo; http://www.nba.com/finals2008/index.html below; http://%20soccernet.espn.go.com/)
Nakakapanglupaypay isipin na nasa NBA finals ang lahat ng ibinabalita ng local media (ABS-CBN, GMA News at 4 na malalaking dyaryo) sa bansa. Nakamonitor at nakatutok ang mga kilalang sport's commentator ng buong bansa sa NBA Final kung saan naglalaban ang Boston Celtics at LA Lakers habang dedma naman sa nagaganap na EURO “08 football championship, kung saan, nangunguna ang Portugal, Netherland, Spain at Croatia. Pinatutunayan lamang na mas American centric, inpluwensyado tayo sa basketball sports kung ikukumpara sa popular sports na FOOTBALL sa mundo.
Ang nakakalungkot, hanggang ngayon, pinagpipilitan pa rin ng ating elite na Philippine Sports Commission (PSC), kasabwat ng ilang kumikitang mga personalidad sa media ang larong basketball (halos national sport), bukud sa maraming pera, siya pa ring tinitingala't pag-asang madodomina ng Pilipinas ang basketball sa ASIA. Mukhang namamali ng oryentasyon, prioridad at nananaginip ng gising (bangungot).
Ito'y marahil sa napaka-americanized ang ating tradisyon sa sport, "kahusayan nating mag-spokening DOLLAR" at pumapangatlo ang Pilipinas sa nagsasalita ng ENGLISH sa mundo. Ang resulta, kulelat tayo sa SPORTs at sa halos lahat ng larangan sa Asia. Maliban sa sport, napag-iwanan din tayo sa larangan ng edukasyon, science and technology. Ultimo silid aralan at toilet ng mga bata, KAPOS, dahil sa kurakot, hindi maiprovide ng ating mga pulitiko.
Ultimo sa agrikultura, transportation at infrastructure, malayo na ang narating ng Thailand, Malaysia, Indonesia, Singapore at Vietnam. Tanging caregivers- KATULONG, japayuki, PROSTITUTION at basurahan na lamang ang expertice ng 'Pinas. Nakakaiyak.
Sa nalalapit na Beijing Olympic, China sa August '08, tulad ng kininatnan sa 15th Asian Games sa Doha 2006, dahil sa kakulangan ng pondo, katiwalian, kahirapan at paghahanda, inaasahang baka wala tayong masungkit na medalya at luhaang umuwi ang mga atletang Pinoy.
Doy
June 16, 2008
Pasalamat na lang at may internet, kahit replay, kahit paano'y nakasusubaybay tayo. Ang European Football Championship na kasalukuyang nagaganap at hinohost ng bansang Switzerland at Austria ay big deal sa mga European, lalo na sa darating na Worldcup 2010 na gaganapin sa South Africa. Sa totoo lang, "ang FOOTBALL ang pinakaprestiyoso, popular at numero unong laro kundi man sa buong mundo, maging sa buong Europa, South Amerika, ASIA't maging sa South East Asia."
(Photo; http://www.nba.com/finals2008/index.html below; http://%20soccernet.espn.go.com/)
Nakakapanglupaypay isipin na nasa NBA finals ang lahat ng ibinabalita ng local media (ABS-CBN, GMA News at 4 na malalaking dyaryo) sa bansa. Nakamonitor at nakatutok ang mga kilalang sport's commentator ng buong bansa sa NBA Final kung saan naglalaban ang Boston Celtics at LA Lakers habang dedma naman sa nagaganap na EURO “08 football championship, kung saan, nangunguna ang Portugal, Netherland, Spain at Croatia. Pinatutunayan lamang na mas American centric, inpluwensyado tayo sa basketball sports kung ikukumpara sa popular sports na FOOTBALL sa mundo.
Ang nakakalungkot, hanggang ngayon, pinagpipilitan pa rin ng ating elite na Philippine Sports Commission (PSC), kasabwat ng ilang kumikitang mga personalidad sa media ang larong basketball (halos national sport), bukud sa maraming pera, siya pa ring tinitingala't pag-asang madodomina ng Pilipinas ang basketball sa ASIA. Mukhang namamali ng oryentasyon, prioridad at nananaginip ng gising (bangungot).
Ito'y marahil sa napaka-americanized ang ating tradisyon sa sport, "kahusayan nating mag-spokening DOLLAR" at pumapangatlo ang Pilipinas sa nagsasalita ng ENGLISH sa mundo. Ang resulta, kulelat tayo sa SPORTs at sa halos lahat ng larangan sa Asia. Maliban sa sport, napag-iwanan din tayo sa larangan ng edukasyon, science and technology. Ultimo silid aralan at toilet ng mga bata, KAPOS, dahil sa kurakot, hindi maiprovide ng ating mga pulitiko.
Ultimo sa agrikultura, transportation at infrastructure, malayo na ang narating ng Thailand, Malaysia, Indonesia, Singapore at Vietnam. Tanging caregivers- KATULONG, japayuki, PROSTITUTION at basurahan na lamang ang expertice ng 'Pinas. Nakakaiyak.
Sa nalalapit na Beijing Olympic, China sa August '08, tulad ng kininatnan sa 15th Asian Games sa Doha 2006, dahil sa kakulangan ng pondo, katiwalian, kahirapan at paghahanda, inaasahang baka wala tayong masungkit na medalya at luhaang umuwi ang mga atletang Pinoy.
Doy
June 16, 2008
Thursday, June 12, 2008
Driver claims military agent, not Abus seized Drilon team
Historically, bukud kay Sen Nene Pimentel, alam ng mga tagaSULO at Zambo na ang ASG ay creation ng military. Ang "Lamitan Siege" kung saan matapos maibayad ang milyung dolares na ransom money, “pinatakas” ang dalawang hinostage na American missionary couple na si Gracia and Martin Burnham. Ang pagkakakidnap kay Fr Bossi, ang mahigit pitong oras na firefight sa Tipo-tipo at ang incidence ng pugutan ng ulo sa Basilan ay ilan lamang sa mga kaduda-dudang mga insidente na maaring sabihing may collision, conspiracy at may connivance ang mga "naglalaban-labang" mga pwersa sa lugar. May pagtatangka pang i-news blackout ang opensibang militar sa Basilan.
Kaya't hindi kataka-takang sabihin na kung nakaligtas ang mga Lopez, Meralco (ang system Lost) at ABS-CBN sa isyu ng kuryente, sa Mindanao, walang kawala si Ces (Ces Lost).
Saksi ang simbahan sa katotohanang "ang ASG ang ginagamit hindi lamang palaBIGASAN (kidnap for ramson), nagagamit din ito (utak pulburang mga opisyal) upang maitaas ang budget ng ahensya, magprocure ng makabagong military hardware. Ginagamit din ang ASG upang patuloy na magcreate ng pekeng GERA, pananabotahe at terorismo sa Mindanao, ibintang sa MILF, MNLF at wasakin ang pagsisikap na magkaroon ng peace process sa Mindanao." (Photo: ASG, survivalx.com/.../terrorists/75823-AbuSayyaf.jpg)
Sabi nila "400 na lang ang ASG, tapos 200 na lang, kalaunan ang sabi, ubus na raw, pulbos na raw, nahuli na ang pamunuan." Ang sigurado, mananatili ang ASG sa Mindanao, sapagkat ang alam ng marami, MILITARY ASSET, mga ahente at protektado ng special operation group ang ASG." - doy
http://www.carryabigsticker.com/images/when_power_love_500.gif
SAYS POLICE CHIEF
Driver claims military agent, not Abus seized Drilon team
By Julie Alipala
Mindanao Bureau
First Posted 19:13:00 06/12/2008
ZAMBOANGA CITY, Philippines -- The hired driver of television reporter Ces Drilon and her crew has claimed to police that a known "military agent" and not members of the Abu Sayyaf extremist group abducted the ABS-CBN team, the Sulu police chief said Thursday.
Senior Superintendent Julasirim Kasim, Sulu police director, said driver Maramma Hasim, the man hired by Drilon and her team to chauffer for them in Maimbung on the day of their disappearance, claimed that one Juamil "Maming" Biyaw was the "missing link" to knowing who was behind the abduction.
Biyaw, a resident of the village of Sandah in Patikul town, is known in Sulu as a military agent, Kasim said.
Kasim said Hashim, who is now in police custody, claimed Biyaw was with the group Sunday when Drilon, cameramen Jimmy Encarnacion and Angelo Valderama, and their guide, Mindanao State University Professor Octavio Dinampong went to Maimbung.
They went missing after an armed group reportedly intercepted them along Kulasi, town of Maimbung while on their way to meet Abu Sayyaf leaders “to cover a special event.”
Quoting Hashim, Kasim said Biyaw ordered the driver to stop somewhere in the village of Labbah at around noon Sunday.
"The passengers, including Madame Ces, thought there was problem with the car,” Kasim quoted Hashim's account.
"All the passengers casually went down from the vehicle and this Biyaw guy invited the four to join him in a walk towards Mount Mabusing (interior of Labbah). So there was no scuffle. Madame Ces and the rest walked casually," Kasim added.
Hashim was reportedly surprised when the five left him on the highway.
Ang buod: http://newsinfo.inquirer.net/breakingnews/nation/view/20080612-142325/Driver-claims-military-agent-not-Abus-seized-Drilon-team
Related Story:
Kidnapping blamed on gov’t failure to defeat Abu Sayyaf
http://www.cbcpnews.com/?q=node/319
The Greenbase Expose
http://thetrillanespapers.blogspot.com/2007/01/greenbase-expose.html
The Memorandum of Instruction (MOI) authorized the implementation of OPLAN GREENBASE, which is basically an action plan to capture and occupy the Buliok Complex fronting the Liguasan Marsh Area. The reason for the clearing operations is to enable the NEDA to implement the 25-year Liguasan Marsh Development Framework Plan and the revival of the Farm-In Agreement and Joint Operating Agreement between Philippine National Oil Company-Exploration Corporation and Petronas Carigali Sdn Bhd. Another objective of the plan according to the MOI is to capture MILF Chairman Salamat Hashim dead or alive. Also, the MOI explicitly stated that all matters pertinent to OPLAN GREENBASE should be coordinated with the Presidential Adviser on the Peace Process and the Presidential Adviser for Special Concerns.
The Four-Point Policy Framework (FPPF) meanwhile, detailed and expanded OPLAN GREENBASE into an action plan that would operationalize the approved MOI of GMA. The action plan is broken down into a four-point policy framework.
The first point provided the guidelines for the capture and occupation of the Buliok Complex and the capture of MILF Chairman Salamat Hashim.
The second point explicitly stated that the Agreement on the General Cessation of Hostilities has been suspended indefinitely. Moreover, the government will set up a monitoring team to absorb the duties and functions of the yet to be formed, OIC monitoring team.
The third point is about the government’s intention to invoke its right for the MILF to observe the May 6 joint communiquĆ© where the MILF agreed to interdict criminal elements taking refuge in these controlled areas. It also states that once the Liguasan Marsh is cleared of the MILF, the Liguasan Marsh Development Plan, the Farm-In Agreement and Joint Operating Agreement between PNOC-EC and Petronas Carigali Sdn Bhd and the Manila-Tripoli-Kuala Lumpur palm oil project could be implemented. (Photo below: Davao International Airport BLAST na ibinintang sa grupong Abu Sayaff at bahagi ng Oplan Greenbase / newsimg.bbc.co.uk/media/images/38918000/jpg/_...)
The fourth point, however, is the most controversial part of the whole document. In its entirety it states:
“The MILF must be held responsible for the AFP-backed spate of bombing in urban areas and destruction of several Napocor transmission towers, power sub-stations and barges, the Mt. Apo Geothermal Power Plant, the Pulangi Power Plant, and power plants of electric cooperatives and companies in Mindanao.
Appropriate charges of rebellion, sedition, multiple murder and multiple frustrated murder will be filed against MILF leaders in various courts in order to secure warrants of arrest against them and reduce them in estoppel. “The AFP’s plan to conduct comprehensive psywar operations over print and broadcast media, and destabilizations in urban Christian areas, such as Davao International Airport, Awang Airport, Gen Santos City International Standard Airport, Zamboanga International Airport, Cagayan de Oro Airport, principal ports and wharves, foreign embassies and consulates, hotels and restaurants, shopping malls, hospitals, churches, public markets and terminals, radio and television stations, factories, oil depots and gasoline stations, buses, cinemas, schools, plazas and others must be intensified and thereafter put the blame on the MILF so as to convince the Asean, the European Union, and the United States’ State Department to formally declare the MILF as a FOREIGN TERRORIST ORGANIZATION and Chairman Hashim Salamat as a Specially Designated Global Terrorist because of the gravity and magnitude of threat he and the MILF pose on the national security and territorial integrity of the Philippines and Asean Countries. Hashim’s capture or death, and MILF’s designation as an FTO will ensure the smooth conduct of Balikatan 03-1 in Central Mindanao and the US troops’ planned basing in Sarangani-Gen. Santos City.”
Kaya't hindi kataka-takang sabihin na kung nakaligtas ang mga Lopez, Meralco (ang system Lost) at ABS-CBN sa isyu ng kuryente, sa Mindanao, walang kawala si Ces (Ces Lost).
Saksi ang simbahan sa katotohanang "ang ASG ang ginagamit hindi lamang palaBIGASAN (kidnap for ramson), nagagamit din ito (utak pulburang mga opisyal) upang maitaas ang budget ng ahensya, magprocure ng makabagong military hardware. Ginagamit din ang ASG upang patuloy na magcreate ng pekeng GERA, pananabotahe at terorismo sa Mindanao, ibintang sa MILF, MNLF at wasakin ang pagsisikap na magkaroon ng peace process sa Mindanao." (Photo: ASG, survivalx.com/.../terrorists/
Sabi nila "400 na lang ang ASG, tapos 200 na lang, kalaunan ang sabi, ubus na raw, pulbos na raw, nahuli na ang pamunuan." Ang sigurado, mananatili ang ASG sa Mindanao, sapagkat ang alam ng marami, MILITARY ASSET, mga ahente at protektado ng special operation group ang ASG." - doy
http://www.carryabigsticker.com/images/when_power_love_500.gif
SAYS POLICE CHIEF
Driver claims military agent, not Abus seized Drilon team
By Julie Alipala
Mindanao Bureau
First Posted 19:13:00 06/12/2008
ZAMBOANGA CITY, Philippines -- The hired driver of television reporter Ces Drilon and her crew has claimed to police that a known "military agent" and not members of the Abu Sayyaf extremist group abducted the ABS-CBN team, the Sulu police chief said Thursday.
Senior Superintendent Julasirim Kasim, Sulu police director, said driver Maramma Hasim, the man hired by Drilon and her team to chauffer for them in Maimbung on the day of their disappearance, claimed that one Juamil "Maming" Biyaw was the "missing link" to knowing who was behind the abduction.
Biyaw, a resident of the village of Sandah in Patikul town, is known in Sulu as a military agent, Kasim said.
Kasim said Hashim, who is now in police custody, claimed Biyaw was with the group Sunday when Drilon, cameramen Jimmy Encarnacion and Angelo Valderama, and their guide, Mindanao State University Professor Octavio Dinampong went to Maimbung.
They went missing after an armed group reportedly intercepted them along Kulasi, town of Maimbung while on their way to meet Abu Sayyaf leaders “to cover a special event.”
Quoting Hashim, Kasim said Biyaw ordered the driver to stop somewhere in the village of Labbah at around noon Sunday.
"The passengers, including Madame Ces, thought there was problem with the car,” Kasim quoted Hashim's account.
"All the passengers casually went down from the vehicle and this Biyaw guy invited the four to join him in a walk towards Mount Mabusing (interior of Labbah). So there was no scuffle. Madame Ces and the rest walked casually," Kasim added.
Hashim was reportedly surprised when the five left him on the highway.
Ang buod: http://newsinfo.inquirer.net/breakingnews/nation/view/20080612-142325/Driver-claims-military-agent-not-Abus-seized-Drilon-team
Related Story:
Kidnapping blamed on gov’t failure to defeat Abu Sayyaf
http://www.cbcpnews.com/?q=node/319
The Greenbase Expose
http://thetrillanespapers.blogspot.com/2007/01/greenbase-expose.html
The Memorandum of Instruction (MOI) authorized the implementation of OPLAN GREENBASE, which is basically an action plan to capture and occupy the Buliok Complex fronting the Liguasan Marsh Area. The reason for the clearing operations is to enable the NEDA to implement the 25-year Liguasan Marsh Development Framework Plan and the revival of the Farm-In Agreement and Joint Operating Agreement between Philippine National Oil Company-Exploration Corporation and Petronas Carigali Sdn Bhd. Another objective of the plan according to the MOI is to capture MILF Chairman Salamat Hashim dead or alive. Also, the MOI explicitly stated that all matters pertinent to OPLAN GREENBASE should be coordinated with the Presidential Adviser on the Peace Process and the Presidential Adviser for Special Concerns.
The Four-Point Policy Framework (FPPF) meanwhile, detailed and expanded OPLAN GREENBASE into an action plan that would operationalize the approved MOI of GMA. The action plan is broken down into a four-point policy framework.
The first point provided the guidelines for the capture and occupation of the Buliok Complex and the capture of MILF Chairman Salamat Hashim.
The second point explicitly stated that the Agreement on the General Cessation of Hostilities has been suspended indefinitely. Moreover, the government will set up a monitoring team to absorb the duties and functions of the yet to be formed, OIC monitoring team.
The third point is about the government’s intention to invoke its right for the MILF to observe the May 6 joint communiquĆ© where the MILF agreed to interdict criminal elements taking refuge in these controlled areas. It also states that once the Liguasan Marsh is cleared of the MILF, the Liguasan Marsh Development Plan, the Farm-In Agreement and Joint Operating Agreement between PNOC-EC and Petronas Carigali Sdn Bhd and the Manila-Tripoli-Kuala Lumpur palm oil project could be implemented. (Photo below: Davao International Airport BLAST na ibinintang sa grupong Abu Sayaff at bahagi ng Oplan Greenbase / newsimg.bbc.co.uk/media/
The fourth point, however, is the most controversial part of the whole document. In its entirety it states:
“The MILF must be held responsible for the AFP-backed spate of bombing in urban areas and destruction of several Napocor transmission towers, power sub-stations and barges, the Mt. Apo Geothermal Power Plant, the Pulangi Power Plant, and power plants of electric cooperatives and companies in Mindanao.
Appropriate charges of rebellion, sedition, multiple murder and multiple frustrated murder will be filed against MILF leaders in various courts in order to secure warrants of arrest against them and reduce them in estoppel. “The AFP’s plan to conduct comprehensive psywar operations over print and broadcast media, and destabilizations in urban Christian areas, such as Davao International Airport, Awang Airport, Gen Santos City International Standard Airport, Zamboanga International Airport, Cagayan de Oro Airport, principal ports and wharves, foreign embassies and consulates, hotels and restaurants, shopping malls, hospitals, churches, public markets and terminals, radio and television stations, factories, oil depots and gasoline stations, buses, cinemas, schools, plazas and others must be intensified and thereafter put the blame on the MILF so as to convince the Asean, the European Union, and the United States’ State Department to formally declare the MILF as a FOREIGN TERRORIST ORGANIZATION and Chairman Hashim Salamat as a Specially Designated Global Terrorist because of the gravity and magnitude of threat he and the MILF pose on the national security and territorial integrity of the Philippines and Asean Countries. Hashim’s capture or death, and MILF’s designation as an FTO will ensure the smooth conduct of Balikatan 03-1 in Central Mindanao and the US troops’ planned basing in Sarangani-Gen. Santos City.”
Wednesday, June 11, 2008
I am a proud, but depressed, but still hopeful Filipino
(mula sa isang YUPPY)
http://fraolalem.multiply.com/journal/item/7/I_am_a_proud_but_depressed_but_still_hopeful_Filipino_Filipino
Fra-Olalem
June 11, '08
Happy Independence Day to all Filipinos out there!
Our independence date, June 12, 1898, the events that led to it, and the events that had transpired after it, always have been in and out of my mind. I would remember the sad state of our country every now and then. As I try to find a reason for all this stark inequality, poverty, and seemingly endless flux of problems and controversies, I would be led to the past. How did our heroes picture their ideal nation? What would they say if they are alive today?
These are some of my thoughts:
1. I have been very curious about why our country didn’t improve like our neighbors. All the countries that I have read about and studied, and the few that I have been into, have “moments” which inspired the people and started the boom. I think we can start with love, nationalistic pride, and a vision of a developed country. They have that.
2. Aiming to be an excellent chemical engineer working for a company and paying taxes are just enough for a passing grade (3.0) I hope I can do more. I hope I can contribute significantly as a citizen… help do something catalytic.
3. It greatly depresses me that after 100 years of UP’s existence, we are still a third-world country. What are we doing wrong? What are we not doing? I admire UP’s contribution to our country, but we have to do more. I also hope that all state universities will improve.
4. I cannot blame the Filipinos that are leaving the country. They need the money. And they are sick and tired of the government. But, plain and simple, we are experiencing a continuous brain drain that affects the development of our country.
5. If the government exalts the OFW’s, they should also commend the ones who stay, like us.
6. We have a lot of good institutions here. In addition to UP, we also have AIM, PMA, IRRI, etc. Quite surprisingly, our industry’s strength is weaker than our neighbors. Corruption is present in the armed forces. Our rice production and agrarian technology is tiny and outdated, as compared to our neighbors.
7. Our government is corrupt. But… there is also corruption in Indonesia, Bangladesh, US, Italy, China, and South Korea. Does this mean that we can also get rich even if we are corrupt? And can we just solve corruption when we are already rich? Or can we both be rich and corrupt?
8. Some say we have to sacrifice democracy to commence progress. Singapore did this. Malaysia also did this. But again… some of the most developed countries on the planet are also the most democratic and egalitarian countries, like Denmark and Sweden. So can we retain our democracy? Can we keep our press free? Should be continue using democracy, a complicated, chaotic, core-2-duo level requiring process, to move forward?
9. There are dozens of variables, parameters, and case scenarios storming through my mind whenever I think of these, and finding a solution is extremely difficult, but still possible. The statements above may be simplistic to you, but I don’t want to write a blog that has 10,000 words.
10. This is a sad blog to post during Independence Day, but the fact of the matter is, loving your country starts by acknowledging its problems. We have to identify the “disease” before we can cure it.
***
Fortunately, I still have hope for this country. I may be embarrassed, angered, irritated, or disdainfully amused by some events, but I will always be proud that I am a Filipino.
Our grandparents’ parents fought the Spanish and American colonizers, as our grandparents fought during WW2, and as our parents fought the dictatorship. I hope we can contribute to the history and development of our country, just like them. It would be depressing and grossly pathetic if we just “cruised by” and died.
***
These are some pieces of Literature that have always inspired me. I hope I will remember them everyday, and never forget them.
Malayong lupain, amin mang marating
Di rin magbabago ang damdamin
- UP Naming Mahal (by Nicanor Abelardo)
Ang sinusulat ko ay hindi mauunawaan ngayon. Ngunit, ang mga susunod na salin- lahi ay maiintidahan ito sapagkat ang mga ito ay higit na matalino at malamang hindi nahihimbing sa panahon ng kanilang mga ninuno.
- Pilosopo Tasyo, Noli Me Tangere (by Jose Rizal)
Ako'y patutungo sa walang busabos, walang umiinis at berdugong hayop; pananalig doo'y di nakasasalot, si Bathala lamang dooy haring lubos.
- Mi Ultimo Adios (by Jose Rizal, translated to Tagalog by Andres Bonifacio)
Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya sa pagkadalisay at magkadakila
Gaya ng pag-ibig sa sariling lupa? Aling pag-ibig pa? Wala na nga, wala.
- Pag-ibig sa Tinubuang Lupa (by Andres Bonifacio)
Do you hear the people sing
Lost in the valley of the night
It is the music of a people
Who are climbing to the light
For the wretched of the earth
There is a flame that never dies
Even the darkest night will end
And the sun will rise.
They will live again in freedom
In the garden of the Lord
They will walk behind the plough-share
They will put away the sword
The chain will be broken
And all men will have their reward!
- Les Miserables Musical (by Alain Boublil and Claude-Michel Schonberg
http://fraolalem.multiply.com/journal/item/7/I_am_a_proud_but_depressed_but_still_hopeful_Filipino_Filipino
Fra-Olalem
June 11, '08
Happy Independence Day to all Filipinos out there!
Our independence date, June 12, 1898, the events that led to it, and the events that had transpired after it, always have been in and out of my mind. I would remember the sad state of our country every now and then. As I try to find a reason for all this stark inequality, poverty, and seemingly endless flux of problems and controversies, I would be led to the past. How did our heroes picture their ideal nation? What would they say if they are alive today?
These are some of my thoughts:
1. I have been very curious about why our country didn’t improve like our neighbors. All the countries that I have read about and studied, and the few that I have been into, have “moments” which inspired the people and started the boom. I think we can start with love, nationalistic pride, and a vision of a developed country. They have that.
2. Aiming to be an excellent chemical engineer working for a company and paying taxes are just enough for a passing grade (3.0) I hope I can do more. I hope I can contribute significantly as a citizen… help do something catalytic.
3. It greatly depresses me that after 100 years of UP’s existence, we are still a third-world country. What are we doing wrong? What are we not doing? I admire UP’s contribution to our country, but we have to do more. I also hope that all state universities will improve.
4. I cannot blame the Filipinos that are leaving the country. They need the money. And they are sick and tired of the government. But, plain and simple, we are experiencing a continuous brain drain that affects the development of our country.
5. If the government exalts the OFW’s, they should also commend the ones who stay, like us.
6. We have a lot of good institutions here. In addition to UP, we also have AIM, PMA, IRRI, etc. Quite surprisingly, our industry’s strength is weaker than our neighbors. Corruption is present in the armed forces. Our rice production and agrarian technology is tiny and outdated, as compared to our neighbors.
7. Our government is corrupt. But… there is also corruption in Indonesia, Bangladesh, US, Italy, China, and South Korea. Does this mean that we can also get rich even if we are corrupt? And can we just solve corruption when we are already rich? Or can we both be rich and corrupt?
8. Some say we have to sacrifice democracy to commence progress. Singapore did this. Malaysia also did this. But again… some of the most developed countries on the planet are also the most democratic and egalitarian countries, like Denmark and Sweden. So can we retain our democracy? Can we keep our press free? Should be continue using democracy, a complicated, chaotic, core-2-duo level requiring process, to move forward?
9. There are dozens of variables, parameters, and case scenarios storming through my mind whenever I think of these, and finding a solution is extremely difficult, but still possible. The statements above may be simplistic to you, but I don’t want to write a blog that has 10,000 words.
10. This is a sad blog to post during Independence Day, but the fact of the matter is, loving your country starts by acknowledging its problems. We have to identify the “disease” before we can cure it.
***
Fortunately, I still have hope for this country. I may be embarrassed, angered, irritated, or disdainfully amused by some events, but I will always be proud that I am a Filipino.
Our grandparents’ parents fought the Spanish and American colonizers, as our grandparents fought during WW2, and as our parents fought the dictatorship. I hope we can contribute to the history and development of our country, just like them. It would be depressing and grossly pathetic if we just “cruised by” and died.
***
These are some pieces of Literature that have always inspired me. I hope I will remember them everyday, and never forget them.
Malayong lupain, amin mang marating
Di rin magbabago ang damdamin
- UP Naming Mahal (by Nicanor Abelardo)
Ang sinusulat ko ay hindi mauunawaan ngayon. Ngunit, ang mga susunod na salin- lahi ay maiintidahan ito sapagkat ang mga ito ay higit na matalino at malamang hindi nahihimbing sa panahon ng kanilang mga ninuno.
- Pilosopo Tasyo, Noli Me Tangere (by Jose Rizal)
Ako'y patutungo sa walang busabos, walang umiinis at berdugong hayop; pananalig doo'y di nakasasalot, si Bathala lamang dooy haring lubos.
- Mi Ultimo Adios (by Jose Rizal, translated to Tagalog by Andres Bonifacio)
Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya sa pagkadalisay at magkadakila
Gaya ng pag-ibig sa sariling lupa? Aling pag-ibig pa? Wala na nga, wala.
- Pag-ibig sa Tinubuang Lupa (by Andres Bonifacio)
Do you hear the people sing
Lost in the valley of the night
It is the music of a people
Who are climbing to the light
For the wretched of the earth
There is a flame that never dies
Even the darkest night will end
And the sun will rise.
They will live again in freedom
In the garden of the Lord
They will walk behind the plough-share
They will put away the sword
The chain will be broken
And all men will have their reward!
- Les Miserables Musical (by Alain Boublil and Claude-Michel Schonberg
Tuesday, June 10, 2008
Political survival ni GMA, NOAH’s ARK at emergency power
Hindi nating alam kung makakayanan pang maisalba ni Ate Glo ang sarili mula ngayon hanggang 2009. Sa mahigit pitong (7) taong walang sawang pagtatakip, walang inatupag kundi ang dumepensa’t mag-total denial sa talamak na katiwalian, kurakutan, kasinungalingan, dayaan, suhulan at kabulukan, sa gabundok na tumamang tsunami, lindol at bagyong pulitikal (bad governance) sa bansa.
Ang ilan sa nakikitang solusyon ng kanyang mga tongsultant, ang pinag-aaralan, natitira at nilulutong option ng Malakanyang; ang "NOAH's ARK (bangkang papel) at EMERGENCY POWER." (Political cartoon; si GMA at ang Bangkang Papel, www.filipino.net)
Sa proposal na isinumite at dinisenyo ni Gov Salceda na pinamagatang “Strategic Response to Food and Fuel Crisis-Noah’s Ark Framework.” Kung ikukumara sa P18.0 bilyon subsidyo para sa elektrisidad at paaralan, massive cash subsidy na nagkakahalaga ng P144.0 bilyon ang kakailanganin ng gubyernong Arroyo. Sa kabuuan, isang multi-year policy mix na nagkakahalaga ng P316.0 bilyon karagdagang pampublikong panggastos mula ngayon hanggang 2010 o tatlong taong programa ang Noah's Ark. Katumbas ito ng isang porsiento (1%) ng GDP na isusustini hanggang tatlong taon.
Sa kabilang banda, ang emergency power na nauna ng pagulungin sa bisa ng Executive Power 728, ay isang provision na nakapatungkol sa kung paano kahaharapin ni Ate Glo ang lumalalang krisis sa pagkain at langis. Mukhang ito ang kasagutan at solusyon sa isyung “lame duck" president na ibinabato ng kanyang mga kritiko.
Sa nasabing batas, kung aabot sa katindihan o paglubha ng kalagayan ang bansa, pahihintulutan si Ate Glo na i-explore ang emergency power. Sa ilalim ng EO 728, itatayo at bibigyang kapangyarihan si Ate Glo at Kongreso sa pamamagitan ng isang konseho, ang National Food and Emergency Council (NFEC) na makapagbalangkas at makagawa ng mga rekomendasyon patungkol sa lumalalang krisis ng ekonomiya.
Kung sa bagay, maaring kabiliban, pagtawanan, sabihing namaster na nito o nakabisado na ng Malakanyang ang teknolohiya sa kung paano malusutan ang iba’t-ibang malulubha at patong-patong na krisis bansa. Maswerte rin si Ate Glo, tulad ng kanyang gubyernong gigiray-giray, mahina, sectarian, watak-watak at walang mukha ring maiharap na alternatibo ang oposisyon at mga kaaway sa pulitika. Oo nga’t kamuntikanan ng masipa ito sa poder, nagawan pa rin nitong makabawi’t makaligtas ng mahigit tatlong beses sa tangkang pagpapatalsik sa poder.
Kaya lang, kahit sabihing walang nagawa’t walang nangyari sa inaasam-asam nitong “LEGACY,” sa kabila ng kaliwa't kanang pagwasak ng mga demokratikong institusyon ng bansa, ipangalandakang buluk ang COMELEC, magastos ang electoral campaign, trapo ang nananaig na kalakaran sa mga political party sa Pilipinas. Sa kabuuan, inaamag na ang pulitika’t electoral system sa bansa, ang sigurado, walang dudang matutuloy ang 2010 presidential election.
Doy Cinco
June 10, 2008
Related Stories:
Perfect storm, a brewing
http://www.tribune.net.ph/commentary/20080610com1.html
Ang ilan sa nakikitang solusyon ng kanyang mga tongsultant, ang pinag-aaralan, natitira at nilulutong option ng Malakanyang; ang "NOAH's ARK (bangkang papel) at EMERGENCY POWER." (Political cartoon; si GMA at ang Bangkang Papel, www.filipino.net)
Sa proposal na isinumite at dinisenyo ni Gov Salceda na pinamagatang “Strategic Response to Food and Fuel Crisis-Noah’s Ark Framework.” Kung ikukumara sa P18.0 bilyon subsidyo para sa elektrisidad at paaralan, massive cash subsidy na nagkakahalaga ng P144.0 bilyon ang kakailanganin ng gubyernong Arroyo. Sa kabuuan, isang multi-year policy mix na nagkakahalaga ng P316.0 bilyon karagdagang pampublikong panggastos mula ngayon hanggang 2010 o tatlong taong programa ang Noah's Ark. Katumbas ito ng isang porsiento (1%) ng GDP na isusustini hanggang tatlong taon.
Sa kabilang banda, ang emergency power na nauna ng pagulungin sa bisa ng Executive Power 728, ay isang provision na nakapatungkol sa kung paano kahaharapin ni Ate Glo ang lumalalang krisis sa pagkain at langis. Mukhang ito ang kasagutan at solusyon sa isyung “lame duck" president na ibinabato ng kanyang mga kritiko.
Sa nasabing batas, kung aabot sa katindihan o paglubha ng kalagayan ang bansa, pahihintulutan si Ate Glo na i-explore ang emergency power. Sa ilalim ng EO 728, itatayo at bibigyang kapangyarihan si Ate Glo at Kongreso sa pamamagitan ng isang konseho, ang National Food and Emergency Council (NFEC) na makapagbalangkas at makagawa ng mga rekomendasyon patungkol sa lumalalang krisis ng ekonomiya.
Kung sa bagay, maaring kabiliban, pagtawanan, sabihing namaster na nito o nakabisado na ng Malakanyang ang teknolohiya sa kung paano malusutan ang iba’t-ibang malulubha at patong-patong na krisis bansa. Maswerte rin si Ate Glo, tulad ng kanyang gubyernong gigiray-giray, mahina, sectarian, watak-watak at walang mukha ring maiharap na alternatibo ang oposisyon at mga kaaway sa pulitika. Oo nga’t kamuntikanan ng masipa ito sa poder, nagawan pa rin nitong makabawi’t makaligtas ng mahigit tatlong beses sa tangkang pagpapatalsik sa poder.
Kaya lang, kahit sabihing walang nagawa’t walang nangyari sa inaasam-asam nitong “LEGACY,” sa kabila ng kaliwa't kanang pagwasak ng mga demokratikong institusyon ng bansa, ipangalandakang buluk ang COMELEC, magastos ang electoral campaign, trapo ang nananaig na kalakaran sa mga political party sa Pilipinas. Sa kabuuan, inaamag na ang pulitika’t electoral system sa bansa, ang sigurado, walang dudang matutuloy ang 2010 presidential election.
Doy Cinco
June 10, 2008
Related Stories:
Perfect storm, a brewing
http://www.tribune.net.ph/commentary/20080610com1.html
Friday, June 06, 2008
Kaso ni Ms Ninez Cacho-Olivares, “may bahid PULITIKA”
Ang hirap palagpasin ang panggigipit na ginawa kay Ninez Cacho Olivares, editor in chief ng Daily Tribune. Isang beteranong journalist, may dalawang dekadang feature article at pampulitikang kolumnista sa maraming broadsheet si Ms Olivares. Bago hawakan ang Philippine Tribune, galing siya sa Bulletin Today, Philippine Daily Inquirer, Business Day at World. Naging publisher at editor-in-chief din siya ng Philippine Post.
Si Olivares na isang masugit na kritiko ng Malakanyang ay nahatulang guilty sa kasong libelo sa isang korte sa Makati. Bukud sa anim (6) na buwan hanggang dalawang (2) taon sa pagkakabilanggo, siya ay magbabayad pa ng limang (5.0 million) milyong pisong danyos at P33,732 civil damages. Kahit ano pang excuse at hugas kamay ng Malakanyang (wala raw kinalaman?), pagbali-baligtarin mo man ang pangyayari, maliwanag pa sa sikat ng araw na may basbas o nasa likud ang Malakanyang sa naging desisyon ng korte.
Kinundina ng Committee to Protect Journalists (CPJ), isang pandaigdigang media watchdog, National Union of Journalists of the Philippines (NUJP) at ng liderato ng National Press Club (NPC) ang nasabing hatol at “nanawagang i-decriminalized na ang kasong libelo sa Pilipinas.”
Lalo lamang pinatutunayan na dito sa ating bansa, kung ika’y kritiko at maraming alam sa kabulukan ng mga nakakataas at makapangyarihan, may kalalagyan ka, pipirwisyuuhin ka, tatakutin ka, gigipitin ka o 6 feet below the ground ka, papatayin ka. Nakakabahala ang ganitong tendensiya at walang lugar sa isang itinuturing "liberal na demokrasyang" bansa ang Pilipinas. Kung sa bagay, ito rin naman ang husga ng Freedom House, isang internasyunal na democracy watch, na isa ng bangungut , peke at walang katuturan ang demokrasya sa Pilipinas.
Alam ng buong mundo ang track record ng Malakanyang pagdating sa usapin ng malayang pamamahayag. Kung sa rating ang pag-uusapan, halos hindi nagkakalayo’t karanggo natin ang Afghanistan at naungusan lang tayo ng Iraq. Tulad ng Pilipinas, may on-going internal conflict (counter insurgency) ang bansang Iraq at Afganistan.
Ang kaso ng Manila Pen stand-off noong nakaraang taon ay isang matibay na patunay. Saksi ang buong mundo sa tahasang PAGYURAK, paglapastangan at paglabag sa karapatan ng malayang pamamahayag ang Malakanyang. Limampung (50) mga journalists, kasama ang ilang malalaking broadcast journalist na kabilang sa ABS-CBN Network ang walang habas na pinosasan, pinag-aaresto, trinatong mga terorista, tinakot at parang ipis na tiniris-tiris (PNP-AFP) dahil lamang sa salang pagsubaybay sa “pag-aalsang" isinagawa sa pangunguna ni Senator Trillnes, Brig Gen.Danilo Lim at ilang Junior Officers ng AFP sa Manila Pen.
Bagamat walang diklerasyon ng "emergency rule," ang anino ng Martial Law ang nananatiling nakakubabaw sa country. Walang dudang may tendensiyang pasista't authoritarian ang naganap na "Gestapo" type na assault sa Manila Pen kung saan ang "police state" at AFP ang mukhang nanaig at hindi ang rule of law.
Mahigit siyamnapung (90) mga media practitioners na ang napapaslang at nasasalvaged dahil lamang sa kalayaan sa pamamahayag at pagtatanggol ng demokrasya na ipinaglaban matapos maibagsak ang diktadurang Marcos noong Edsa 1 1986 people power revolution. Limampu't tatlong (53) casualty rito ay sa ilalim ng rehimen ni Ate Glo. Ayon sa National Union of Journalists of the Philippines (NUJP), bukud sa disimuladong cersorship na pinairal sa Philippine media, "ang garapalang pagsasara ng Philippine Tribune, ang kaliwa't kanang LIBEL suit, ang pananakot sa Newsbreak, ABANTE’t iba pang mga pahayagan at ang naging hatol kay Ms Olivares " ay isang babala sa sino mang kritiko’t mangangahas “magdestabilized, at all cost, handa ang Malakanyang na gumamit ng kamay na bakal, mailigtas lang si Ate Glo't manatili lamang sa poder."
Kung patuloy na bubusalan, hahawakan sa leeg ang kalayaan sa pamamahayag, ang karapatan ng mamamayan sa inpormasyon (tunay na kaganapan) at patuloy na tatakutin ang MEDIA, mukhang "babalik ule tayo sa rehimeng awtoritarianismo o ang mala-diktadurya! Wala na tayong pinag-iba sa Burma, China o North Korea."
Ang tingin ng iba, ang panggigipit sa media, sa mga katulad ni Ninez Cacho-Oliveras at ang tangkang pagkastigo sa Meralco / ABS-CBN, bukud sa isang dagok, patuloy na panunupil sa kalayaan sa pamamahayag, isang kalkulado't operasyong paglilinis at pananakot laban sa mga kaaway sa pulitika ng Malakanyang. Pilit na inilalatag at kinukondisyon ang isip ng mamamayan, ang balita at napipintong pagdidiklara ng “emergency power o ng Martial Law” na ikinukubling pantugon kuno sa lumalala at patong-patong na krisis na kinahaharap ng bansa. Layunin ding burahin sa mapa ang mga pasaway, kritiko’t sagabal sa pananatili’t pananagumpay ng pangkating Macapagal Arroyo’t ruling koalisyon, bago at matapos ang 2010 presidential election.
Doy
June 6, 2008
Related Story:
Decriminalize libel, get facts right—journalists by CARMELA FONBUENA
abs-cbnNEWS.com/Newsbreak
http://www.abs-cbnnews.com/storypage.aspx?StoryId=120833
Si Olivares na isang masugit na kritiko ng Malakanyang ay nahatulang guilty sa kasong libelo sa isang korte sa Makati. Bukud sa anim (6) na buwan hanggang dalawang (2) taon sa pagkakabilanggo, siya ay magbabayad pa ng limang (5.0 million) milyong pisong danyos at P33,732 civil damages. Kahit ano pang excuse at hugas kamay ng Malakanyang (wala raw kinalaman?), pagbali-baligtarin mo man ang pangyayari, maliwanag pa sa sikat ng araw na may basbas o nasa likud ang Malakanyang sa naging desisyon ng korte.
Kinundina ng Committee to Protect Journalists (CPJ), isang pandaigdigang media watchdog, National Union of Journalists of the Philippines (NUJP) at ng liderato ng National Press Club (NPC) ang nasabing hatol at “nanawagang i-decriminalized na ang kasong libelo sa Pilipinas.”
Lalo lamang pinatutunayan na dito sa ating bansa, kung ika’y kritiko at maraming alam sa kabulukan ng mga nakakataas at makapangyarihan, may kalalagyan ka, pipirwisyuuhin ka, tatakutin ka, gigipitin ka o 6 feet below the ground ka, papatayin ka. Nakakabahala ang ganitong tendensiya at walang lugar sa isang itinuturing "liberal na demokrasyang" bansa ang Pilipinas. Kung sa bagay, ito rin naman ang husga ng Freedom House, isang internasyunal na democracy watch, na isa ng bangungut , peke at walang katuturan ang demokrasya sa Pilipinas.
Alam ng buong mundo ang track record ng Malakanyang pagdating sa usapin ng malayang pamamahayag. Kung sa rating ang pag-uusapan, halos hindi nagkakalayo’t karanggo natin ang Afghanistan at naungusan lang tayo ng Iraq. Tulad ng Pilipinas, may on-going internal conflict (counter insurgency) ang bansang Iraq at Afganistan.
Ang kaso ng Manila Pen stand-off noong nakaraang taon ay isang matibay na patunay. Saksi ang buong mundo sa tahasang PAGYURAK, paglapastangan at paglabag sa karapatan ng malayang pamamahayag ang Malakanyang. Limampung (50) mga journalists, kasama ang ilang malalaking broadcast journalist na kabilang sa ABS-CBN Network ang walang habas na pinosasan, pinag-aaresto, trinatong mga terorista, tinakot at parang ipis na tiniris-tiris (PNP-AFP) dahil lamang sa salang pagsubaybay sa “pag-aalsang" isinagawa sa pangunguna ni Senator Trillnes, Brig Gen.Danilo Lim at ilang Junior Officers ng AFP sa Manila Pen.
Bagamat walang diklerasyon ng "emergency rule," ang anino ng Martial Law ang nananatiling nakakubabaw sa country. Walang dudang may tendensiyang pasista't authoritarian ang naganap na "Gestapo" type na assault sa Manila Pen kung saan ang "police state" at AFP ang mukhang nanaig at hindi ang rule of law.
Mahigit siyamnapung (90) mga media practitioners na ang napapaslang at nasasalvaged dahil lamang sa kalayaan sa pamamahayag at pagtatanggol ng demokrasya na ipinaglaban matapos maibagsak ang diktadurang Marcos noong Edsa 1 1986 people power revolution. Limampu't tatlong (53) casualty rito ay sa ilalim ng rehimen ni Ate Glo. Ayon sa National Union of Journalists of the Philippines (NUJP), bukud sa disimuladong cersorship na pinairal sa Philippine media, "ang garapalang pagsasara ng Philippine Tribune, ang kaliwa't kanang LIBEL suit, ang pananakot sa Newsbreak, ABANTE’t iba pang mga pahayagan at ang naging hatol kay Ms Olivares " ay isang babala sa sino mang kritiko’t mangangahas “magdestabilized, at all cost, handa ang Malakanyang na gumamit ng kamay na bakal, mailigtas lang si Ate Glo't manatili lamang sa poder."
Kung patuloy na bubusalan, hahawakan sa leeg ang kalayaan sa pamamahayag, ang karapatan ng mamamayan sa inpormasyon (tunay na kaganapan) at patuloy na tatakutin ang MEDIA, mukhang "babalik ule tayo sa rehimeng awtoritarianismo o ang mala-diktadurya! Wala na tayong pinag-iba sa Burma, China o North Korea."
Ang tingin ng iba, ang panggigipit sa media, sa mga katulad ni Ninez Cacho-Oliveras at ang tangkang pagkastigo sa Meralco / ABS-CBN, bukud sa isang dagok, patuloy na panunupil sa kalayaan sa pamamahayag, isang kalkulado't operasyong paglilinis at pananakot laban sa mga kaaway sa pulitika ng Malakanyang. Pilit na inilalatag at kinukondisyon ang isip ng mamamayan, ang balita at napipintong pagdidiklara ng “emergency power o ng Martial Law” na ikinukubling pantugon kuno sa lumalala at patong-patong na krisis na kinahaharap ng bansa. Layunin ding burahin sa mapa ang mga pasaway, kritiko’t sagabal sa pananatili’t pananagumpay ng pangkating Macapagal Arroyo’t ruling koalisyon, bago at matapos ang 2010 presidential election.
Doy
June 6, 2008
Related Story:
Decriminalize libel, get facts right—journalists by CARMELA FONBUENA
abs-cbnNEWS.com/Newsbreak
http://www.abs-cbnnews.com/storypage.aspx?StoryId=120833
Monday, June 02, 2008
Electric Jeepney: malinis, tahimik, ekonomiko, may health at social benefits pa
Ayon sa pahayag ng mga Oil Companies, may sampung piso (P10.00) pa raw ang itataas ng produktong petrolyo. Meaning, bago magpasko, aasahang aabot sa P60.0 / litro ng krudo at P70.00 / ang gasolina. May pangamba ring aabot sa $200.00/barrel bago mag 2010. Tumaas ng 9.6% ang inflation rate, pinakamataas sa loob ng sampung taon (1998). Kasabay na hahataw ang presyo ng bilihin at bigas, matrikula at bantang dalawang pisong (P 2.00) dagdag na pamasahe ng mga Jeep at Bus driver/operators (P10.00).
Dahil daw sa global market - penomenom, wala raw magagawa ang gubyerno, tulad ng paulit-ulit na pahayag ng Malakanyang. Sa totoo lang, ang daming proposal, suwestiyon at inisyatiba ang maraming grupo. May mga dati ng mga naimbento ang ilang mga Pilipino engineer na maaring pantugon sa krisis pang-enerhiyang dinaranas ng bansa (hydrogen fuel, wind power, etc..) kagyat man o pangmatagalan. Ang matingkad sa ngayon ay ang panawagang alisin ang E-VAT sa produktong petrolyo. Alalahaning sa bawat halaga ng litro ng langis, may mahigit sampung porsiento (12%) ang ipinapatong na buwis ang gubyerno.
Ang patchi-patchi at palyatibong subsidyo ang tugon ng gubyerno. Tulad na lamang ng apat na bilyong pisong (P4.0 billion) Katas ng VAT (Value Added Tax); ang "suspension ng buwis sa spare parts ng public utility vehicle, conversion ng diesel tanks tungo sa liquefied petroleum gas (LPG) na ipatutupad sa ilang mga TAXI at Jeepney at ang P2.00 fuel subsidy o mga coupons na inihahatag sa mga dilawang jeepney federation. Iniisip din ang posibilidad na bawasan ng tariff sa mga produkto ng langis, pagrereview ng expanded value-added tax (E-VAT) sa langis at ang batas patungkol sa Oil Deregulation." Hindi pa nakontento, may P2.0 bilyong subsidyo rin sa mga kasambahay, ang P500.00 subsidyo sa mga nagkukunsumo ng hindi lalagpas sa 100 kw kada buwan sa kuryente. Kinasa rin ni Ate Glo ang P2 billion educational assistance fund para sa pampubliko at pampribadong mga mag-aaral na nasa kolehiyo."
Sa mga subsidyong nabanggit, hindi natin alam kung ito'y ala-Robin Hood na istilo ng paggugubyerno't pagtulong sa mahihirap, basta lamang ba na may maipakitang nagawa o ito'y pasimula na ng paghahanda't pangangampanya para sa 2010 presidential election? Ang sigurado, sa dami ng katugunan, ipinapakita lamang na palala ng palala ang krisis na dinadanas natin sa kasalukuyan.
Kahalintulad ng "family Access Card," sa tingin ng marami, bagamat panandaliang lunas, lalo lamang inilulubog ang bansa sa patuloy na dependency natin sa pag-aangkat ng petrolyo. Sa totoo lang, "dahil sa oil crisis, ang mga dambuhalang mga Oil companies at gubyernong Arroyo ang siyang tunay na nakikinabang at kumikita sa patuloy na pagtaas ng presyo ng langis sa Pilipinas." (Larawan sa ibaba: www.unpluggedliving.com/.../electricjeepney.jpg)
Kahit man lang sa pag-eengganyo ng paggamit ng bisekleta, paglalagay ng bicycle lane sa maraming lansangan sa Kamaynilaan at pagdi-discourage sa paggamit ng mga SUVs ay 'di makayanang maikampanya ng gubyerno. Ang "panawagan kuno na magCOMMUTE raw ang mga cabinet officials ng Malakanyang ay isang malaking kalokohan." Ang tanong ng marami, bakit wala at 'di gaanong pinagtutuunan ang alternatibang moda ng transportasyon. Nasaan at bakit hindi ginagamit, bakit hindi pinakikinabangan at prinopromote ang ELECTRIC JEEPNEY na inimbento at dinisenyo ng Pinoy sa tulong ng grupong GREENPEACE?
Sa kasalukuyan, nasa piloting o nasa yugto ng pagpapaunlad at ginagamit na sa ilang lugar sa Makati (The Fort at pumapasada sa ilang ruta sa Makati), Bacolod sa Negros at Puerto Princesa, Palawan ang electric jeepney. Ano man ang negatibong puna ng gubyerno at ilang sektor sa naturang electric jeepney, na kesyo mahal daw, pangit, maliit, mabagal, etc… eh ano ngayon, ganyan talaga’t nagsisimula pa lang at buti na yan kaysa sa wala. Anong ginagawa ng gubyerno at Department of Science and Technology (DOST), bakit hindi tutukan, paunlarin at idivelop ang electric jeepney?
Pinipigilan, binablackmail o tinatakot ba ang gubyerno ng mga Dayuhang Multi-National na kumpanya't mamumuhunan? Sapagkat ang electric jeepney ay sa kalaunan ay magiging kakompetensya at banta sa kanilang interest? Sa dami ng katanungan, ang persepsyon tuloy ng marami, "ang gubyerno ay alipin at dinidiktahan ng dayuhang kumpanya ng langis at awtomobil, na baka sa bandang huli, magbantang iatras ang kanilang puhunan at planta sa bansa kung sakaling seryoso ang gubyernong isusulong ang alternatibong pagpapaunlad ng transportasyon, partikular ang electric jeepney." Nagtatanong lang ang bayan.
Bukud sa labing pitong pasahero (17 passenger) ang kayang isakay nito, sa halagang P150.00 sa kada charge, (kumpara sa mahigit isang libong pisong kunsumong krudo) walong oras (8 hr) itong magagamit at babaybay sa mahigit 120 kilometraheng haba sa mga makikipot na lansangan ng Kamaynilaan (halos apat na round trip-4x round trip, Fairview/Lagro-Cubao). Sa bilis na 40 kph, bukud sa makakatulong sa pagpapahusay ng air at noise pollution (emission) sa kapaligiran, malaking katipiran ang naturang jeep sa konsumong krudong nagkakahalaga ng mahigit P46.00 kada litro.
Bukud sa "environmental, economic, health at social benefits, kabilang sa magiging pakinabang nito ay ang cleaner air, maayos na waste management, ang malusog na population, lalo na ng kabataang Pinoy" (daming hikain) at ang pinaka-importante, lubhang malaking tulong, kontribusyon ito sa banta ng delubyo’t nagbabagong klima ng mundo. Bukud pa sa liliit ang gastusin at kunsumo sa krudo at pagmimintina, maliwanag pa sa sikat ng araw na dagdag na kita para sa mga drivers ang resulta ng proyekto. Tatlo ang ganansya; tulong sa kapaligiran (environmental), panalo sa nagbabagong KLIMA at may benepisyo pa sa lokal na ekonomya.
Bagamat sinasabing nag-eexist (components) na ito sa ibang lupalop ng Asia (India, China), tulad ng electric buses sa Nepal, biogas generators sa maraming lugar sa Asia at community charging station sa SOLAR SYSTEM in off-grid na mga kumunidad. Imbis na laitin, maliitin, maaring ipagmalaki, bigyan ng parangal at pabuya ang mga nasa likud ng proyekto. Sa tingin ko maaring maituring kauna-unahang electric jeepney ng Pinoy sa South East Asia at sabihing isang ambag ng Pinoy sa mundo. (Larawan sa ibaba: Electric Jeep, http://www.blogger.com/www.greenpeace.org/raw/image_full/seasia/en/p..raw/image_full/seasia/en/p...)
May isang taon na ang nakalilipas ng nailunsad ng grupong Solar Electric Co. (Solarco) ang electric jeepney, subalit hanggang ngayon maliban sa Lunsod ng Makati, tila kimi, walang ginagawa ang pambansang pangasiwaan (DOTC, DOST, DILG at DENR), ang Malakanyang upang tangkalikin, palakasin at suportahan ang electric jeepney. "Kung nagawa ito sa Makati, walang dahilan upang hindi kayanin ito ni Mayor Belmonte ng Quezon City, (ang pinakamayamang LGUs sa buong bansa at may provision Susuki van sa lahat ng barangay) at ni Engineer Bayani Fernando ng MMDA. Pero, bakit dedma ang mga ito sa electric jeepney? Dahil ba sa pulitika, dahil ba kay Binay na isang oposisyon?"
Kung seryoso ang Malakanyang na ipromote at bigyang ayuda ang maramihang produksyon ng electric jeepney, bukud sa mumura ang halaga, mas mapapaunlad pa ang disenyo’t inobasyon ng naturang electric jeepney. Sa kasalukuyan, dahil sa kakulangan, ka-sopistikado, mass production at abanteng teknolohiya, halos kalahating milyon piso (P550,000.00) ang presyo ng bawat isa. Sa P2.0 bilyong subsidyong galing sa koleksyon ng E-VAT, maaring gamitin ang kalahati nito at ipambili ng mahigit 2,000 electric jeepney na iintrega o ipapautang (zero interest) sa mga jeepney association o sa mga kooperatibang pangtransportasyon.
Sa kasalukuyan, nakaamba ang bantang muling paglulunsad ng “transport holiday” ang transport group, sa darating na mga buwan, inaasahan magsasagawa ng malawakang mga pampulitikang pagkilos ang iba't-ibang cause oriented o kilusang kontra trahedya at hustisya. Ito na ang tamang panahon upang tumugon sa sitwasyon ang gubyerno, pakinabangan ang katalinuhan, kamalikhain ng mga Pinoy. Sa tingin ko, kung may buto lang sa gulugud ang Malakanyang at patampukin ang paggamit electric jeepney, isang basbas (EO) lang sa limang (5) ahensya ng gubyerno; DOST, DENR, DOTC, DILG at MMDA, panalo na ang mamamayang Pilipino.
Doy Cinco
June 3, 2008
Related Stories:
The magic of the Filipino electric jeepney
http://www.greenpeace.org/international/news/filipino-jeepney-green-energy-050707
Cash, bikes, bus passes offered for Canada's gas-guzzlers
http://newsinfo.inquirer.net/breakingnews/world/view/20080605-140851/Cash-bikes-bus-passes-offered-for-Canadas-gas-guzzlers
Jeepney operators seek P2 fare hike by Riza T. Olchondra Philippine Daily Inquirer
First Posted 15:33:00 05/31/2008. MANILA, Philippine -- In step with ...
http://newsinfo.inquirer.net/breakingnews/nation/view/20080531-139964/Jeepney-operators-seek-P2-fare-hike
Metro bus owners seek P12 minimum fare
http://newsinfo.inquirer.net/breakingnews/metro/view/20080605-140936/Metro-bus-owners-seek-P12-minimum-fare
‘Di pwedeng tapal-tapal!
http://www.abante.com.ph/issue/june0608/op_edit.htm
Hanggang ngayon, inuutuuto pa rin ng MalacaƱang ang taumbayan. Hinahagisan ng kapirasong kendi para tumigil sa pagngawa. Sobrang pang-iinsulto na ang ginagawa sa tao.
Dahil daw sa global market - penomenom, wala raw magagawa ang gubyerno, tulad ng paulit-ulit na pahayag ng Malakanyang. Sa totoo lang, ang daming proposal, suwestiyon at inisyatiba ang maraming grupo. May mga dati ng mga naimbento ang ilang mga Pilipino engineer na maaring pantugon sa krisis pang-enerhiyang dinaranas ng bansa (hydrogen fuel, wind power, etc..) kagyat man o pangmatagalan. Ang matingkad sa ngayon ay ang panawagang alisin ang E-VAT sa produktong petrolyo. Alalahaning sa bawat halaga ng litro ng langis, may mahigit sampung porsiento (12%) ang ipinapatong na buwis ang gubyerno.
Ang patchi-patchi at palyatibong subsidyo ang tugon ng gubyerno. Tulad na lamang ng apat na bilyong pisong (P4.0 billion) Katas ng VAT (Value Added Tax); ang "suspension ng buwis sa spare parts ng public utility vehicle, conversion ng diesel tanks tungo sa liquefied petroleum gas (LPG) na ipatutupad sa ilang mga TAXI at Jeepney at ang P2.00 fuel subsidy o mga coupons na inihahatag sa mga dilawang jeepney federation. Iniisip din ang posibilidad na bawasan ng tariff sa mga produkto ng langis, pagrereview ng expanded value-added tax (E-VAT) sa langis at ang batas patungkol sa Oil Deregulation." Hindi pa nakontento, may P2.0 bilyong subsidyo rin sa mga kasambahay, ang P500.00 subsidyo sa mga nagkukunsumo ng hindi lalagpas sa 100 kw kada buwan sa kuryente. Kinasa rin ni Ate Glo ang P2 billion educational assistance fund para sa pampubliko at pampribadong mga mag-aaral na nasa kolehiyo."
Sa mga subsidyong nabanggit, hindi natin alam kung ito'y ala-Robin Hood na istilo ng paggugubyerno't pagtulong sa mahihirap, basta lamang ba na may maipakitang nagawa o ito'y pasimula na ng paghahanda't pangangampanya para sa 2010 presidential election? Ang sigurado, sa dami ng katugunan, ipinapakita lamang na palala ng palala ang krisis na dinadanas natin sa kasalukuyan.
Kahalintulad ng "family Access Card," sa tingin ng marami, bagamat panandaliang lunas, lalo lamang inilulubog ang bansa sa patuloy na dependency natin sa pag-aangkat ng petrolyo. Sa totoo lang, "dahil sa oil crisis, ang mga dambuhalang mga Oil companies at gubyernong Arroyo ang siyang tunay na nakikinabang at kumikita sa patuloy na pagtaas ng presyo ng langis sa Pilipinas." (Larawan sa ibaba: www.unpluggedliving.com/.../
Kahit man lang sa pag-eengganyo ng paggamit ng bisekleta, paglalagay ng bicycle lane sa maraming lansangan sa Kamaynilaan at pagdi-discourage sa paggamit ng mga SUVs ay 'di makayanang maikampanya ng gubyerno. Ang "panawagan kuno na magCOMMUTE raw ang mga cabinet officials ng Malakanyang ay isang malaking kalokohan." Ang tanong ng marami, bakit wala at 'di gaanong pinagtutuunan ang alternatibang moda ng transportasyon. Nasaan at bakit hindi ginagamit, bakit hindi pinakikinabangan at prinopromote ang ELECTRIC JEEPNEY na inimbento at dinisenyo ng Pinoy sa tulong ng grupong GREENPEACE?
Sa kasalukuyan, nasa piloting o nasa yugto ng pagpapaunlad at ginagamit na sa ilang lugar sa Makati (The Fort at pumapasada sa ilang ruta sa Makati), Bacolod sa Negros at Puerto Princesa, Palawan ang electric jeepney. Ano man ang negatibong puna ng gubyerno at ilang sektor sa naturang electric jeepney, na kesyo mahal daw, pangit, maliit, mabagal, etc… eh ano ngayon, ganyan talaga’t nagsisimula pa lang at buti na yan kaysa sa wala. Anong ginagawa ng gubyerno at Department of Science and Technology (DOST), bakit hindi tutukan, paunlarin at idivelop ang electric jeepney?
Pinipigilan, binablackmail o tinatakot ba ang gubyerno ng mga Dayuhang Multi-National na kumpanya't mamumuhunan? Sapagkat ang electric jeepney ay sa kalaunan ay magiging kakompetensya at banta sa kanilang interest? Sa dami ng katanungan, ang persepsyon tuloy ng marami, "ang gubyerno ay alipin at dinidiktahan ng dayuhang kumpanya ng langis at awtomobil, na baka sa bandang huli, magbantang iatras ang kanilang puhunan at planta sa bansa kung sakaling seryoso ang gubyernong isusulong ang alternatibong pagpapaunlad ng transportasyon, partikular ang electric jeepney." Nagtatanong lang ang bayan.
Bukud sa labing pitong pasahero (17 passenger) ang kayang isakay nito, sa halagang P150.00 sa kada charge, (kumpara sa mahigit isang libong pisong kunsumong krudo) walong oras (8 hr) itong magagamit at babaybay sa mahigit 120 kilometraheng haba sa mga makikipot na lansangan ng Kamaynilaan (halos apat na round trip-4x round trip, Fairview/Lagro-Cubao). Sa bilis na 40 kph, bukud sa makakatulong sa pagpapahusay ng air at noise pollution (emission) sa kapaligiran, malaking katipiran ang naturang jeep sa konsumong krudong nagkakahalaga ng mahigit P46.00 kada litro.
Bukud sa "environmental, economic, health at social benefits, kabilang sa magiging pakinabang nito ay ang cleaner air, maayos na waste management, ang malusog na population, lalo na ng kabataang Pinoy" (daming hikain) at ang pinaka-importante, lubhang malaking tulong, kontribusyon ito sa banta ng delubyo’t nagbabagong klima ng mundo. Bukud pa sa liliit ang gastusin at kunsumo sa krudo at pagmimintina, maliwanag pa sa sikat ng araw na dagdag na kita para sa mga drivers ang resulta ng proyekto. Tatlo ang ganansya; tulong sa kapaligiran (environmental), panalo sa nagbabagong KLIMA at may benepisyo pa sa lokal na ekonomya.
Bagamat sinasabing nag-eexist (components) na ito sa ibang lupalop ng Asia (India, China), tulad ng electric buses sa Nepal, biogas generators sa maraming lugar sa Asia at community charging station sa SOLAR SYSTEM in off-grid na mga kumunidad. Imbis na laitin, maliitin, maaring ipagmalaki, bigyan ng parangal at pabuya ang mga nasa likud ng proyekto. Sa tingin ko maaring maituring kauna-unahang electric jeepney ng Pinoy sa South East Asia at sabihing isang ambag ng Pinoy sa mundo. (Larawan sa ibaba: Electric Jeep, http://www.blogger.com/www.greenpeace.org/raw/image_full/seasia/en/p..
May isang taon na ang nakalilipas ng nailunsad ng grupong Solar Electric Co. (Solarco) ang electric jeepney, subalit hanggang ngayon maliban sa Lunsod ng Makati, tila kimi, walang ginagawa ang pambansang pangasiwaan (DOTC, DOST, DILG at DENR), ang Malakanyang upang tangkalikin, palakasin at suportahan ang electric jeepney. "Kung nagawa ito sa Makati, walang dahilan upang hindi kayanin ito ni Mayor Belmonte ng Quezon City, (ang pinakamayamang LGUs sa buong bansa at may provision Susuki van sa lahat ng barangay) at ni Engineer Bayani Fernando ng MMDA. Pero, bakit dedma ang mga ito sa electric jeepney? Dahil ba sa pulitika, dahil ba kay Binay na isang oposisyon?"
Kung seryoso ang Malakanyang na ipromote at bigyang ayuda ang maramihang produksyon ng electric jeepney, bukud sa mumura ang halaga, mas mapapaunlad pa ang disenyo’t inobasyon ng naturang electric jeepney. Sa kasalukuyan, dahil sa kakulangan, ka-sopistikado, mass production at abanteng teknolohiya, halos kalahating milyon piso (P550,000.00) ang presyo ng bawat isa. Sa P2.0 bilyong subsidyong galing sa koleksyon ng E-VAT, maaring gamitin ang kalahati nito at ipambili ng mahigit 2,000 electric jeepney na iintrega o ipapautang (zero interest) sa mga jeepney association o sa mga kooperatibang pangtransportasyon.
Sa kasalukuyan, nakaamba ang bantang muling paglulunsad ng “transport holiday” ang transport group, sa darating na mga buwan, inaasahan magsasagawa ng malawakang mga pampulitikang pagkilos ang iba't-ibang cause oriented o kilusang kontra trahedya at hustisya. Ito na ang tamang panahon upang tumugon sa sitwasyon ang gubyerno, pakinabangan ang katalinuhan, kamalikhain ng mga Pinoy. Sa tingin ko, kung may buto lang sa gulugud ang Malakanyang at patampukin ang paggamit electric jeepney, isang basbas (EO) lang sa limang (5) ahensya ng gubyerno; DOST, DENR, DOTC, DILG at MMDA, panalo na ang mamamayang Pilipino.
Doy Cinco
June 3, 2008
Related Stories:
The magic of the Filipino electric jeepney
http://www.greenpeace.org/international/news/filipino-jeepney-green-energy-050707
Cash, bikes, bus passes offered for Canada's gas-guzzlers
http://newsinfo.inquirer.net/breakingnews/world/view/20080605-140851/Cash-bikes-bus-passes-offered-for-Canadas-gas-guzzlers
Jeepney operators seek P2 fare hike by Riza T. Olchondra Philippine Daily Inquirer
First Posted 15:33:00 05/31/2008. MANILA, Philippine -- In step with ...
http://newsinfo.inquirer.net/breakingnews/nation/view/20080531-139964/Jeepney-operators-seek-P2-fare-hike
Metro bus owners seek P12 minimum fare
http://newsinfo.inquirer.net/breakingnews/metro/view/20080605-140936/Metro-bus-owners-seek-P12-minimum-fare
‘Di pwedeng tapal-tapal!
http://www.abante.com.ph/issue/june0608/op_edit.htm
Hanggang ngayon, inuutuuto pa rin ng MalacaƱang ang taumbayan. Hinahagisan ng kapirasong kendi para tumigil sa pagngawa. Sobrang pang-iinsulto na ang ginagawa sa tao.
Subscribe to:
Posts (Atom)