Dahil sa “Delay at Failure of Election,” Trillanes, Cayetano at Pimentel Ilalaglag ng sabwatang Comelec-Malakanyang

Walang kaduda-duda, halatang-halatang puntirya ng "pagdedelay at failure of Election” ang tatlo upang ipasok sa magic 12 si Zubiri, Defensor, Recto at Pichay. Bunsod ng napipintong “special election,” may mahigit 600,000 boto sa Mindanao ang inaasahang minamanipula ng mga galamay at operador ng Malakanyang para maipwesto ang apat na TU bets at ilaglag sa kangkungan ang tatlong GO senatoriable bets.

Hindi maaatim ng Malakanyang na makapasok sa magic 12 ang tatlo, lalo na ang dalawang kinamumuhiang pasaway, balakid sa katatagan at political survival ni Ate Glo, si Trillanes at Cayetano. Patuloy na namamayagpag sa pangsiyam at panglabing-isang position si Trillanes. Binimbin sa bilangguan ang consistent na gumuguhit sa kabulukan ng sistema ng paggugubyerno ng kasalukuyang administrasyon, walang makinarya't daang milyong pisong ginastos, lalo na sa TV spot Ads si Trillanes. Ganun din si si Allan Peter Cayetano, isang oposisyon, isang anti-GMA at perwisyong totoo sa pamilyang Arroyo. Kung matatandaan, halos lahat ng klase ng paggugulang ng Administrasyon-Comelec ang ibinato kay Allan Peter Cayetano 'wag lamang mapasama sa magic 12.

Ayon sa mga usap-usapan sa mga "inuman" ng ilang kaibigang operador-mersenaryong may link sa ilang kandidato ng TU- administrasyon, "kung walang counter-meassure, counter offensive tulad ng ginawa ni Sen Lim sa Manila at kung 'di masasawata, maaagapan (ng mga abugado) ng kampo ng oposisyon ang masamang balakin ng administrasyong " maipapasok sa magic 12 ang apat na namimiligrong Team Unity bets ng administrasyon.

Tulad nuong nakaraang mga election, ang Mindanao ang palagiang nagreresolba ng deadlock at end game ng maruming halalan sa Pilipinas. Mismo na ang taga Mindanao (ARMM) ay asiwa na sa Comelec sa kung bakit hinahayaan, kung bakit wala itong ginawa at hindi nito mareso-resolba ang pangit na larawan ng kanilang rehiyon sa tuwing election. Ilang dekada, paulit-ulit na ilang election, ang Mindanao (ARMM) ang pangunahing ginagamit, pansalba, panghilot, ang fallback at lunsaran ng special operation ng mga natatalo at gustong makaungos sa magic 12 lalo na ang naghihingalong mga administration candidates.

May ilang araw bago ang E-day (Mayo 14), lumitaw ang Oplan “Mercury Rising.” Isang engrandeng iskima't plano ng Malakanyang na ang layunin ay itabla ang oposisyon sa election, gamitin ang buong pwersa' resources ng estado at gawin ang lahat ng paraan upang mailatag at maisigurado ang 5 : 5 : 2 (Oposisyon, Administrasyon at Independent). Hindi na balita ang 12 - 0 pagmasaker sa oposisyon na ipinakita sa Maguindanao at sa limang bayan sa Bohol. Alam ng lahat na walang naganap na election sa lugar, ganito rin ang sinasabi ni Ed Cabalu, spokeman ng Moro Islamic Liberation Front (MILF), kung saan ang malaking guerilla base nito ay matatagpuan. Patunay lamang na seryoso ang Malakanyang na kahit magboomerang, anumang consequence, ipatutupad ang garapalan at malawakang pandaraya.

Dahil nagcommission rin ng electoral survey ang Malakanyang, alam nito na mamamasaker ng GO ang TU administration ticket (9 : 2 : 1). Alam ng Malakanyang na naparalisado ang "vote delivery" at nag-collapse ang kanyang ipinagmamayabang na "command votes at local machinery." Alam din nito kung ano ang kadahilanan, saan-saan lugar, sino ang involved, gaano kalayo ang ilalamang at paano lulunasan ang usapin.

Bunsod ng mapait at nakakahiyang kinahinatnan sa election, muling binuhay ng Malakanyang ang “dagdag-dagdag at dagdag-bawas ops” upang baligtarin ang trending, resulta at mga pangyayari. Walang dudang itatapon sa kangkungan ang tatlong kawawang oposisyon. Kumakatok na sa pintuan ang apat na TU candidates at unti-unting inuungusan ang tatlo. Ayon sa huling labanan, palaglag na magic 12 si Trillanes, pumasok na si Zubibiri sa pang-sampung position at nahawi na sa panglabing tatlo si Pimentel.

Isa sa matibay na palatandaan ng "dagdag-dagdag at dagdag-bawas" ay ang pagkakadiklara ng “failure of election” ng Comelec sa ilang probinsya ng Mindanao (ARMM areas). Bunsod ng kaguluhan , takot, terorismo at “pagkakadelay ng election, counting at canvassing,” dinisisyunan ng magkaroon ng “special election sa May 26” sa mahigit-kumulang na labing-tatlong munisipalidad sa Lanao del Sur at Norte, Mindanao.

Dahil sa napakaliit lamang ang diperensyang botong namamagitan (5,000 – 100,000 votes) sa pang-siyam hanggang panglabinglimang position (rank: 9th-15th place) na inirereport ng Namfrel at Comelec trending, nakakalungkot isipin na ang mahigit 600,000 boto sa rehiyon ay walang dudang lalapastanganin ng mga sindikatong operador ng administrasyon. Ito ang tiyakang magpapasya o deciding point sa kahihanatnan at kalalabasan ng halalan sa national Senatorible election. Dito sa Pilipinas, ang deciding point ay sa panahon ng canvassing (1-2 weeks after election) at hindi May 14 sa inaakala ng lahat.

Habang nagcoconduct at nagna-national canvassing sa PICC ang Comelec, may patagong subastahan, price bidding at negosasyon sa gilid-gild at malalamig na lugar ng Maynila ng mga operador, mga kinatawan ng kandidatong talunan sa Senate race at local Comelec officials. Tulad nung 2001 at 2004 election, naglalaro sa P5.0/boto hanggang P 50.0 / boto ang bentahan. At dahil sa total blockade ng partisanong AFP at PNP ang lugar na paglulunsaran ng “special election,” maliit ang tsansang maicover ng dalawang malalaking national media networks, ng ABS-CBN at GMA-7 at mabantayan ng independent election watchdog at Namfrel ang “special election.”

Bago ang E-Day, maliban sa talamak na "vote buying," ang bilihan, suhulan at pangakuan (P100.0 - P5,000) sa halos lahat ng lugar sa Pilipinas, may naiulat na nawawalang Election Return na inaasahang maibabaligya ng mga sindikato sa halagang P40 -60,000 kada set sa mga bilyunaryong senatoriable candidates na nalalagay sa alanganin. May naiulat ding nawawalang 3,700 ballots sa Lanao del Sur, kung saan nagkataong dito rin isasagawa ang "special election."

Isa pa, habang may paglobo ng mahigit 40% ng registerd voter's population sa Maguindanao at mahigit 20% sa ilang karatig probinsya ng Shariff Kabunsuan, Basilan at Sulo, Mindanao at Northern Luzon, lumiit naman ng mahigit 10% ang voter's population sa Metro Manila, ilang bahagi ng Central Luzon, Southern Luzon at ilang urban center sa Kabisayaan at Mindanao.

Halos ganito rin ang voter's turnout. Habang nasa 55-70% ang turnout sa Metro Manila at sa ilang tukoy na rehiyong may sintiementong anti-administration, kamang-manghang lumobo naman ang voter's turnout, 70-85% sa mga lugar na kinikilalang balwarte, may command votes at machinery ang administrasyon. Dagdag pa, dahil sa mahigit 10% ang turnout, pinakikitang walang ganang bomoto ang ating mga kababayang tinaguriang mga bayani ng panahon, ang Overseas Absentee Voter's (OAV). Parang kulang na lang sabihing “walang kakwenta-kwenta, elite dominated at TRAPO politics ang isinagawang election ng Comelec sa Pilipinas.”

Habang “marami ang 'di nakaboto, nawalan ng pangalan, nalito, may dobleng pangalan, ang matagal ng patay ay nakakapagtakang nasa mga listahan ng Computerized Voter's List (CVL).” Ultimo si Chairman Abalos ng Comelec ay biktima ng kalituhan at kaguluhan sa paghahanap ng kanyang pangalan sa presinto ng Mandaluyong. Pawang propaganda lamang, lokohan ang anunsyong nilinis at nagtanggal ito ng mahigit isang milyong botante.

Kung matatandaan, nuong Marso-Abril '07, ilang buwan bago ang E-Day, kung sana'y sinunod nito ang tawag ng mamamayang "ilabas nila ng mas maaga ang CVL" sa kanilang websight o ipaskel man lang sa mga polling centers ilang Linggo bago ang E-Day, hindi sana nagkawindang-windang at nagkagulo-gulo ang botohan at election. Ang nakakalungkot, maliban sa milyong pisong raket ng Comelec ang pagbebenta ng CVL at sadyang sinusunod lamang nila ang utus mula sa Malakanyang na guluhin, lituhin at i-clustered ang listahan ng mga botante.

Alam ng lahat na mas may bentahe't pakinabang ang administrasyon sa liit ng voter's turnout sapagkat ang silent majority o ang tinatawag na market votes na umaabot ng mahigit 60% ng kabuuang 33.0 milyong bumoto ay nasa panig at kontra- administrasyon, kotra kabulukan at sistema ng paggugubyerno ng kasalukuyang dispensasyon.

Totoong isang referendum kay Ate Glo ang May midterm election, totoo ring isang political statement ang kritikal na ipinakita ng mamamayang Pilipino hindi lamang sa senatoriable race, pati na rin sa mga strategic vote rich areas sa lokal na labanan. Ang kaso ng Pampanga kung saan pinahiya't pinabagsak ni Among Ed ang galamay ng pangungurakot at talamak na gambling network ng administrasyon. Hindi sa naniniwala't may suporta ang mamamayan kay Among ED, Mayor Lim, Binay, Cong Darlene Custodio at Jess Robredo ng Naga, sa Makati, Manila at General Santos City, bagkus ito'y "pagpapakita ng daing at panawagang pagbabago laban sa kasalukuyang nakalukluk sa Malakanyang at disgustong kabulukan ng sistemang electoral at pulitika."

Anuman ang mangyari, may conjuncture man o wala, manalo man ang oposisyon at administrasyon, may impeachment man o wala, may malalim na inbistigasyon ba ang gagawin ng Comelec sa Mindanao (ARMM) o wala, ang tiyak ay dinaig ng Pilipinas ang Afghanistan, at ang sigurado, ang katatapos na May midterm election ang itinuturing na PINAKAMADUGO, pinaka-highly militarized, pinakamadaya, pinakamagastos at higit sa lahat, pinakawalang kwentang ehersisyong politikal na naganap sa kasaysayan ng electoral politics sa Pilipinas.

Doy Cinco / IPD
May 18, 2007