Democracy can be Designed III

Isa nga palang bagong hasang sungdang at taas kamaong kaarawan sa ating bayaning si Ka Andres Bonifacio (Nov 30). Nananatiling halos magkapareho ang sitwasyon noon, ang rebolusyong 1896 na pinangunahan ng Katipunan at ngayon.

Dec 2, 2007
OPLAN CHA-CHA IKINASA NA
Ni Bernard Taguinod

Anumang araw mula ngayon nakatakda na umanong simulan ng Malacañang ang kanilang kampanya para buhayin ang pag-amyenda sa Saligang Batas subalit sa pagkakataong ito itsapuwera na sina dating Pangulong Fidel V. Ramos at House Speaker Jose de Venecia Jr. sa isusulong na Charter Change (ChaCha).
Ang buod: http://www.abante-tonite.com/issue/dec0207/main.htm
Oplan ChaCha sinupalpal: http://www.abante-tonite.com/issue/dec0307/main.htm

Tama ang kutob ng marami, "hindi tatantanan ng Malakanyang ang Cha-Cha, sa anyo man ng People's Initiatives o CON AS." Ang sigurado, extension ng term limits sa kapangyarihan ang pangunahing pakay at hindi "ang pagbubuwag ng political clan-oligarkiya, ang pagsawata ng private armies, ang pag-ooverhaul ng Comelec, pagpapalakas ng political party at proportional representation (Party List) at higit sa lahat ang PAGBIBITIW SA TUNGKULIN niya't (resign all) pagkakaroon ng SNAP ELECTION."

Lalong kumaklarong lalampas nga sa 2010 si Ate Glo, meaning hanggang 2013-16. Kaya pala, sa mga nagdaang buwan, kapansin-pansin ang consolidation (pamumudmud ng atik) ng political machineries sa baba, panay ang PAMUMUDMUD at ikot sa Visaya, Mindanao at probinsya sa Luzon, sa LGUs-governors league, mayors-barangay league (hawak sa leeg na Kongreso) si Ate Glo.
- Doy Cinco / IPD

November 29, 2007
Malakanyang, paranoid
-Doy Cinco / IPD

Masyadong Overkill ang naging reaction ng Malakanyang. Kulang na lamang na pasabugan, bombahin ang buong building, durugin ang lahat ng mga tao sa loob, civilian, media at mga guest na nakachek-in sa Manila Peninsula, 'wag lang magtagumpay ang pagpapabagsak sa Malakanyang o "KUDETA" ng mga kaaway.
Ang buong artikulo: http://doycinco.blogspot.com/2007/11/we-condemn-media-not-enemy.html

Nov 26, 2007
Australia Thrashes Bush-ite Coalition: But What Next?
By Dr Gideon Polya
Australia voted in the 2007 Federal Elections on Saturday November 24, 2007. The result was a Labor party thrashing of the incumbent Bush-ite Coalition Government under the “Little Bush” John Howard, who is likely to lose his seat. The complete piece is at: http://www.countercurrents.org/polya261107.htmrg/polya261107.htm

Nov 26, 2007
The Final Battle In Bolivia
By Roger Burbach

Evo Morales, the first Indian president of Bolivia, is forcing a showdown with the oligarchy and the right wing political parties that have stymied efforts to draft a new constitution to transform the nation. He declares, “Dead or alive I will have a new constitution for the country by December 14,” the mandated date for the specially elected Constituent Assembly to present the constitution.
The complete piece is at: http://www.countercurrents.org/burbach261107.htm

Nov 25, 2007
2010 Presidentiable contenders, atat na !
-Doy Cinco / IPD

Habang abala ang mga presidentiables sa 2010, ang tingin ng marami, masyadong napakaaga at trabaho muna, ceasefire muna sa pagtatayo ng MAKINARYA'T pamumulitika. Sapagkat kung walang inaasam-asam na pagbabago, pinangangambahang mauuwi na naman tayo sa maruming klase ng pulitika at election. Sa takbo ng mga pangyayari, parang walang kumikilos at nakabinbin ang sunud-sunod na mga inbestigasyon in-aid of legislation sa “hello garci controversy, ZTE-Broadband scam at talamak na isyung panunuhol ng Malakanyang.”
Ang buod ng Artikulo: http://doycinco.blogspot.com/2007/11/2010-presidentiable-contenders-atat-na.html

Nov 24, 2007
A stupid Wage Increase
by Romeo Lim
colonelromeolim@yahoo.com
WITH the prices of basic commodities skyrocket-ing to new heights, with global oil prices knocking at the door of US$100 per barrel, it is only right that the government should come to the rescue of our harried minimum wage earners. Wage earners are entitled to an annual increase in their compensation through the so-called regional wage boards.
Ang buod: http://www.malaya.com.ph/nov24/edromeo.htm

Nov 23, 2007
Bagyong MINA, pagpipiestahan ule ng mga buwitreng pulitiko
-Doy Cinco / IPD

Tulad ng mga nagdaang panahon (Bagyong Milenyo), ang mga RELIEF GOODS tulad ng naggagandahang mga TENT ay kakangkunginng mga pulitiko, itatago ang marami at ilan lamang ang ipamamahagi. Ang mga naggagandahang makakapal na KUMOT na karaniwa'y gawa sa SILK, ay piyadong papalitan ng mumurahing telang galing sa Divisoria. Ang mga matitinong mga damit ay pinapalitan ng mga UKAY-UKAY na nagkakahalaga lamang ng tatlo-isang daang piso. Ang mga inported na karnenorteng mga dilata at Maling ay papalitan ng mga mumurahing sardinas at noodles. Ang mga masasarap at first class na dinorado at sinangdomeng na bigas ay sasalisihan ng pipitsugin kundi man lumang NFA rice.
Ang buod ng Artikulo: http://doycinco.blogspot.com/2007/11/bagyong-mina-pagpipiestahan-ule-ng-mga.html

Nov 22, 2007
Nuns call for Arroyo's resignation
-Doy Cinco / IPD

Nakakabilib naman itong mga kamadrehang ito, hindi lang masarap ang UBE nila, aktibistang astig pa, solid, consistent, may political impak, dinaig pa ang mga kaparian sa CBCP, maralitang taga-lunsod, sektor ng manggagawa at magsasaka. Mukhang ito na lamang grupo ang hindi nasusupalpalan at nasusuhulan! Kaya lang, baka sa kamakalawa, baka isa-isahing gapanganing sila ng mga operador (Sec Puno) at ahente ng Malakanyang.
Ang buod: http://www.abs-cbnnews.com/storypage.aspx?StoryId=100077

Nov 12, 2007
National Press Club, nasuhulan na rin ng Malakanyang?
-Doy Cinco / IPD

Ang hirap palagpasin at tanggapin na ang manggagahasa, pupugot ng ulo't maglilibing sa kalayaan sa pamamahayag ay ang National Press Club (NPC) mismo, ang inaasahan ng lahat na siyang magtatanggol, maninindigan at papanig sa katotohanan. Nakakalungkot isiping ultimo ang institusyong inaakala nating magtataguyod, magpoprotekta at makakatulong sa demokratisasyon sa bansa, ang magsusulong ng reporma sa lumalalang lagay ng censorship at political killings ay nalamon, nasuhulan, napulitikahan at hawak sa leeg na rin ng Malakanyang.
Ang buod: http://doycinco.blogspot.com/2007/11/national-press-club-nabili-na-rin-ng.html

Nov 21, 2007
An inutile CHR
Umasa ka pa, maliban sa maliliit, barya-baryang nasusungkit nito sa International Human Right funding institution, saan ba nanggagaling ang malaking pondo ng Commission on Human Right (CHR), sino ba ang nagtalaga sa kanila (nag-appoint), sino ang padrino, 'di ba ang Malakanyang, si Ate Glo? Kahit sabihing pang may "independent character" kuno ang CHR, vulnerable ito sa supalpalang suhol, sa kinang ng salapi na karaniwan ng ginagawa ng mga operador ng Malakanyang; mula sa LPP-ULAP, Kongreso, mga Generals sa AFP, Media at Simbahan, nasusupalpalan.
Ang buod: http://doycinco.blogspot.com/2007/11/inutile-chr.html

Nov 19, 2007
"Shining Path's Resurgence in Peru"
Halos parehas ang konteksto ng lipunang ginagalawan ng Peru at Pilipinas; weak governance, ang talamak na pangungurakot, casique/elite dominated, kabulukan ng sistemang pulitika at higit sa lahat kinukubabawan at pinaglalaruan ng dayuhang kapital. Kaya lang, mas naunang sumemplang ang CPP-NPA, (dekada 80s) nagsimulang dumanas ng matinding ideological crisis sa loob at labas, sunud-sunod ang "sablay sa estratehiya at taktika," ang ilan dito; "ang blunder sa Edsa uprising, ang matinding setback dulot ng purgahan sa loob, mishandling sa middle forces, ang estratehiya sa coalition at electoral politics, open-legal mass movement, ang pagbagsak ng Berlin Wall, ang "great split" na nagresulta ng pagkakawatak-watak sa tatlong factions at maramihang paglay-low ng mga CADRE sa loob ng partido."
The complete piece is at:
http://www.pinr.com/report.php?ac=view_report&report_id=723&language_id=1

Nov 16, 2007
Congress Blast, Local Politics at ASG daw?
-Doy Cinco / IPD

Tulad ng inaasahan, “matapos” ang tatlong araw na “pag-iimbistiga,” naibaling sa Local Politics at Abu Sayaff Group (ASG), hindi raw ito nakapatungkol sa KONGRESO at lalong wala raw itong kaugnayan sa lumalalalang krisis pulitikal na kumukubabaw sa country.
Ang buod: http://doycinco.blogspot.com/2007/11/local-politics-asg-ang-sanhi-ng.html

August, 2007
Learning New Ways of Being (Left)
-Joel Rocamora / IPD
I am not exactly a disinterested observer of Akbayan. I am currently its chairman. I have been part of the Akbayan national leadership from the time of its founding. Without being defensive, I insist that analysis for political action can be at least as reliable, as ‘objective’ as academic analysis. The success or failure of political action can be as harsh a judge of analysis as academic tenure committees. But analysis for action is different. In the Institute for Popular Democracy, we call it analysis ‘between honesty and hope’. Ang buod: http://doycinco.blogspot.com/2007/11/learning-new-ways-of-being-left.html

Malakanyang, PARANOID (Praning na ang Malakanyang)

Masyadong Overkill ang naging reaction ng Malakanyang. Kulang na lamang na pasabugan, bombahin ang buong building, durugin ang lahat ng mga tao sa loob, civilian, media at mga guest na nakachek-in sa Manila Peninsula, 'wag lang magtagumpay ang pagpapabagsak sa Malakanyang o "KUDETA" ng mga kaaway.
Habang niraratrat ang lugar, nakakapagtakang tahimik, walang kasagutan ang grupong Magdalo, walang nagpapaputok o hindi sinasagot ang putok ng pwersa ng Malakanyang na nag-ala-NAZI - Gestapo/BUSH forces, blitzgrig na ina-assault, pinapaputukan ng 50 caliber (Simba) ang lugar.

"Trinatong mga TERORISTA, KOMUNISTA, TALIBAN, Iraqi Liberation Movement, MILF, MNLF ang lahat ng nandun sa loob ng Manila Pen." Masyadong nag-over react ang Malakanyang, hindi alam na pinunuod sila sa TV ng milyung-yong Pilipino at ng bung mundo (Al Jazeera, German DW, BBC, CNN), ni Alston ng United Nation na symphatetic sa human rights at freedom of the Press.

Walang pakundangang niyurakan ng Malakanyang ang dangal ng kalayaan sa pamamahayag at hindi lamang yan, dito lamang sa buong kasaysayan ng Press Freesdom sa buong mundo na kinukutus-kutusan, pinoposasan at pinapasista ang media. Dahil sa insidente sa Manila Pen, breaking the record na naman ang Malakanyang at ang Pilipinas, "ang kaisa-isang bansa sa mundo na trumatong mga terorista, trinatong mga terorista at parang mga hayop na kinaladkad at ipiniit sa kulungan ang media, ang kalayaan sa pamamahayag. "

Hindi pa nag-iinit ang Alston Report ng United Nation sa AFP bilang may sala't sangkot sa libong political killings ng mga aktibista at mga journalist, panibagong pang-aabuso't paglabag na naman sa universal na karapatang pantao at sa kalayaan sa pamamahayag ang inasal ng Malakanyang.

Dahil sa patong-patong na kasalanan sa bayan, praning na't minumulto ang Malakanyang. Sabihin man nating nanalo ang Malakanyang sa labanan sa Manila Pen stand off, talo naman ito sa digmaan, sa digmaan ng katotohanan at pag-agaw ng HEARTs and MIND ng mga Pilipino. Maliwanag na talo ang Malakanyang sa hustisya, katarungan at sa "rule of Law" na pinangangalandakan ng palasyo. Ipinapakita lamang dito na naiinip na ang mamamayan Pilipino sa kabulukan, katiwalian ng estado, ang mabigat na suliranin ng country, ang krisis ng demokratikong institusyon at kahit dalawang taon na lamang ang ilalagi ng Malakanyang, handa itong suportahan ang extra-constitutional na pagbabago at talikdan ang electoral (buluk) na landas ng pagbabago.

Ang nakaka-intriga, dahil sa malamang na mawalan na ng tiwala sa electoral, political at justice system ang marami, dagdagan pa ng kainutilan ng Kongreso, mukhang may radical shift sa tipo o arenas of struggle na tinutungo ang mamamayang Pilipino. Kung ibinoto ng 11.0 milyon, nahalal sa SENADO (Trillanes) at sa kabila nito, ginagago, binastos at hindi pinagampan ng tungkulin bilang isang mambabtas sa parliamento, hindi malayong isiping nawala na ng tuluyan TIWALA sa legal na pamamaraan ng pagbabago ang mamamayan at kung lalahok at makukumbinsi ang middle class o ang civil societies, hindi malayong isiping hindi na nga aabot sa 2010 si Ate Glo.

Marami ang naniniwalang may mga kasunod pang mga labanan, hindi pa tapos ang laban ni Trillanes para sa pagbago, sa labas at sa loob ng Kongreso. Ang siguradong epekto nito, hindi na umaasang mareresolba ng 2010 electoral politics ang malalim na crisis ng sistema ng pulitika't lipunan.

Ang nakakalungkot, kung sino pa ang dambuhala, ang berdugo, kung sino pa ang nanggahasa ng demokrasya siya pa ang lumalabas na ANGHEL, at ang yagit, ang nananawagan ng pagbabago, ang palalabasing demonyo.

Kaya lang, ang tanong ng marami, nasaan na si Capt Faeldon? Nahuli ba, sinalvage na ba o nakasimpleng nakaiskapo, malaya na?

-Doy / ipd
Nov 29, 2007

EDITORIAL
We condemn
Link: http://www.manilatimes.net/national/2007/nov/30/yehey/top_stories/20071130top7.html THE Manila Times condemns in the strongest terms the arrest by the police of the journalists who covered Thursday’s incident at Manila Peninsula hotel led by Army Brig. Gen. Danilo Lim and Sen. Antonio Trillanes 4th.

We also protest strongly the decision of the Department of the Interior and Local Governments to place Metro Manila, Region 3 and the southern Tagalog provinces under curfew from 12 midnight to 5 a.m. today.

It must be made clear to the Philippine National Police that the newspaper reporters and radio-TV journalists, as well as the photographers and cameramen, were on the scene to report the news and to convey to the public the context of what was going on. We urge the PNP to release the journalists immediately, ensure their safety, and to respect henceforth the rules of responsible journalism and freedom of information. We urge the DILG to lift the curfew and release immediately all citizens who were arrested and detained last night and this morning.

The arrest of the journalists and the imposition of the curfew were unwarranted and ill-considered. The image on TV of hardworking reporters being handcuffed by heavily armed police reflects badly on the Philippine government and on law and order in the country.

November 29, 2007
Media Not the Enemy
Link: http://www.nujp.org/pr/pr07/prnov29-pen.html

The National Union of Journalists of the Philippines (NUJP) urges the Philippine National Police (PNP) to stop treating journalists who covered the failed Magdalo uprising as enemies of the state. We protest in strongest terms the PNP's move to forcibly bring some journalists to the National Capital Region Police Office in Bicutan and condemn the confiscation of video footage of the day-long stand-off at the Manila Peninsula Hotel.

We denounce the overkill that led to the tying of the hands of members of ABS-CBN's technical team and reporters in what looked like a virtual arrest. The explanation by police officials and Defense Secretary Gilbert Teodoro that the move was made to prevent the escape of Magdalo troops does not wash.

The technical team had superiors who could have been asked to verify their identities. And, certainly, there is no reason police officials would be ignorant of the identities of reporters Pinky Webb and Ces Drilon.

While we concede the PNP's right to conduct a thorough investigation of a crime – and we do not dispute that the takeover of the Peninsula was a crime – the police ought to follow legal procedures. Invitations to questioning should be differentiated from coercion; journalists have the option to accept the invitation and, certainly, should be accorded the basic right to counsel.

We concede authorities' right to demand a halt to coverage that could jeopardize the lives of state security forces but believe any move for redress should pass through normal channels, involving management of television stations and not lowly ground staff.

While journalists' refusal to leave the Pen when ordered by the cops could have jeopardized their lives, live footage of the Pen standoff showed they did not block authorities from doing their tasks. Nor is their little to support suspicions that media showed bias for Trillanes and company; if anything the rebels complained about media's alleged bias for government.

It is regrettable that a day that would have given the government a clear-cut political victory would be marred by knee-jerk reactions of the authorities. This government claims it is protecting democracy. It should realize that media is a prime component of the democracy it purports to serve.
Reference:
Jose Torres, Jr.
NUJP Chairman

Trillanes, Lim call for Arroyo's ouster, holed up at Manila Pen

Trillanes, Lim surrender
http://www.philstar.com/index.php?Local%20News&p=54&type=2&sec=2&aid=2007112930
Thursday, November 29, 2007 06:22 PM
Sen. Antonio Trillanes and Brigadier Gen. Danny Lim have surrendered to authorities, following the announcement that they will leave the Manila Peninsula Hotel.
Former Vice President Teofisto Guingona was also taken by authorities.

GMA lauds authorities

Thursday, November 29, 2007 07:02 PM

President Arroyo has lauded the authorities for a job well done after the surrender of Sen. Antonio Trillanes and Brigadier Gen. Danny Lim. Mrs. Arroyo said that the soldiers will continue serving the country and called for a fight for justice and poverty.

Meanwhile, members of the media condemned the arrest of several journalists who were led to a bus and brought to Bicutan for questioning.
Earlier, footages of ABS CBN’s technical team were shown handcuffed as well as several journalists covering the Makati stand-off.

Dozens of reporters covering Manila hotel takeover detained; groups protest
http://www.philstar.com/index.php?Local%20News&p=54&type=2&sec=2&aid=2007112940
Thursday, November 29, 2007 09:29 PM

MANILA (AP) - Dozens of journalists were detained after covering the daylong takeover of a Manila hotel by a group of disgruntled soldiers, raising questions about press freedom in one of Asia's most media-friendly nations.

The government said it wants to ensure that rebel troops, who walked out of their court hearing on charges of taking part in a 2003 failed coup and commandeered an upscale hotel before surrendering, did not slip away among journalists.

Media organizations cried foul, saying freedom of speech is constitutionally guaranteed in a nation priding itself with having a lively, freewheeling media system.

Detained with them are Former Vice President Teofisto Guingona Jr. and Sen. Antonio Trillanes IV.
----------------------------------------------

Mga alas 10:00 ng umaga ng magsimulang magwalk out ang dalawa, Lim at Trillanes sa isinasagawang paglilitis ng kanilang kaso ng rebelyon-mutiny. Nagmartsa ang dalawa sa kahabaang Ayala Av at iba pang mga kasamahan tungong Manila Peninsula.

Naka RED ALERT na ang bansa. Doble-doble na ang seguridad na ipinatutupad ng PSG sa paligid ng Malakanyang, ibinalagbag na ang barb wire sa entry at exit point at container van. Mukhang nasorpresa ang Malakanyang, si GMA, Norberto Gonzales (galing ng Quezon at Laguna) at Esperon (galing ng Zamboanga) ay papunta na sa Malakanyang, may ikinasang command conference/emergency National Security Council meeting.

Upang mapigilan ang malawakang suporta ng tao sa dalawa, kinurdunan na ang paligid ng Manila Pen. Sa isang radio interview kay Gen. Esperon, kararating lamang mula sa Mindanao, plano nilang "i-isolate ang mga sibilyan at within a day, tatapusin daw nila ang commotion sa Makati."

Maliban sa dating VP Guingona, kasama nila Trillanes at Danny Lim ang ibang mga lider ng civil society; Ang running priest na Fr Reyes, Bishop Tobias, Bishop Labayen at si Ka Dodong Nemenzo.

- Doy Cinco / IPD
INQUIRER.net
http://www.abs-cbnnews.com/storypage.aspx?StoryId=100800
Last updated 12:14pm (Mla time) 11/29/2007

MANILA, Philippines -- Detained Senator Antonio Trillanes IV and other officers accused of leading the July 2003 rebellion walked out of their trial Thursday and marched through the streets of Makati calling for the ouster of President Gloria Macapagal-Arroyo.

As of posting time, Trillanes and his comrades are at the Manila Peninsula where they are scheduled to hold a press conference. The walkout began shortly after the trial resumed after a brief recess. Brigadier General Danilo Lim, who himself is detained and facing coup d’etat charges following an alleged failed coup attempt in February 2006, was pulled away by several soldiers from the witness stand. (Mga larawan sa itaas: http://www.sundalo.bravehost.com/)

Trillanes and Lim said they were calling on the Filipinos to withdraw support from the government because the President has corrupted its institutions. “We are joining the people… because the President continues to violate the Constitution of the Philippines repeatedly,” Lim told DZMM’s Teleradyo program, adding they were “calling for the removal of an illegitimate President.”

Trillanes, Lim and the other accused soldiers were joined by civilians, including a group of militant farmers and opposition figures led by former vice president Teofisto Guingona. It was not clear if the prisoners’ guards had joined the protest, but they marched along with the accused.
Reports culled by INQUIRER.net reporters and staff said police have barricaded the streets leading to Ayala Avenue and that two military trucks had crossed Paseo de Roxas.

Four Army trucks and anti-riot police have barricaded the hotel, according to reports. Meanwhile, Leah Navarro, a convenor of the civil society group, Black and White Movement, said she was shocked when radio reports said that her group was part of the protest march although she added that they would assess the situation.

Navarro told INQUIRER.net in a phone interview. But Navarro also said that former social welfare secretary Corazon “Dinky” Soliman will be going to Makati “to see what’s going on.” “We have to assess the situation. Our main concern is that those marching are safe. We don’t want violence here. We know that this thing is spontaneous,” Navarro said.

With reports from Julie M. Aurelio, Inquirer; Maila Ager, Jessie Delima, Cathy Miranda, INQUIRER.net

Alston report: AFP behind killings. Report rejects RP claim of Red purge

Nanatiling kontrolado't aali-aligid ang anino ng Martial Law sa bansa. Kung matatandaan, buong yabang at hayagang ibinandila ni Ate Glo na "bago magtapos raw ang kanyang termino sa 2010, wala na ang CPP-NPA, wala na ang MNLF at MILF," anya, "buburahin at dudurugin nito sa loob ng tatlong taon ang lahat ng klase ng rebelyon at insureksyon sa mapa ng Pilipinas." Ito ang mensaheng binitiwan ni Ate Glo sa harap ng mga Generals sa AFP may halos isang taon na ang nakalipas. Upang ganap na magkabisa ang nasabing programa, naglaan ito ng mahigit isang bilyong piso (P1.0 billion) para pursigidong ipatupad ang kampanya laban sa insureksyon at rebelyon (anti-insurgency campaign).

Naghudyat ito upang ang mga pasistang Generals sa AFP ay magsimulang upakan ang mga kaaway at kritiko ng Malakanyang. Bagamat nahati sa ilang FACTION ang AFP, isa sa masugit na tumugon sa kampanya ay ang palpak na berdugong si General Palparan. Ang resulta, ayon sa Amnesty International (AI), tumindi ang extra-judicial killings sa buong kapuluan at dahil dito, nakilalang mas matindi pa sa Burma, sa North Korea, sa Afghanistan, bilang pinakamalalang sumusuway at 'di gumagalang sa karapatang pantao ang Pilipinas. (Larawan sa itaas: Gen Palparan, amadeo.blog.com/repository/40432/646976.jpg)

Ang problema, hindi ito natututo, hindi nito tinutumbuk ang ugat ng rebelyon, ang demokratization sa bansa, ang political, electoral reform at ang karalitaan. Pati ang mga lehitimong mga People's Organization (POs-NGOs), mga aktibistang media practitioners, mga demokratikong kilusang pwersa (moderate-Rep Riza Hontiverosng Akbayan) na kritiko ng CPP-NPA ay idinamay nito.

Hindi pa nakontento, may tendensiyang gusto pa nitong ibalik ang paghaharing militar, kundi man, ang pagpapanumbalik ng “anti-subversion law,” na isa ng kasaysayan at ganap ng inilibing nuong panahon ni Presidente Ramos.

Kaya lang, sa halip na humina ang rebelyon (ideological crisis sa loob), mas sumigla, naging bitamina, fertilizer pa sa mga kaaway ang nasabing kampanyang militarisasyon laban sa CPP_NPA. Tulad ng inaasahan, total denial si Gen Esperon sa report ni Philip Alston ng UN Human Rights Council.

-Doy Cinco / IPD
Nov 27, 2007
Inquirer
MANILA, Philippines--"STRIKINGLY UNCONVINCING" IS HOW A United Nations special rapporteur has dismissed the claim of Philippine authorities that the extrajudicial killings of leftist activists were a result of internal purges in the communist ranks.(Larawan: Philip Alston, http://www.extrajudicialexecutions.org/reports/dialogues/hrc_second_session/img/alston.jpg)

Philip Alston, an Australian academic assigned by the UN Human Rights Council to look into the executions that have drawn international outrage, said in his final report released on Monday that the Armed Forces of the Philippines had killed leftist activists as part of a campaign against communist insurgents.

"In some parts of the country, the Armed Forces have followed a deliberate strategy of systematically hunting down the leaders of leftist organizations," said Alston, a professor of law at New York University. He said the executions had "eliminated civil society leaders, including human rights defenders, trade unionists and land reform advocates, intimidated a vast number of civil society actors,and narrowed the country's political discourse."

The complete piece is at: http://newsinfo.inquirer.net/inquirerheadlines/nation/view_article.php?article_id=103513

Another Flor Contemplacion (Marilou Ranario sa Kuwait) in the making....

Mukhang matutuloy ang pagbitay kay Marilou Ranario, isang kababayang domestic helper-OFW sa Kuwait. Ayon sa huling hatol-desisyon ng Kuwait Supreme Court, BITAY! Nagkasala raw si Marilou ng "patayin nito ang kanyang AMO dahil lamang daw sa usapin sweldo at pang-iinsulto sa puri't dangal ng mga Pilipino. " Mahigit 73,000 OFW sa Kuwait at ang 60,000 dito ay pawang mga katulong. Nakasalalay na lamang sa dalawang bagay ang ikasasalba ni Marilou; kung lalambot ang tigasing hari ng Kuwaiti na si Sheik Sabah al-Sabah at ang kapabilidad, abilidad at isang strong condemnation (bantang iaatras ang lahat ng domestic helper) na magmumula sa Malakanyang.

Tulad ng maraming mga Pinay, dating Guro si Marilou Ranario bago siya naglakas loob na pasukin ang trabahong DOMESTIC HELPER sa Kuwait. Sa akalang giginhawa ang buhay, sa pangarap na maiaa-ahon ang kabuhayan at mapag-aaral ang bunsong anak, sa akalang makakapag-patayo ng isang munting bahay, sa pag-aakalang tutulong at nasa likud nito ang OWWA-Gubyernong 'Pinas kung sakaling malagay sa alanganin ($25 na pangongotong ng OWWA sa OFW), nalalagay sa matinding pagsubok ule ang Malakanyang, mula sa pambansang pagdadalamhati kahalintulad ng pagbitay kay Flor Contemplacion.

Kung itutuloy ng barbarikong gubyernong Kuwait ang pagbitay kay Marilou, bilang pagtutol at protesta, "kung may buto sa gulugud si Ate Glo," maaaring iatras ng Malakanyang ang mahigit na 70,000 domestic helper sa Kuwait o putulin nito ang diplamatikong relasyon sa bansang Kuwait. Batid ng lahat na nakikinabang at nakakatulong ng malaki sa paglago ng ekonomya ng Kuwait ang mga domestic helper-OFW. Kung wala ang OFW, tiyak na malalagay sa alanganin ang pag-unlad ng Kuwait. (Larawan sa itaas: www.flickr.com/photos/alexome/88669087/, sa ibaba: Hindi mapigil ang pag-iyak ng mga kapatid ni Marilou Ranario na sina Wilfreda, Allan at Marivic nang makarating sa kanilang kaalaman ang desisyon ng Kuwaiti court na pagpataw ng parusang kamatayan sa kanilang kapatid habang nagsasagawa ng rally kahapon sa harapan ng tanggapan ng Department of Foreign Affairs sa Pasay City. (AP) http://www.abante-tonite.com/issue/nov2807/main.htm)

Kahit saan tignan, walang kasalanan ang ating kababayang si Marilou. Walang dudang inapi, niloko at pinagsamantalahan si Marilou ng amo niyang Kuwaiti. Sa kakapiranggut na DOLYAR ($100-400) na sinasahod (P5-20,000/mo), asal alipin ang kapalit. Pinagsabihang “isa ka lang Pinay, katulong ka lang, ikinulong sa bilangguan, dahil hindi namang kasi lahing Amerikanana, German, Frances o Israeli na kinakatakutan sa rehiyon na handang protektahan at all cost ang sariling kababayan," meaning, mababa ang tingin at tinatarantado tayo.

Nagtataka pa tayo kung bakit inaapi-api ang mga Pinay sa ibayong dagat. Sobrang pang-aalipusta na to, daig pa nito ang libu-libung ITIM-aliping Africano na byinahe tungong America, inapi-api, inalipin sa Amerika may limang-daan taon na ang nakalipas.

Kung mabibitay si Marilou at walang gagawing pressure o intervention ang Malakanyang, walang dudang maaapektuhan ang kapanatagan ng gubyernong Arroyo, baka mapoliticalized ang isyu, muling mananawagang patatalsikin ang inutil na nag-uukupa sa Malakanyang.

Kung matatandaan, may isang dekada na ang lumipas ng si Flor Contemplacion na isang Domestic helper ay walang habas na binitay ng gubyernong Singapore sa salang murder nuong March 17, 1995. Sa oras ng bitayan, may mahigit isang milyong Pilipino ang nagtirik ng kandila para sa suporta kay Flor. Nang umuwing bankay, may ilang milyon ang sumalubong at nagprotesta laban sa gubyerno. (Larawan: Flor Contemplacion / www.geocities.com)

Ano ang larawang ipinapakita sa naka-ambang pagbitay kay Marilou at sa kinahinatnan ni Flor Contemplacion at milyong OFW na patuloy na nakikipagsapalaran sa ibayong dagat para lamang isalba ang kanilang pamilya at mabuhay ng marangal;

Una; mas lalong lilinaw sa mamamayan na walang maayos na programang pangkaunlaran ang gubyernong Pilipinas. Hindi totoong umaangat ang ekonomya't kaunlaran. Ang totoo, papaatras ang pag-asenso, laganap ang pangungurakot, katiwalian at kawalan ng oportunidad ng mga Pinoy sa sariling bayan kaya tumatakas, nagbabakasakali at nag-aalsa balutan sa ibayong dagat.

Pangalawa; mailalantad muli ang kalunus-lunos, ang kaapihan, ang pang-aabuso, ang pagsasa- mantala at ang karumal-dumal na kalagayan ng mga kababayang mga (Filipinang) Domestic Helper hindi lamang sa Middle East, maging sa buong mundo.

Pangatlo, maaalisan ng maskara ang Malakanyang, ang OWWA-DFA-Malakanyang sa usapin ng pagkalinga't kapakanan ng OFW. Imbis na tulungan, suportahan, manindigan, presyurin at putulin ang diplomatikong ugnayan ng gubyernong Pilipinas sa bansang may matinding paglabag sa karapatan ng mga NAMAMASUKANG mga PINAY. Lilinaw sa bayan na takot na mawalan ng kontratang patrabaho ang gubyerno, umurong ang buntot at nanaig ang kapangyarihan ng DOLYAR bilang tagapagsalba ng ekonomyang gumigiray.

Kung matutuloy ang bitay, walang ibang dapat usigin, walang ibang dapat managot kundi ang patakarang pinaiiral, patakarang kumapit sa patalim-pag-eengganyo ng mga Pilipinong mag OFW, patakaran ng pang-uutong “mga bayani raw” ang mga OFW at patakarang pang-ekonomyang sakim sa dollar remitances mula sa pawis at dugo ng ating mga kababayan.

Sama-sama nating ipanalanging maiuwi ng buhay si Marilou. Para sa mga PRESIDENTIABLES (Mar Roxas, Manny Villar, Loren Legarda, Ping Lacson), tigil muna sa pamumulitika at 2010, ngayon n'yo ipakita ang galing n'yo sa pakikipagdiplomasya, dalian n'yo't baka maunahan kayo ni Noli de Castro.
Kaya lang, ang tanong, sa bawat tikatik ng buhay ni Marilou, kaya kayang maulit ang mainit, ang nagbabagang lupa, ang makasaysayang suporta't pagdadalamhati ng mamamayang Pilipino sa trahedyang kinahinatnan ni FLOR CONTEMPLACION sa naka-ambang pagbibitay kay Marilou Ranario sa Kuwait?

Related Stories / Link: Vatican, EU, Bahrain asked to help RP in Ranario case / "DFA says 27 other OFWs on death row worldwide": http://globalnation.inquirer.net/news/breakingnews/view_article.php?article_id=103645

Doy Cinco / IPD
Nov 27, 2007

2010 Presidentiable contenders, atat na !

Ang simoy ng hangin ng 2010 presidential election ay talagang 'di na paaawat. Kagagaling lang namin kanina sa Club Pilipino, San Juan kung saan ginanap ang isang National Executive Council (NECO) at convention ng Liberal Party. Tulad ng inaasahan, matapos ang ilang linggong preperasyon, negosasyon at trade offs, opisyal na nahalal at kinilalang Presidente si Sen Mar Roxas, ang pambato ng Liberal sa 2010 presidential election. Si Sen Mar Roxas ang humalili sa dating oposisyon at Senador na si Franklin Drilon.

Ang tindi ng traffic sa vicinity ng Club Pilipino, puno ang parking lot at drive way, ang daming PNP at sniffing dog sa bungad. Approaching pa lang sa venue, pansin agad ang iba't-ibang modelo't mamahaling (luxury vehicle ng mga pulitiko) mga SUVs, Volvo, MercedesBenz, American made na Ford, GM, iba pa. Sa dami ng mga participants, mukhang 'di nakayanan ukupahan ng Club Pilipino ang lahat. Maagang dumating ang delegasyon ng National Capital Region (LGUs, mga City Councilors at Barangay Captain), naukupa nito ang karamihang round table sa plenaryo, habang ang ilang mga pulitiko na nanggaling pa sa malalayong probinsya, mga Mayor, Vice Gov, Gobernador at Kongresman, nahirapang makapwesto.

Kanya-kanyang pwestuhan, kwentuhang walang saysay at balitaan sa nakaraang 2007 election. Personality ang nangibabaw, kinakawayan at dinudungaw na pulitikong lilitaw sa pasilyo at sa plenaryo. Tanong ko na lang sa aking sarili, “ganito pala ang isang TRAPO convention, kung pulitiko ka't may mataas na posisyon, kilala at sikat ka, parang VIP ang dating mo sa Convention. Paano na kaya kung ito'y convention ng LAKAS, KAMPI at NPC, malamang mas malala pa siguro?”

Matapos ang LP convention at consolidation ng pwersa't makinarya, susunod sa makalawa ang partidong pinanghahawakan naman ni Senate President Manny Villar, ang pangulo ng Nacionalista Party (NP) at mahigpit na katunggali ni Sen Mar Roxas sa 2010. Nakakasa sa November 28 ang convention, itataon sa pagdiriwang daw ng ika--100 anibersaryo ng NP at sa Philippine International Convention Center (PICC)ang venue, mas malaki kung ikukumpara sa Club Pilipino. Magkakaroon ng Grand Re-union at book launching ng Partido. Ayon kay Sen Villar, ang activity ay simula na't bahagi na ng paghahanda para sa 2010presidential derby. (Larawan sa baba: http://www.malaya.com.ph/nov27/)

Habang abala ang mga presidentiables sa 2010, ang tingin ng marami, masyadong napakaaga at trabaho muna, ceasefire muna sa pagtatayo ng MAKINARYA'T pamumulitika. Sapagkat kung walang inaasam-asam na pagbabago, pinangangambahang mauuwi na naman tayo sa maruming klase ng pulitika at election. Sa takbo ng mga pangyayari, parang walang kumikilos at nakabinbin ang sunud-sunod na mga inbestigasyon in-aid of legislation sa “hello garci controversy, ZTE-Broadband scam at talamak na isyung panunuhol ng Malakanyang.”

Batid ng mga senador na ang kabulukan ng sistemang pulitikal at elektoral ang patuloy na yumuyurak sa estado. Ang kawalan ng tunay na partido politikal, ang negative zero credibility ng Comelec, ang titiguk-tigok na mga democratic institution at ang political uncertainty na magpahanggang ngayon ay bumabagabag sa mahina't lugmuk na lagay ng ESTADO.

Sapagkat elitist ang sistema ng halalan at pulitika, nayuyurakan nito ang hustisya at representative democracy na laman at isinasaad ng ating Konstitusyon. Malalaking pamilyang angkan (Political Clan), OLIGARKIYA, kasal, binyag, libing (KBL), warlordism ang siyang nakapangyayari, may kontrol at naghahari sa country.

Nasaan ang demokrasya kung ang mga pulitiko ay nailulukluk lamang ng MAKINARYA, command votes-VOTE BUYING, PADRINO at pananakot at hindi ng mamamayan? Ang isang matinkad ay ang karaniwang patayan, ang sobrang gastos sa kampanya, dayaan, dinastiya, warlordismo, mga larawan ng katatapos na May midterm election, ang 2004 presidential election, 1998 at 2001 election ay walang dudang MAUULIT sa 2010 Presidential election. Para maibsan ang kabulukang ito, "ang PROPORTIONAL REPRESENTATION at pagpapalakas ng POLITICAL PARTY ang unti-unting gigiba at sasawata sa political clan, dinastiya, personalidad at TRAPO politics."

Nakakalungkot isipin na mukhang wala sa "priority list" ng Senado, lalo na ang mga presidentiables, Sen Manny Villar, Loren Legarda, Dick Gordon, Mar Roxas, Ping Lacson, VP Noli de Castro at iba pa, ang pagbabago at reporma ng sistemang pulitika at election. (Mga Larawan ni Legarda, Noli de Castro at Ping Lacson: www.lawphil.net/congress/senate/senate_dir.html)

Ayon sa Nobel peace laureate winner na si Muhammad Yunus, “ang buluk na sistema ang pabrika ng karalitaan at kahirapang dinaranas ng bansa sa loob ng ilang dekada." Meaning, kahit sino pang matino't henyong pulitiko ang ilukluk sa Malakanyang, kung walang pagbabago, kung walang repormang aatupagin ang Senado sa loob ng dalawang taon bago mag 2010, magpapatuloy ang katiwalian at kawalang pag-asa ng bansa.

Nasubukan na natin ang "katalinuhan, bilang mahusay na abugado" -Bar topnotcher ni Marcos, ang relihiyosang may bahay ni Sen Ninoy Aquino, si Cory Aquino, ang astig, ang General sa katauhan ni Fidel V Ramos, ang college drop out, ang popular at maka-masang si Erap Estrada at ang huli, ang bode-bodegang diploma, mahusay na ekonomista't magsalita sa UN Gen Assembly, Phd, kaklase pa ni Pres Clinton sa Georgetown University sa US na si Gloria Macapagal Arroyo, ang resulta, wala pa rin ang inaasam-asam na demokrasya, ang boses at partisipasyon ng mamamayang Pinoy ay nanatiling bangungot.

Walang pinagkaiba ang Pilipinas sa uri ng pulitikang ginaya nito sa Amerika, ELITIST at controlled ng big business ang mga presidential candidates sa 2008 presidential election; si Sen Hillary Clinton, Sen Barrack Obama, John Edwards, John Mccain, ang dating Mayor ng New York City na si Giuliano at iba pa, pare-pareho't wala namang pinagkaiba ang pananaw, ideolohiya at foreign policy. Tulad sa Amerika, SAME BANANAS, iisang kulay, mga modernizing elites ang naglalaban-laban. Nananatiling nakahiwalay, walang partisipasyon ang mamamayang Pilipino sa mga desisyon, pagpaplano para sa kinabukasan raw ng country.

Ayon sa Nobel peace laureate Muhammad Yunus, “pag-isipan ang maling sistema at economimic theories na ginagamit ng isang bansa na siyang pangunahing sanhi ng KARALITAAN sa mundo. Idinagdag pa nito na "Poverty is not created by poor people. It is not their fault that they are poor.” "Ang KARALITAAN ay idinulot ng mga maling patakaran at desisyon na ginawa ng mga gubyerno, ang Framework, ang Theory (mode of development theory) na ginamit at ang pagyakap sa mga depinisyong pangkalakalan at negosyo." (larawan:Muhammad Yunus www.flickr.com)

Ang malaking tanong at hamon sa bansa ba ngayo'y mahahalintulad sa klase ng hanging manggaling pa sa Latin America (South America), ang pagbabago, ang reporma, ang pagtatakwil ng luma at inaamag na modelo, ang pagbabago o ang radical shift ng mga patakaran at polisiya ng isang matatag, popular na lider ng bansa?

Doy Cinco / IPD
Nov. 26, 2007

A stupid Wage Increase

http://www.malaya.com.ph/nov24/edromeo.htm

‘Consistently, it is the national government and its instrumentalities that have benefited from the latest round of Metro Manila wage increases.’

WITH the prices of basic commodities skyrocket-ing to new heights, with global oil prices knocking at the door of US$100 per barrel, it is only right that the government should come to the rescue of our harried minimum wage earners. Wage earners are entitled to an annual increase in their compensation through the so-called regional wage boards.

In Metro Manila, such a thing happened when the Regional Tripartite Wages and Productivity Board-National Capital Region, invoking R.A. 6727 or The Wage Rationalization Act, issued Wage Order No. NCR-13 granting a P12/day increase. The long and short of it is that the daily minimum wage in Metro Manila was increased from P350 to P362. A mere pittance, if you ask me, but it is better than nothing, especially now that business conditions are not so good.

The increase can hardly be considered a "gift" to the workers of Metro Manila because it does them as much good as the poisoned apple the witch gave to Snow White when the Seven Dwarfs were not looking. That’s because the same wage order also mandated the integration of the previously non-taxable P50 per day cost of living allowance (COLA) as part of the basic pay and thus made it fair game for the Bureau of Internal Revenue.

Prior to the new Metro Manila wage order, a single minimum wage earner’s net monthly pay was P8,003.15 consisting of a basic salary of P7,850 less P1,146.85 in withholding taxes and employee contributions, plus another P1,300 in COLA. But under the new order that makes the COLA adjustments taxable now, being part of the basic salary, the basic monthly salary goes up to P8,463 but the taxes and employee contributions increase to P1,524.29. As a result, the beneficiaries of Wage Order No. NCR-13 are actually "blessed" with the privilege of taking home P7,938.71, which is P64.44 less than his previous net monthly pay and despite the fact that he got a P12 per day wage increase.

Of course, our Metro Manila basic wage earner will enjoy a higher 13th month pay that reflects the increase, assuming the employer complies with the mandated wage rates and that the worker lives long enough to enjoy it since very few of the recurring expenses incurred by minimum workers everywhere can actually wait around for the end of the year or the arrival of the 13th month pay to be satisfied.

In the meantime, who benefited from the wage order? Not the employers who definitely have to shell out the additional P12 per day. Definitely not the workers either since their monthly take home pay actually declined as a result of the wage increase. It is the government that benefited from the wage increase. Withholding taxes increased to P995.09 from P692.65 or 43.7 percent. PhilHealth contributions also increased from P87.50 to P122.50 or 40 percent, while Social Security Service premiums jumped 23.4 percent from P256.70 to P316.70. Contributions to the Pag-I.B.I.G fund remain the same.

One can also argue that these increased amounts redound to the workers’ good. Our taxes get spent wisely, the SSS is in such a good state of health that it is not in danger of collapsing and the level of health care will correspondingly jump. Those are very nice premises and one has to argue a lot in favor of these premises to convince any daily minimum wage earner that these are all true.

Those classified as the head of family with no dependents as well as those with a single dependent plus those who are married with no children suffered a net decline in their basic monthly take home pay. It would be unfair not to point out that the other categories actually did benefit from a take home monthly pay increase of P7.30, which is even less than what the daily wage increase was in the first place.

Consistently, it is the national government and its instrumentalities that have benefited from the latest round of Metro Manila wage increases. Since the NCRWB is also part of the national government, what we have here is a situation similar to a judge awarding a pittance to one of the parties in a civil case for his own benefit. And, I believe that, in a revolutionary context, these are the kind of people who are the first to get lined up against a wall for a public shooting.
Email address: colonelromeolim@yahoo.com

Bagyong MINA, pagpipiestahan ule ng mga buwitreng pulitiko

Ang babalang ito ay hindi para mangutya at mag-insulto sa mga pulitiko at sa mga Kinatawan (Tongresman) raw ng mamamayan, bagamat may ilan ding seryoso o bilang sa daliring matitinong pulitiko, sa panahon ng pananalasa ng Bagyong Mina sa bansa, ang kalakhan dito ay asahan nating "gagawa ng kababalaghan at magga-grandstanding, magyayabang (photo ops) o magkokonsolida't mamumulitika para sa nalalapit na 2010 election." (Larawan: Soldiers carry children from a military truck which arrived at an evacuation center in Legazpi, Albay yesterday. Photo by EDD GUMBAN /http://www.philstar.com/ )

Bukud sa may ilalaang daang milyong pisong (P100.0 milyon) pondo ang Malakanyang na pararatingin sa kanyang mga lokal na makinartya, sa probinsya hanggang munisipalidad, atin imonitor at bantayan ang daloy ng pondo, lalong lalo na ang RELIEF at REHABILITATION na karaniwang tulong na nangagaling sa mga mayayamang bansa, na isasagawa't papapilan ng mga pulitiko.

Tulad ng mga nagdaang panahon (Bagyong Milenyo), ang mga RELIEF GOODS tulad ng naggagandahang mga TENT ay kakangkunginng mga pulitiko, itatago ang marami at ilan lamang ang ipamamahagi. Ang mga naggagandahang makakapal na KUMOT na karaniwa'y gawa sa SILK, ay piyadong papalitan ng mumurahing telang galing sa Divisoria. Ang mga matitinong mga damit ay pinapalitan ng mga UKAY-UKAY na nagkakahalaga lamang ng tatlo-isang daang piso. Ang mga inported na karnenorteng mga dilata at Maling ay papalitan ng mga mumurahing sardinas at noodles. Ang mga masasarap at first class na dinorado at sinangdomeng na bigas ay sasalisihan ng pipitsugin kundi man lumang NFA rice.

Ganito ka garapal ang ating mga pulitiko, ang ating mga kinatawan sa Kongreso, ganito kalungkot ang nangyari matapos pumutok ang Mt Pinatubo, Mayon sa Albay at Bulusan sa Sorsogon. Ganito palagi ang nangyayari at posibleng mangyari sa tuwing may natural na kalamidad; bagyo, lindol, landslide at baha sa ating abang mga komunidad at man made calamity (counter insurgency sa Mindanao). "Doble knock-out ang inaabot ng ating mamamayan; biktima na nga ng kalamidad, pagnanakawan, pagkakaitan, gagamitin, pagsasamantalahan at pagkakakitaan pa ng mga pulitiko."

Nangyayari ito hindi lamang sa Pilipins, maging sa ibang maralitang bansang tulad ng Peru, sa Africa at Bangladesh.

Accountable ang mga Pulitiko
Dahil sa tindi ng karalitaan, napaka-imposibleng mangyari ang inaasam-asam na "ZERO CASUALTY" ni Ate Glo. Hindi naman tayo kasing unlad ng mga mayayamang bansang tulad ng Hapon at Amerika. Ang tinitirikang mga kabahayan ng mga maralita (urban man o rural setting) ay napaka-vurnerable sa natural na kalamidad; nasa mga baybayin (Parola sa Tondo), tabing ILOG (Pampanga at Bulacan) at nasa ilalim ng tulay, nasa tabi o nasa paanan ng bulkan at kabundukang nakakalbo (prone to landslide), barong-barong o mga light materials ang istruktura ng mga kabahayan at relatibong hindi gaanong naisasa-ayos ang zoning at density.

Bukud sa abang kalagayan, aasahang lalaganap ang looting (tansong kawad ng kuryente) ng mga mapipinsalang mga transmission o poste-tower ng NAPOCOR/Meralco. Malaki ang pananagutan ng mga pulitiko sa mga killer billboard na matagal ng pinaplanong alisin na nananatiling nakabalagbag sa kahabaan ng EDSA. Ang paglilinis ng mga barado, luma at maliliit na drainage system sa ating mga lunsod at ang pagbabawal sa paggamit ng plastic (supot) ng mga supermarket at department store sa bansa. (Larawan: Billboard sa ESDA: http://www.abs-cbnnews.com/storypage.aspx?StoryId=100199)

Malaki ang naging pagkukulang ng mga pulitiko na paghandaan ang pananalanta ng mga paulit-ulit na kalamidad sa ating bansa. Ang DISASTER PREPAREDNESS (hanggang barangay level) na kahit paano'y magmiminimized sa impak ng kalamidad sa mga komunidad na dapat pangunahan ng mga pulitiko ay halos wala o wala sa guni-guni ng ating mga pulitiko, dahil ba'y sa walang mahihitang dilhensya sa programang ito?

May mga panahong mas malaki ang nagiging papel ng mga NGOs, ng simbahan at media na direkta ng makipag-engaged sa gawaing relief and rehabilitation sa bansa. Para makasiguradong makakaabot sa mga biktima ng kalamidad, malaking bilang ng mga FUNDING AGENCY mula sa ibayong dagat o sa mga International Relief organization ng mundo ay diretsa ng ichini-channel sa non-government organization at hindi na sa mga ahensya ng gubyerno o sa mga LGUs.

Kaya lang, sa kabila ng kalunos-lunos na kalagayan ng ating mga komunidad, ang mga buwitre at mga magnanakaw na nahalal at nailukluk sa Kongreso at lokal na gubyerno ay lalabas na siya pang bida, sikat at hulog ng langit na dinidiyos at tinitingala ng ating mga kababayan.

Doy Cinco / IPD
Nov 24, 2007

The Commercialization of Christmas: What Would Jesus Buy?

By Emily Wilson
AlterNet.
November 23, 2007

A camera crew followed the Reverend Billy across the country as he preached against our shopping-hungry culture. His message is just in time for the holiday frenzy.

Bill Talen, known as Reverend Billy, doesn't mind making a fool of himself. He is happy to throw himself on the floor in a fit of religious ecstasy, perform cash register exorcisms or go caroling with the 35 members of the Church of Stop Shopping Gospel Choir, singing such favorites as "Fill the malls with wealthy people," to the tune of "Deck the Halls." He does all this and much, much more in the new documentary about him and his Church of Stop Shopping, What Would Jesus Buy?

The complete piece is at: http://www.alternet.org/mediaculture/68485/

Nuns call for Arroyo's resignation

Nakakabilib naman itong mga kamadrehang ito, hindi lang masarap ang UBE nila, aktibistang astig pa, solid, consistent, may political impak, dinaig pa ang mga kaparian sa CBCP, maralitang taga-lunsod, sektor ng manggagawa at magsasaka. Mukhang ito na lamang grupo ang hindi nasusupalpalan at nasusuhulan! Kaya lang, baka sa kamakalawa, baka isa-isahing gapanganing sila ng mga operador (Sec Puno) at ahente ng Malakanyang.

“Masuerte” lang talaga itong si Ate Glo. Sa gitna ng katindihan ng krisis pangkabuhayan at pulitika, tiempong mahina ang dolyar at lumalakas ang Piso, lumalaki ang remitances mula sa OFW , "lumalago ang klima ng negosyo" sa Asia at walang nakikitang alternative na pwedeng humalili sa kanya. Kung nangyari ito sa Africa, sa Latin Amerika at maraming bansa sa Asia, tulad ni Erap Estrada, matagal ng siyang pinulot sa kangkungan. Kaya lang, mukhang sinuswerte lang, bukud sa "mahina ang political opposition, naka tingala sa 2010 ang karamihan, umalagwa't nawala sa sirkulo ang panggitnang pwersa (abala sa pag-aalsa balutan at economic survival), nasa malubhang ideological crisis ang pwersang kaliwa, dis-oriented at nanghina't watak-watak.

Kung sakaling ipagkanulo at traydurin (sa pammagitan ng mga Amboy na General sa AFP) siya ni Uncle Sam, ipitin siya ng malalaking negosyong kapital ng mga Amerikano at kanluraning bansa, may mahihingan siya ng saklolo, may tiyak siyang tatakbuhan, ang makapangyarihang Chinese Mainland, ang negosyo't kapital na handang umagapay at kumalinga sa Malakanyang.
-Doy Cinco / IPD
Nov 23, 2007

Source: http://www.abs-cbnnews.com/storypage.aspx?StoryId=100081
http://www.abs-cbnnews.com/storypage.aspx?StoryId=100077

Nuns from the Sisters of Good Shepherd are calling for President Arroyo's resignation following issues that continued to hound her administration.

The Sisters of Good Shepherd were conducting their provincial assembly Nov. 12 to 14 when the bomb attack at the Batasan Pambansa Complex that killed four people including Basilan Rep. Wahab Akbar occurred. (Larawan: Mga Kamadrihan ng Sisters of Good Shepherds, Philippines)

The incident prompted them to hold discussions on the country's situation and decided to craft and sign a declaration asking President Arroyo to resign.

"Moral bankruptcy of the government na parang wala na siyang karapatang mag-lead sa mamamayang Pilipino lalo na ang ating gubyerno ay hindi na natin maasahan na sila pa talaga ang nai-involve sa mga bribery, graft and corruption," said Sr. Maureen Catabian, Chairperson of the W-JPIC, Sisters of Good Shepherds, Philippines.

(Moral bankruptcy of the government that says that she no longer has a right to lead the Filipino people especially that we can no longer rely on the government which is involved in bribery, graft and corruption.)

Reports said the nuns of the Sisters of Good Shepherds were active participants against martial law during the 70's.
The nun portrayed by actress and now Batangas Gov. Vilma Santos in the movie "Sister Stella L" was the story of Sister Christine Tan and Connie Ledesma of Good Shepherd.

In the light of the divided opinion of the Catholic Church on the issue, some priests still admired the sisters' bravery for the declaration.

"Sana magkaisa ang simbahan doon sa pag-condemn o pag-denounce doon sa moral bankruptcy (We hope that the church would unite to condemn or denounce moral bankruptcy)," Sister Catabian said.

The nuns were also shocked with Mrs. Arroyo's statement during the Association of Southeast Asian Nations Summit condemning the violation of human rights in connection with the military junta in Myanmar.

"Tingnan niya muna ang sariling bakuran sa Pilipinas na ano ba ang ginagawa doon sa mga sunod-sunod na issue [na] mga scandals and scams iyung extrajudicial killings di ba na internationally na-condemn na tayo ng community. Pinapaalam na sa gobyerno natin na hindi tama iyung nangyayari pero parang hindi ganoon kasigasig iyung gubyerno para tutukan ito," added Sister Catabian.

(She should look at her own backyard Philippines on what is being done on the successive issues of scandals and scams, extrajudicial killings which have been condemned by the international community. The government was being put on notice that what was happening was not right but the government seems not intent on focusing on these.)

An inutile CHR

Umasa ka pa, maliban sa maliliit, barya-baryang nasusungkit nito sa International Human Right funding institution, saan ba nanggagaling ang malaking pondo ng Commission on Human Right (CHR), sino ba ang nagtalaga sa kanila (nag-appoint), sino ang padrino, 'di ba ang Malakanyang, si Ate Glo? Kahit sabihing pang may "independent character" kuno ang CHR, vulnerable ito sa supalpalang suhol, sa kinang ng salapi na karaniwan ng ginagawa ng mga operador ng Malakanyang; mula sa LPP-ULAP, Kongreso, mga Generals sa AFP, Media at Simbahan, nasusupalpalan.

WEAK ang ating mga institusyon. Bilang na lamang sa daliri ang may buto sa gulugud na ahensyang gubyerno. Magsimula tayo sa mga regulatory commission, mga nasalaulang demokratikong institution ng estado, ang Comelec, Kongreso at Political Party.
- Doy Cinco

Editorial
‘If members of the CHR are oblivious to the High Court’s initiatives to strengthen protection of human rights, they might as well resign.’

The Commission on Human Rights, set up by the 1987 Constitution to prevent a repeat of the abuses under the Marcos regime, is turning out to be incapable of fulfilling its mandate. Instead of serving as the lead protector of human rights, it is taking the backseat to other institutions, the Supreme Court in particular, in carrying out its task.

Recently the CHR closed its investigation in the abduction of activist Jonas Burgos. Burgos remains missing. His body, assuming he is no longer alive, has not been found. This is a live case by any investigative standard. Of all agencies, the CHR should be the last to sweep the Burgos abduction under the rug.

Rubbing salt on the injury, the CHR blamed Jonas mother, Edita, citing her alleged lack of cooperation. The CHR said Edita refused to testify, so there was no longer any need for hearings. The investigation, therefore, had to be wound up.
The complete piece is at: http://www.malaya.com.ph/nov22/edit.htm


Saudis back rape victim sentence

Authorities in Saudi Arabia have defended a judicial sentence of 200 lashes for a rape victim. The justice ministry said in a statement that the sentence was justified because the woman was in a car with an unrelated man.

The case has aroused controversy at home and condemnation abroad.
US presidential hopeful Hillary Clinton said the sentence was an outrage and urged President Bush to put pressure on Saudi King Abdullah.

The 19-year-old, who has not been named, was travelling in a car with a male friend last year, when the car was attacked by a gang of seven men who raped both of them. She has become known as the "Qatif girl", a reference to the largely Shia town which she comes from.

Four of the men were convicted of kidnapping - but the court also sentenced the woman and her friend to receive 90 lashes each for the crime of "illegal mingling".
The complete piece is at: http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/7106234.stm


November 21, 2007
KILLING FIELDS
Justice too long delayed
By Elizabeth Becker
PHNOM PENH:
On a clear tropical morning last week, the police arrived at a villa here and arrested Ieng Sary and his wife, Ieng Thirith, carefully explaining legal procedures to the elderly Khmer Rouge leaders.

It had been nearly 30 years since the overthrow of the regime of the infamous "killing fields," in which an estimated 1.7 million Cambodians perished. Yet in all those years no one had been held accountable for one of the worst crimes against humanity of the last century.

Pol Pot, the Khmer Rouge leader, died a free man in 1998. Ieng Sary, the former foreign minister, and Ieng Thirith, the former minister of social affairs, both close associates of Pol Pot, had lived openly under an amnesty granted them in 1996 - one likely to be raised in their trials for crimes against humanity.

They are among five Khmer Rouge leaders, regarded as the most culpable for the killing fields of those still alive, who are to be tried by a special court created with United Nations assistance. The tribunal held its first open hearing this week.

But this trial comes far too late. The decades of impunity have already taken a heavy toll on attitudes toward law and justice. I covered the rise of the Khmer Rouge and was in Cambodia for two harrowing weeks once they were in power. In the years that followed, I was appalled at the ability of the leaders to avoid prosecution.

There was more than enough evidence against them. But in the final days of the Cold War, China and the United States needed the Khmer Rouge to oppose the Soviet Union. After that, the regime of Hun Sen, himself a former low-level Khmer Rouge leader, resisted a trial, saying it was not necessary to open old wounds.

The complete piece is at: http://www.iht.com/articles/2007/11/21/opinion/edbecker.php