2009 - 2010

Doy Cinco/December 29, 2008
Mas komplikado, explosibo at delikading ang sitwasyong sa 2009 kung ikukumpara sa 2008. Ang mga posibleng senaryo; ang tensyonadong lagay ng pulitika at ekonomya. Sa isa't kalahating taong nalalabi sa kapagyarihan, "aasahang patuloy na aambisyun ng Malakanyang ang Cha Cha-Con As o pagpapalit ng sistema ng paggugubyerno na alam ng lahat na isa lamang deterent sa pagiging lameduck president, term extension at forever Constitution ni GMA." Kung matagumpay na mailalatag ang kondisyon, planong idiklara ang emergency power at martial law upang pahinain ang mga kaaway sa pulitika. 

Si GMA ang pinaka unpopular,  pinakaWORST at pinaka-bad president sa kasaysayan ng Pilipinas. May nalalabing isa't-kalahating taon na lamang sa poder bago lisanin ang pwesto sa July 2010.

Mas magiging garapal, hayagan ang pangungurakot at insidente ng election related violence papalapit ang 2010 election. Kung sinasabing hindi tayo masyadong tinamaan ng pandaigdigang resesyon nung 2008, sa unang quarto ng taong 2009, mararandaman na ang nagbabadyang tsunaming RESESYON sa Pilipinas, "tutumal ang negosyo, mangunguluntoy ang export, maraming malulugi't magsasarang kumpanya, patuloy na malalagay sa alanganin ang sektor ng Banking at Finance, foreign trade at pamumuhunan. Dadami ang mawawalan ng trabaho, uuwing luhaang migrante, lalaki ang bilang ng nagugutom at karalitaan. Dodoble ang dami ng street children, prostitusyon, kriminalidad at kawalan ng matitirhan ganti ng inang kalikasan at iligal na demolisyon. Aasahang “huhupa” ang dollar remitances bunsod ng lumalalang resesyon ng mauunlad na bansa."

Magpapatuloy ang pananalaula sa mga demokratikong institusyon at imoralidad sa paggugubyerno. Sa tulong at suporta ng ilang grupong tinatawag na "LIBERATORS" sa loob at labas ng gubyerno, may posibilidad na maisakatuparan ang inaasam-asam na "moral recovery" at radikal na pagbabago sa pulitika, ekonomiya at panlipunan na matagal ng ina-advocate ng pitong Bishop ng CBCP at grupo ng civil society.

Kung may naka-angkla sa kampanya't kilos protesta laban sa Cha Cha at iba pang isyu, abala ang marami sa paghahanda't partisipasyon sa 2010 presidential election at local politics. At para hindi na maulit ang 2002-2003 at 2006 na katiwalian at pangngulibat sa kabang yaman ng bansa, mayroong grupo ng civil society ang handang magbantay at magmonitor sa kung paano gagastusin ni GMA ang P1.4 trilyong LUMP SUM scheme ng 2009 national budget. Maagap din babantayan kung sino-sino ang mga itatalagang mahistrado sa Korte Suprema at paggalaw ng Comelec.

Partikular ang budget sa DPWH, Infra projects, ang procurement sa AFP at P5.0 bilyong subsidyo o conditional cash transfer (CCT) ng DSWD sa ilalim ng Pantawid Pamilyang Pilipino Program (P4), ang P10.039 billion ng DA-OSEC (Dept of Agriculture) “GMA (Ginintuang Masaganang Ani) Rice” program; ang P1.49 billion para sa DA-OSEC “GMA Corn” program; ang P2.72 billion para sa DA-OSEC “GMA High Value Crops” program at ang P944 million for the “GMA Livestock” program.

Marami ang naniniwalang matitiguk ang Cha Cha-GMA Forever Constitution. Maaring makaligtas sa pampulitikang kapahamakan ang administrasyong Arroyo sa kaliwa't kanang banta, kaya lang, kung wala itong winnable na mamanukin o walang mangangahas na magpa-indorsong presidentiable candidate sa 2010 dahil sa takot ng "halik ni Hudas" (kiss of death) at nalalapit na kamatayan ng partidong KAMPI, LAKAS at NPC sampu ng kanilang pamunuan sa yugto ng pre-campaign (3rd quarter ng 2009-1st quarter 2010), ganap na guguhong parang kastilyong buhangin ang walong taong pampulitikang kapangyarihang ipinundar ng administrasyong Arroyo.

A VERY SCARY PROPHECY

BY GERALD CELENTE

Is he another Nostradamus?

The man who predicted the 1987 stock market crash and the fall of the Soviet Union is now forecasting a revolution in America, food riots and tax rebellions - all within four years, while cautioning that putting food on the table will be a more pressing concern than buying Christmas gifts by 2012.

Gerald Celente, the CEO of Trends Research Institute, is renowned for his accuracy in predicting future world and economic events, which will send a chill down your spine considering what he told Fox News this week.

Celente says that by 2012 America will become an undeveloped nation, that there will be a revolution marked by food riots, squatter rebellions, tax revolts and job marches, and that holidays will be more about obtaining food, not gifts.

"We're going to see the end of the retail Christmas... .we're going to see a fundamental shift take place....putting food on the table is going to be more important that putting gifts under the Christmas tree," said Celente, adding that the situation would be "worse than the great depression".

"America's going to go through a transition the likes of which no one is prepared for," said Celente, noting that people's refusal to acknowledge that America was even in a recession highlights how big a problem denial is in being ready for the true scale of the crisis.

Celente, who successfully predicted the 1997 Asian Currency Crisis, the subprime mortgage collapse and the massive devaluation of the U.S. dollar, told UPI in November last year that the following year would be known as "The Panic of 2008," adding that "giants (would) tumble to their deaths," which is exactly what we have witnessed with the collapse of Lehman Brothers, Bear Stearns and others. He also said that the dollar would eventually be devalued by as much as 90 percent.

The consequence of what we have seen unfold this year would lead to a lowering in living standards, Celente predicted a year ago, which is also being borne out by plummeting retail sales figures.

The prospect of revolution was a concept echoed by a British Ministry of Defence report last year, which predicted that within 30 years, the growing gap between the super rich and the middle class, along with an urban underclass threatening social order would mean, "The world's middle classes might unite, using access to knowledge, resources and skills to shape transnational processes in their own class interest," and that, "the middle classes could become a revolutionary class."

In a separate recent interview, Celente went further on the subject of revolution in America.
"There will be a revolution in this country," he said. "It's not going to come yet, but it's going to come down the line and we're going to see a third party and this was the catalyst for it: the takeover of Washington, D. C., in broad daylight by Wall Street in this bloodless coup. And it will happen as conditions continue to worsen."

"The first thing to do is organize with tax revolts. That's going to be the big one because people can't afford to pay more school tax, property tax, any kind of tax. You're going to start seeing those kinds of protests start to develop."

"It's going to be very bleak. Very sad. And there is going to be a lot of homeless, the likes of which we have never seen before. Tent cities are already sprouting up around the country and we're going to see many more."

"We're going to start seeing huge areas of vacant real estate and squatters living in them as well. It's going to be a picture the likes of which Americans are not going to be used to. It's going to come as a shock and with it, there's going to be a lot of crime. And the crime is going to be a lot worse than it was before because in the last 1929 Depression, people's minds weren't wrecked on all these modern drugs - over-the-counter drugs, or crystal meth or whatever it might be. So, you have a huge underclass of very desperate people with their minds chemically blown beyond anybody's comprehension. "

--------------------------

Kung may basihan ito, posibleng malapit na ang araw ng neo-lib at pagcollapse ng imperyalismo't kapitalismo ng mundo. Matapos ang
"BERLIN WALL at dumausdos ang sosyalismo" may dalawang dekada ang nakalipas, maaring kasunod na nga ang Amerika
at iba pang mga dambuhalang Kapitalismo. Maaring mangyari, maaring hindi? Sa kaso ng Plipinas, bago at matapos ang 2010,
inaantabayanan ang malawakang persecution sa lahat ng nagkasala sa kasong plunder-pandarambong at pangungurakot, si GMA at
alipores nito, pag-dissolve at pagsuspindi ng partidong KAMPI, LAKAS at iba pang pekeng partido sampu ng mga kasapian nito at 

pagbawalang muling makapasok sa lahat ng sangay ng gubyerno.

Inaasahan din ang pag-overhaul at pagpapalakas ng mga demokratikong institusyon, Korte Suprema, Umbudsman, Comelec,
Kongreso at Senado. Kung ito ang hinahanap na pagbabo, magkatotoo na ang inaasam-asam na pagbabago ng limang Bishops,
ang isang "radikal na pagbabago sa pulitika, pang-ekonomya't panlipunan" bago at pagkatapos ang 2010.
Umasa ka pa?

Democracy can be Designed (IV)

“Political Maturity” ng Palasyo
December 5, 2008
“Mas mataas daw ang degree ng political maturity ng mga Pilipino kung ikukumpara sa Thai, hinding-hindi raw mangyayari ang malawakang kilos protestang naganap sa Thailand sa konteksto ng Pilipinas,” ito ang pagsusuri ni Deputy Presidential Spokesperson Anthony Golez at ni Senator Gordon.
http://doycinco.blogspot.com/2008/12/political-maturity-ng-palasyo.html

Subukan ang CON CON?
December 2, 2008
Hindi na natuto ang Malakanyang sa aral ng kasaysayan. Bagamat nagsilbing panggising at political awareness sa mamamayang Pilipino ang talamak na katiwalian at kaganapang ungguyan sa Kongreso, mas marami ang nagdalamhati't naki-isang labanan ang term extension cha cha express - Constitutional Assembly. (Photo: zamboangajournal.blogspot.com)
http://doycinco.blogspot.com/2008/12/subukan-ang-con-con.html

Siphayo sa Pilipinas, Sigla sa Thailand
November 26, 2008
Sa ika-apat na pagkakataon ay muling binigwasan ng mayorya ng Mababang Kapulungan ng Kongreso ang impeachment complaint na inihain ng minorya. Katulad ng mga naunang complaint, unang round pa lang ng labanan, ibig sabihin sa Committee on Justice, ay nabasura na ang kaso laban kay Gng. Arroyo.
http://doycinco.blogspot.com/2008/11/siphayo-sa-pilipinas-sigla-sa-thailand.html

Walang Recession, Mayroon Term Extension
November 26, 2008
Patuloy na ipinagwawagwagan ng Malakanyang na hindi raw tayo tatamaan ng RESESYON o matinding kahirapang dulot ng kasalukuyang dinaranas na resesyon ng mga mauunlad na kapitalistang bansa ng mundo. Kaya lang, kung may klarong paghahanda sa political survival ni GMA, mukhang hindi handa sa tsunami at bagyong parating na kahirapan ang Malakanyang. Ang sigurado, may pinaplanong charter change, term extension at pagkatay sa political opposition. (Photo:http://www.philstar.com/default.aspx)
http://doycinco.blogspot.com/2008/11/walang-recession-mayroon-term-extension.html

PEACE CARAVAN

Nov 23, 2008
Kahapon ng umaga, napasilip ako sa Quezon Memorial circle kung saan ginanap ang isang bahagi ng programang "Baguio-Cotobato PEACE CARAVAN." Layon iparating kay GMA at sa pamunuan ng MILF na si Al Haj Murad Ebrahim na muling simulan ang naudlot na usapang pangkapayapaan. (Larawan; Kinalembang ng isang babae ang World Peace Bell kasabay ng rally na isinagawa ng mga Filipino Muslim sa Quezon City kahapon para ipanawagan ang kapayapaan sa Mindanao. (AFP) http://www.abante-tonite.com/issue/nov2308/index.htm)
http://doycinco.blogspot.com/2008/11/peace-caravan.html

Pagkatapos kay Jocjoc, Ano ang susunod?
17 Nobyembre 2008
Ang administrasyong Arroyo ay naging bihasa na kung paano mag-coverup sa akusasyon ng anomalya at korupsyon. Sa kainitan ng kontrobersya, pasisiputin sa Senate inquiry ang akusado o susing tao na sangkot sa kontrobersya para pahupain ang tensyon. (Photo:http://www.abante.com.ph/issue/nov2608/default.htm)
http://doycinco.blogspot.com/2008/11/pagkatapos-kay-jocjoc-ano-ang-susunod.html

Ang KILUSANG MASA at ang 2010 election
Nov 16, 2008
Kamakailan lang, naka-attend ako sa isang komperensyang “The Partisan Civil Society Discussion Series” na pinangunahan ng Ateneo School of Government at Friedrich-Ebert-Stiftung. At ito lang nakaraang linggo, sa isang huntahan cum inuman ng mga barkadang aktibista o CADRE, mga tirador ng social movements, mga grupong naniniwala sa “kalayaan at demoktasya," para sa "empowerment, social justice at transformation."
http://doycinco.blogspot.com/2008/11/ang-kilusang-masa-at-ang-2010-election.html

US election at ang 2010 Presidential election
November 7, 2008
Hindi ako bilib sa sistema ng election sa US lalo na kung ikukumpara ito sa mas inclusive, pluralist election sa Scandinavian at ilang mauunlad na parliamentaryong bansa sa Europa. Sa kaso ng Pilipinas na nangopya ng sistemang politika at election sa US, "'di hamak na mas maunlad ang US kung ihahambing sa trapo, buluk, magastos, hindi kapani-paniwala't patayang election sa PIlipinas." (Photo; Obama's campaign trail, http://www.jonesreport.com/images/230207_obama_scowl.jpg)
http://doycinco.blogspot.com/2008/11/us-election-at-ang-2010.html

REMITTANCE ECONOMY
Nov 4, 2008
Tagumpay raw ang katatapos na 2nd Global Forum on Migration and Development. Kung ano man 'yon, "nakasalalay pa rin ito sa isang matatag, may gulugod at isang gubyernong may political will." (Political cartoon; http://pinoyweekly.org/cms/files/u5/PWedcartoon_11july08.jpg)
http://doycinco.blogspot.com/2008/11/remittance-economy.html

5 bishops: ‘Time to prepare a new government is now’
27 ng Oktubre 2008
Sa kanilang panawagan, mukhang wala ng nakikitang puwang sa pagbabago't reporma (radical reform) ang Simbahan at hindi na makakayanan hintayin pa ang 2010. (Photo: http://www.cbcpnews.com/) 

http://doycinco.blogspot.com/2008/10/5-bishops-time-to-prepare-new.html

Environmentally accident-prone areas
23 ng Oktubre 2008
Minsan, sa kagustuhang makarating ng maaga sa opisina at maka-uwi, mas gusto ko ang "isang kaskasero kaysa sa galaw pagong at matakaw sa pasaherong driver." Madalas kong tandaan ang mga mabibilis tumakbo at ang mga matatakaw na bus driver. 
http://doycinco.blogspot.com/2008/10/environmentally-accident-prone-areas.html

WORLD BANK, 'di na “paloloko” sa GMA administration
18 ng Oktubre, 2008
Kamakailan lamang, naimbitahan ako kasama ng iba't-ibang grupo (Business, LGUs, NGO-POs, Trade Union, Academe) sa isang “Consultancy meeting ng World Bank Group's Country Assistance Strategy (CAS) sa Pilipinas" para sa susunod na taong 2009 – 2012.
http://doycinco.blogspot.com/2008/10/world-bank-wb-hindi-na-magpapauto-kay.html

Military / police offensive sa Mindanao, walang kapana-panalo!
13 ng Oktubre, 2008
Mula ng kinatay ang peace process at MOA-Ancestral Domain sa pagitan ng GRP at MILF, may dalawang buwan na ang labanan sa Mindanao, binubuhay muli ang Cha Cha, dumausdos ang stocks at financial institution sa mundo ng Kapitalismo, malapit na ang 2010 election at nakatutok na sa machinery building ang mga presidentiables.
http://doycinco.blogspot.com/2008/10/military-offensive-sa-milf-walang.html

Lake Bato (Moving to a higher ground)
October 8,2008
Hindi lang maganda ang dokumentaryong pelikulang Lake Bato, siya'y nakapag-eeduka at nakapagpapamulat sa tao. Ang pelikula ay patungkol sa pagsisikap ng isang "kilusan ng mamamayan" na magkaroon ng pagbabago, kaunlaran at maproteksyunan ang inang-kalikasan.
http://doycinco.blogspot.com/2008/10/lake-bato.html

Made in China at ang Pilipinas
Oktubre1, 2008
Dekada noventa (90s) ng ako’y nahilig bumili ng murang produktong Made in China. Mula sa Maling luncheon meat, ang delatang kalaban ng Spam (made in USA) hanggang mga kasangkapang pagpapanday (hardware o carpentry tools), tulad ng metro, martilyo, lagari, level, tools gamit sa sasakyan at marami pang iba.
http://doycinco.blogspot.com/2008/09/made-in-china-at-ang-pilipinas.html

Sec Puno at ang EO 739 (Martial Law Philippine style?)
September 25, 2008
Mukhang manhid na’t allergic na ang mga tao sa mga Executive Orders (EOs). Maganda man ang instensyon, kung kabalintunan ang persepsyon ng tao, may pagdududa’t agam-agam at may credibility problem, nawawalan ito ng merito. Kahit paulit-ulit na total denial, pagpapaliwanag na hanggang 2010 lang si GMA, walang naniniwala.
http://doycinco.blogspot.com/2008/09/sec-puno-at-ang-eo-739-martial-law.html

Kung nasa ICU ang US, cancer ang tama sa Pilipinas
Sept 21, 2008
Hindi ko lang alam kung hanggang kailan makakabangon, kung kaya pang isalba (bailout plan) ng US federal government, iba pang mga Bangko Central ang bangkaroteng lagay ng ekonomya ng US, "pagtagilid ng global economy at sistemang Kapitalista ng mundo."
http://doycinco.blogspot.com/2008/09/cancer-sa-us-icu-sa-pilipinas.html

Budget Process ng gubyerno, prone to KURAKOT
Setyembre 17, 2008
Nang maibulgar ang sistemang “Congressional Budget Insertion” sa maanomalyang C5 road extension project, mas lalong luminaw sa taumbayan ang modus operandi ng pangungurakot sa Kongreso, Senado at Ehekutibo. Kung bakit napapalusutan, walang napaparusahan, walang accountability at higit sa lahat, kung bakit tayo validictorian sa KURAKOT sa Asia. (photo: Why some Latin American cities are asking ordinary citizens to decide how public funds should be spent grupobid.org/.../archive/art/photos/f2004.jpg)
http://doycinco.blogspot.com/2008/09/budget-process-ng-gubyerno-buluk-prone.html

The Blogging Revolution: A Look at the Repression of Online Journalism Around the World

December 5, 2008
A new report by the Committee to Protect Journalists says more internet journalists are jailed today than journalists in any other medium. We speak with journalist Antony Loewenstein, author of The Blogging Revolution. He traveled to Iran, Egypt, Syria, Saudi Arabia, Cuba and China in 2007 to look at bloggers around the world who live and write under repressive regimes.

JUAN GONZALEZ: A new report by the Committee to Protect Journalists says more internet journalists are jailed today than journalists in any other medium. At least fifty-six online journalists are jailed worldwide, according to CPJ’s census, a tally that surpasses the number of print journalists for the first time. The number of imprisoned online journalists has steadily increased since CPJ recorded the first jailed internet writer in its 1997 census. ( committeetoprotectbloggers.org/...)
AMY GOODMAN: Our next guest traveled to Iran, Egypt, Syria, Saudi Arabia, Cuba and China in 2007 to look at bloggers around the world. He is Antony Loewenstein. He wrote The Blogging Revolution. Welcome. Talk about blogging in these countries, why people are ending up in jail.
ANTONY LOEWENSTEIN: The bottom line is that many, many people in these countries, of course, can’t rely on state-run media, which is propaganda. Bloggers and blogging is a way of trying to express different views. So in every country I went to, except for Cuba, where the internet is very underdeveloped, you have situations, people blogging about sex, about drugs, about gender issues, about politics. The majority of people in these countries don’t blog politically. They blog about their personal lives, about their boyfriends, their girlfriends. But there is increasingly, as that report states, many, many regimes who are fearful of the fact that you have independent voices, simply put.

In China, for example, I think it said there were thirty-five people who were imprisoned, many of those people—some of those people, I should add, with the assistance of Western multinationals like Yahoo!, who have actually given information to the regime to assist these people being put in jail. Google, Yahoo!, Microsoft, Cisco, other security firms, internet firms, have sadly and shamefully been involved in these kind of complicity acts. And [inaudible] one of the things I discuss in the book is to actually have more transparency about how those guys actually operate in those kind of countries.

A place like Iran, say, the most part, the population is very, very young. So what you find is that despite like Ahmadinejad cracking down on dissent, which has undoubtedly happened in the last three years, you still find a very, very vibrant online community, far more vibrant than you get in most of the Western media. So there is, despite the crackdowns and despite the imprisonment, discussion about politics between reformists and liberals and, for that matter, conservatives. And one of the things that comes out, I think, very clearly is that many people in these countries resent how the Western media reports them, New York Times, those sort of papers.

JUAN GONZALEZ: Even in Iran, you noted that there’s an American company there, Secure Computing, that was providing a filter—
ANTONY LOEWENSTEIN: I did. (Photo:... press freedom (Online Journalism... cbrayton.wordpress.com)
JUAN GONZALEZ: —for Iran to be able to filter out information on the internet?

ANTONY LOEWENSTEIN: The company denies it’s involved, so—but my understanding is that they actually are involved. This is what you find in country after country, that although Western multinationals often talk about human rights and democracy, we’ve seen in the last five years these companies actually operating to make a buck. China is, for example, the biggest internet market in the world, 250 million users, six million users going online every month. America’s got about 230 million people, roughly, online. So, surprise, surprise, they want to make a buck. And what you find increasingly is that companies like that are also moving into other nations.

And one of the things I discuss in the book is, we too much in the West think about these issues happening over there somewhere, China, Iran, somewhere, rather than happening here. And I think what we need to look at more closely is how these companies might operate when they behave in the West and, for that matter, are they exporting their oppression elsewhere, as well?

AMY GOODMAN: What about Saudi Arabia?
ANTONY LOEWENSTEIN: Saudi Arabia made Iran seem liberal in comparison. The online community in Saudi Arabia is not massive, but certainly growing. I spent some time with some prominent bloggers there who are relatively liberal in a Saudi sense. And one of the challenges they have, that censorship actually in Saudi is quite minimal, believe it or not. There are websites that are blocked by the kingdom, but most of them actually are relatively available. What you find there is a great discussion between so-called liberal reformers who actually want to try and make the possibility of a liberal, more open Islam a possibility. And there’s often a great deal of competition online between more hardliners than conservatives who believe in a more fundamentalist interpretation of Islam and more individuals who believe in a more liberal, open, relatively democratic Islam.

AMY GOODMAN: Egypt?
ANTONY LOEWENSTEIN: Egypt, again, arguably the most vibrant online community in the Middle East. There’s been a great deal of actually change there because of the internet, not least because of torture. Torture videos are increasingly now published on blogs. The government has been forced to respond. Torture still goes on, of course, but it’s becoming a lot less. And one of the things that strikes me is that a lot of social networking sites, Facebook, YouTube, actually are increasingly being used to organize dissent against the US-backed regime.

AMY GOODMAN: Well, Antony Loewenstein, I want to thank you for being with us and writing this book.
ANTONY LOEWENSTEIN: Thank you.
AMY GOODMAN: I know you head back to Australia tomorrow. The Blogging Revolution is the name of his book. He’ll be speaking at Blue Stockings in New York tonight.

Related Story:
Citizen Reporters play a vital role in Journalism
A majority of Americans (55%) in an online survey said bloggers are important to the future of American journalism and 74% said citizen journalism will play a vital role, a new WE Media/Zogby Interactive poll shows.Most respondents (53%) also said the rise of free Internet-based media pose the greatest opportunity to the future of professional journalism and three in four (76%) said the Internet has had a positive impact on the overall quality of journalismThe survey results were released by Pollster John Zogby as part of a conference of media industry insiders hosted by the University of Miami. In the national survey of adults, 72% said they were dissatisfied with the quality of American journalism today.
http://wilderside.wordpress.com/2007/02/15/citizen-reporters-play-a-vital-role-in-journalism/?referer=sphere_related_content/

“Political Maturity” ng Palasyo

Doy Cinco /
December 5, 2008
“Mas mataas ang degree ng political maturity ng mga Pilipino kung ikukumpara sa Thai, hinding-hindi raw mangyayari ang malawakang kilos protestang naganap sa Thailand sa konteksto ng Pilipinas,” ito ang pagsusuri ni Deputy Presidential Spokesperson Anthony Golez at ni Senator Gordon. Kung matatandaan, may ilan beses ng nakuryente sa maling analysis at posisyon patungkol sa pampulitikang kalagayan ng mga kalapit-bansang tulad ng Burma, North Korea at mga bansa sa Middle East ang palasyo. (Larawan: Peole's Alliance for Democracy, http://www.nationmultimedia.com/admin/specials/nationphoto/photo/pt2DHjW.jpg)

Baka nga naman may punto rin si Golez, sapagkat dito sa Pilipinas, “politically immature o ilang kabang bigas pa ang kakainin ng demokratikong pwersa para matapatan ang level na pakikibakang inabot ng Thailand.” Sa Pilipinas, "mukhang mahihirapan na o dili kaya'y matatagalan pa upang sabihing kaya ng marating ang critical mass o  ang TIPPING POINT" na magpapaknock-out sa administrasyong Arroyo. Mukhang malayo pa tayo sa kakaibang "citizens movement na ipinamalas ng Thai, ang reframing ng pag-oorganisa, pamumuno at prinsipyo ng PLURALISMO." Bukud sa hati, "kalat-kalat, sectoralized, may kahirapang ipagkumbina ang isyu ng “REFORMA at PAGREREVOLUTION.” Ang panawagan ng pitong (7) bishops na "patalsikin na sa ngayon ang immoral na pangulo sa Malakanyang, magkaroon ng isang radikal na pagbabago hindi lamang sa pang-ekonomya, panlipunan at pampulitika. Ika nga ng mga Bishops, “the time to prepare a new government is now at hindi sa 2010” at dahil sa parang napagod, apathy, hindi gaanong kinagat ng kilusang panlipunan ang panawagan ng mga obispo.

Hindi natin alam kung saan nanggagaling ang mga patutsada ng tapagsalita ng Malakanyang lalo na sa mga sensitibong mga pahayag na “panlalait sa pakikibakang Thai para sa demokratisasyon at maayos na paggugubyermo. Maaaring magkaiba ang pakahulugan ng political maturity ni Golez at ng social movements ng Thailand, sa NGO community, civil society at sa hanay ng mga akademiko dito sa Pilipinas.

Dahil sila ang nasa kapangyarihan at gusto nilang imintina't palawigin pa hanggang sa abot na makakaya lagpas sa itinatadhana ng batas, hindi kataka-takang bansagang "political immaturity" ang "mob rule, (non-productive) ang people power, ang rally" na nakapatungkol sa pagpapabagsak ng isang gubyernong hindi tumtugon at hindi naglilingkod sa interest ng mamamayan. Tulad ng maraming naghihingalong mga ESTADO (weak state) sa mundo, ang panunupil, ang devide and rule tactics, kasinungalingan at propagandang makakapagDEMOBILISA sa mamamayan, ang karaniwang tugon ng isang undemocratic at awtokratikong mga gubyerno. Ang palasak na linyang “imbis na isakalsada ang mga hinaing, idaan sa tamang proseso at sa tamang rule of law.”

Kaya lang, nasaan ang rule of law, kung ang hustisya ay para lamang sa mga dambuhala't makapangyarihan at  mga demokratikong institusyong pinahina at sinalaula.   Tayo na ang may "pinakamahabang Maoist insurgency sa mundo at Moro rebellion sa Asia," super katulong o  "tagapunas ng puwit ng mga PUTI sa mundo,"  kaliwa't kanang demolition, eviction ng maralitang lunsod at bilyong pisong iminumudmud sa anyo ng SARO (special allotment release order) sa mga pulitiko at "dole out mendicant policy" na "conditional cash transfer" sa mga mahihirap na Pilipino? Paano ipapaliwanag ni Golez ang pagkakalibing ng halos apat na beses na impeachment complaint, kamuntikanan at ilang beses na pagtatangkang pagpapabagsak sa administrasyong Arroyo? (Larawan, NPA guerillas, http://www.espionageinfo.com/images/eeis_03_img1034.jpg)

Mas tagilid si Golez kung isusupalpal ng Thai ambasador ang pagkakalukluk sa paraang people power Edsa 2 revolution ni GMA nuong 2001. Parang sinasabing political maturity ang "mob rule" ng Edsa 1, 2 at 3 at political immaturity naman maituturing ang pagkubkub ng government buildings at International Airport sa Thailand?

Bukud sa pagiging validictorian sa pangungurakot sa Asia, mahihirapang burahin sa mata ng mundo ang klase ng kabulukan ng sistemang pulitika at eleksyon sa Pilipinas. Sa loob ng dalawang dekada, matapos maibagsak ang diktadurang Marcos, patuloy na tumatag ang patronage politics sa ilalim ng elite democracy o represenatative democracy. Nabuhay at lumalakas ang oligarkiya, casique, dinastiya at mga maimpuwensyang taong labas sa gubyerno; ang mga Henry Sy, Lucio Tan, Enrique Razon, Cojuangco at iba pang may kahariang nagdidikta sa lipunan; ang drugs, gambling, smuggling at corporate LORD.

Sa ngayon, sa gitna ng political uncertainty, muling itatangkang buhayin ng Malakanyang sa tulong ng mga tuta nito sa Kongreso ang kinamumuhiang Cha Cha – Constitutional Assembly. Ang alam ng marami, “pakay nitong manatili sa poder ang Administrasyong Arroyo lagpas sa itinakda ng Konstitusyon (2013-16) at iligtas sa kapahamakan ang sarili at buong barkada sa patong-patong na kasong pandarambong, krimen at pag-aabuso sa kapangyarihan matapos ang termino nito sa 2010." Ang tanong, “maaari bang sabihin na itong mga inisyatiba't panlalamang sa panukalang charter change ay isang uri ng political maturity ng palasyo?”

Dec 12 Inter-Faith Rally
Walang dudang isang POLITICAL MATURITY ang nalalapit na kilos protesta para kontrahin ang makasariling isinusulong na Cha Cha at pagpapatalsik kay GMA sa December 12 sa Makati na pangungunahan ng taong simbahan (Inter-Faith) at civil society. Kung saka-sakaling mapanghahawakan ng maayos, peaceful at non-violence, broad at imiminimized ang sectarianismo, pagdodomina ng isang politikang bloke sa isang maliit na bloke, magpapartisipa ang malaking bilang ng panggitnang pwersa at maiiwasan ang talamak na naglalakihang streamers at banners, "malalagpasan nito ang rally at pagkilos na isinagawa noong nakaraang taon laban sa katiwalian ng ZTE."

Lubhang napakahalaga ang kilos protesta sa Dec 12.  Bukud sa magsisilbing "SHOW OF FORCE,  tinatantyang nakasalalay ang pampulitikang balanse at mga susunod na senaryo sa susunod na tatlong (3) buwan ang Dec 12 rally.   Maaring "malagay sa bingit ang kapangyarihan ni GMA (political survival) at hindi na umabot sa 2010  o kumapit ito sa patalim, gamitin ang emergency power at idiklara ang martial law." Kung mauuwi sa isang ordinaryong rally at kilos protesta ang Dec 12, "ganap na magbabago na ang moda ng labanan, maaaring itulak na ang cha cha express-Con As o dili kaya'y ikasa na ng maraming grupo ang preperasyon para sa 2010 election."

Subukan ang CON CON?

Doy Cinco /
December 2, 2008
Hindi na natuto ang Malakanyang sa aral ng kasaysayan. Bagamat nagsilbing panggising at political awareness sa mamamayang Pilipino ang talamak na katiwalian at kaganapang ungguyan sa Kongreso, mas marami ang nagdalamhati't naki-isang labanan ang term extension cha cha express - Constitutional Assembly. Sabihing nakaungos sa unang sultada ang administrasyon Arroyo-Justice Committee sa pagtiguk ng impeachment complaint sa Kongreso, hindi nangangahulugang nagwagi ito sa labanang pulitikal sa kabuuan. "Ang Kongresong pinamumugaran ng TRAPO, kasal binyag libing, SARO (special allotment release order – pondo) adik na pulitikong kaanib sa KAMPI at LAKAS ay tuluyan ng nawalan ng moral ascendancy at credibility." (Photo: zamboangajournal.blogspot.com)

Sa gitna ng political uncertainty, layon ng cha cha - Con As na manatili sa poder at iligtas sa kapahamakan si GMA at buong barkada sa patong-patong na kasong pandarambong, krimen at pag-aabuso sa kapangyarihan matapos ang termino nito sa 2010.

Inaasahang dead on arrival sa Senado at kakapusin sa itinakdang bilang na 195 o ang 3/4 sa kabuuan sa Kongreso ang Con As – Cha Cha. Kahit hinihinalang kontrolado nito ang mayorya ng mahistrado sa Korte Suprema, ipagmayabang may sariling bogus na “civil society, ang Kongreso ng Mamamayan at Sigaw ng Bayan,” may suporta ng Lokal na Gubyerno, ang ULAP (Union of Local Authorities of the Philippines) at LMP (League of Mayor of the Philippines), may Philippine National Police na handang tupdin ang kautusang “no permit-no rally, gamitin ang bagong EO 739 prelude sa emergency power at naka-ambang diklerasyon martial law," ipagmudmuran ang Calibrated Pre-emptive Response (CPR), BP-880 at iba pang mga kahalintulad na kautusang anti-demokratiko, hindi ito magtatagumpay.

Hindi outright na tumututol ang mamamayan sa ninanais na pagbabago ng paggugubyerno, mula presidential na porma tungo sa parliamentaryong sistema. Kung maisusulong ang "radikal na pagbago (reporma) patungkol sa pulitika at eleksyon at mawawala sa kapangyarihan ang GMA administrasyon," mas paborable sa mamamayan ang charter change.

'Di hamak na mas demokratiko at mas magagarantiya ang partisipasyon ng mamamayan sa paraang Constitutional Convention kaysa sa napakakontrobersyal at self-serving na Con As na panukala ng mga alipores ng Malakanyang sa Kongreso." Sapagkat isasabay ito sa 2010 election, tipid ang gubyerno, mas malawak ang suporta ng Con Con mula sa Comelec, Senado, mulasa "reform constituencies" mula sa taong simbahan, negosyo at hanay ng civil society. Ang problema, sumang-ayon kaya ang ilang militanteng grupo at sagadsaring trapo ng KAMPI at LAKAS sa Kongreso?

Related Story:
FVR tells Arroyo to stop Charter change
By MANNY MOGATO, Reuters as of 12/02/2008 9:52 PM
Former Philippine President Fidel Ramos called on President Gloria Macapagal Arroyo on Tuesday to stop any moves to amend the constitution amid growing disquiet in the country over attempts by her allies to extend her term. (Photo: former Pres Fidel V Ramos; www.upou.org)
http://www.abs-cbnnews.com/nation/12/02/08/fvr-tells-arroyo-stop-charter-change

Multi-sectoral rally vs charter change set for Dec 12
MANILA, December 2, 2008—A multi-sectoral rally against moves by pro-administration legislators to change the constitution through Constituent Assembly has been set for December 12 in Makati City.

At “The Forum,” the regular public affairs program co-sponsored by CBCPNews and the Catholic Media Network, various religious groups, people’s organizations, members of the academe and the opposition formally announced the holding of the rally.

Sr. Fely Cabillo, OSB, said the rally will be held to show Malacañang and its lackeys that people have had enough and would resist any attempt to alter the constitution that will eventually prolong the terms of office of those in power. “Our rally’s theme is Labanan ang Cha-cha ni Gloria,” Sr. Fely said. The rally hopes to gather at least 20,000 warm bodies.

http://www.cbcpnews.com/?q=node/6155

Siphayo sa Pilipinas, Sigla sa Thailand

November 26, 2008

Sa ika-apat na pagkakataon ay muling binigwasan ng mayorya ng Mababang Kapulungan ng Kongreso ang impeachment complaint na inihain ng minorya. Katulad ng mga naunang complaint, unang round pa lang ng labanan, ibig sabihin sa Committee on Justice, ay nabasura na ang kaso laban kay Gng. Arroyo. Muling pinatunayan na ang institusyon ng Mababang Kapulungan ay isang kapulungan ng mga kongresistang nakakapit sa saya ni Gng. Arroyo. Ang susunod na taon ay preparasyon na para sa eleksyon sa 2010 at hindi kayang sikmurain ng maraming kongresista ang mawalan ng pork barrel kung iipitin ni Gng. Arroyo ang Special Allotment Release Order (SARO) ng kanilang mga proyekto. (Photo: http://newsbreak.com.ph/index.php?option=com_content&task=view&id=5623&Itemid=88889051)

Ang mawalan ng SARO ang parusa ng administrasyong Arroyo sa mga oposisyonista at pro-impeachment na kongresista at senador. Ang proyekto na walang SARO ay nangangahulugang walang pondo. Kapag wala kang proyekto, wala kang maipakitang serbisyo sa iyong mga botante. Ito ang muntik nang nagpatalo kay Congresswoman Darlene Antonino sa kanyang kampanyang reeleksyon noong 2007. Ito rin ang nagpahina sa mga militanteng oposisyonistang party-list parties noong nakaraang eleksyon tulad ng Akbayan at Sanlakas.

Ang pagkabigo ng impeachment complaint ay singil na rin ng kapalaran kay dating Speaker Jose de Venecia. Naging biktima rin si de Venecia ng sarili niyang maniobrang ginamit sa mga naunang naibasurang complaint. Naging biktima si de Venecia ng Mababang Kapulungan nsa ginawa niyang tiangge na bentahan ng mga desisyon, boto, pusisyon sa isyu, at iba pa. Ang biruan tuloy, kapag tumatagal na nakasalang ang impeachment complaint ay tumataas ang presyong pabuya ng mga kongresista.

Pero malamang ang Malakanyang ay nakatipid ngayon sa pamumudmod ng pabuya dahil kinakabahan din ang maraming kongresista sa kasalukuyang imbestigasyon ngayon ng Senado kay Jocjoc Bolante sa fertilizer fund scam. Nag-aalala ang mga kongresista na ibunyag ni Jocjoc ang mga pangalan ng nakinabang sa P750M pondo sa abono na ginamit sa kampanya sa eleksyong 2007. Kaiba sa mga nauna, ang huling impeachment complaint ay tumagal lamang ng tatlong araw sa Committee of Justice bago ibasura.

Kung paano nabuhusan ng malamig na tubig ang oposisyon ni Gng. Arroyo ay siyang taas ng moral ng kilusang kontra-gubyerno sa Thailand. Habang binabasura sa Kongreso ang impeachment complaint ay siya namang pagkubkob ng kilusang protesta sa pangunahing airport ng Bangkok. Nauna nang pinaligiran ng kilusang protesta ang Parliament, ang Government House na siyang luklukan ng Prime Minister.

Ang rumaragasang kilusang protesta sa Bangkok ay para pwersahing bumaba sa kapangyarihan ang Punong Ministro at buwagin ang parlyamento dahil sa korupsyon. Noong 2006 ay napatalsik sa pwesto si Prime Minister Thaksin ng isang kudeta sa gitna ng hindi matinag na kilusang kontra-gubyerno. Noong Agosto ay bumaba rin sa pwesto ang naging kahalili ni Thaksin. (Photo: Nakubkub na Suvarnbhumi (Bangkok Interantional) Airport, The FINAL BATTLE, http://pad.vfly.net/)

Ang pangunahing nangunguna sa kilusang protesta ay ang People’s Alliance for Democracy – isang malawak na koalisyong demokratiko ng mga non-government organzations, grupong oposisyong pulitikal, ng mga propesyunal at samahang sibiko. Ang Thailand, katulad ng Pilipinas ay dating pinagharian ng diktadurya at mula noong nakamit ang demokrasya, ang kilusang demokratiko ng Thailand ay patuloy ang pagsulong sa pagpapatatag ng demokrasya at maayos na paggugubyerno ng bansa.

Ang Thailand ay natuto sa Pilipinas sa produksyon ng bigas. Ngayon ang Pilipinas ay bumibili ng bigas sa Thailand. Ang Thailand ay natuto sa Pilipinas kung paano pinayayabong ang guapple fruit. Ngayon ang mga guapple na nabibili sa bangketa ng Pilipinas ay galing ng Thailand. Tiningala ng Thailand ang people power ng Pilipinas noong 1986. Ngayon ay aktibong rumaragasa ang people power ng Thailand basta may pang-aabuso ang kanilang gubyerno. Ngayon, ang people power sa Pilipinas ay isang holiday na lang ng paggunita.

Ano ang nangyari? Ang mga organisasyong kalahok sa kilusang demokratiko ng Bangkok ay mayroong mataas na kredibilidad sa mata ng publiko. Sa panahon ng walang protesta, mahusay at epektibo ang mga programa, serbisyo at proyekto sa komunidad ng naturang mga organisasyon. Sa kabila ng marupok pang demokrasya ng Thailand, ang kilusang demokratiko ay mataas ang adhikain para sa reporma at institusyunalisasyon ng kanilang demokrasya. Ang adhikaing ito ay hindi lamang propaganda o nagsisilbi sa ibang pampulitikang agenda. Organisado at disiplinado ang mga mobilisasyong masa.

Sa loob ng koalisyong PAD, malakas ang papel at inisyatiba ng mga sektor hindi lamang para kapakanan ng kanilang sektor kundi pangunahin para sa kapakanan ng mamamayan. Sa kabila ng kanilang mga militanteng porma ng pagkilos, ang kilusang demokratiko ay mataas ang respeto sa tradisyong Thai, halimbawa ang pagiging mapagkumbaba at pluralismo. Dahil dito kaya’t hindi nauubusan ng bago at malikhaing pamamaraan ng pagdadala sa kampanya, mobilisasyon at protesta. Gagap din ng kilusang demokratiko sa Thailand ang lengguahe ng reporma ng karaniwang Thai. Kaya’t kahit na kampanya laban sa korupsyon, na malayo ang epekto sa sikmura ng sibilyang Thai, ay aktibong nilalahukan.

Babagsak o magtatagal pa ang kasalukuyang gubyerno sa Thailand, ang namamalas ngayon na kilusang demokratiko ng Thailand ay hindi pangunahing resulta ng walang kamatayang pagpapataas ng pampulitikang kamalayan kundi ang simpleng padaluyin ang pagka-mamamayan (citizenship) na organikong Thai. Mahalagang elemento ng prosesong ito ang kredibilidad ng kilusang mamamayan. Sana hindi ito mabitiwan ng People’s Alliance for Democracy, katulad ng pagbitiw ng mga kilusan sa Pilipinas.

Pasakalye sa Pulitika

Walang Recession, Mayroon Term Extension

Doy Cinco /
November 26, 2008
Patuloy na ipinagwawagwagan ng Malakanyang na hindi raw tayo tatamaan ng RESESYON o matinding kahirapang dulot ng kasalukuyang dinaranas na resesyon ng mga mauunlad na kapitalistang bansa ng mundo. Hindi raw tayo tatablan ng dilubyo. Kaya lang, kung may klarong paghahanda sa political survival ni GMA, mukhang hindi handa sa tsunami at bagyong parating na kahirapan ang Malakanyang. Ang sigurado, may pinaplanong charter change, term extension at pagkatay sa political opposition. (Photo:http://www.philstar.com/default.aspx)

Kahit sinasabing may bilyong dolyar na exposure sa mga naluging financial institution; Lehman Brothers, Merrill Lynch, Bear Stearns and American International Group (AIG), itinatangging babagsak ang ekonomya ng Pilipinas. At “kung saka-sakaling mahawa raw tayo, ito'y slowdown at hindi recession.” Parang kulang na lang sabihing nasa ibang planeta ang Pilipinas, hindi tayo nakapakat at wala tayo sa orbit ng GLOBALISASYON. Kung sa bagay, maaaring may katotohanan. Gaano ba kalaki ang ating ekonomya, sino at ano ba tayo? SUPERMAID lang naman tayo ng mundo. Gamumo lang ang ating EKONOMYA at stock market kung ikukumpara sa mga bansa sa Asia-Pasipiko.
Ikaw na ang maging presidente, dating economic professor, Master's at Doctorate Degree sa Economics sa Ateneo't UP at classmate pa ni Pres Clinton sa Georgetown University.

Mukhang mas malupit ang ating kasasapitan sa krisis ngayon kung ikukumpara noong dekada 90s. Maliban sa nilulumpo ang ating stock market, ang sektor ng electronics, steel, automobile industries, inaasahang “huhupa” raw ang migration pattern, mula sa kanayunan tungo sa kalunsuran at mula sa kalunsuran/bansa tungong US, middle East at Europa. Inaasahang hihina ang personal spending ngayon pasko hanggang 2010 election, kung saan magiging talamak ang election campaign spending at vote buying.

Kung noon ay 'di gaanong naapektuhan ang unskilled worker, ngayon, pati skilled workers ay mukhang wala na ring ligtas sa RESESYON. Kung dati-rati'y mapili sa trabaho ang mga migrant workers, ngayon, kahit Iraq, Afghanistan, Somalia o Nigeria ay susuungin, 'wag lang mamatay ng dilat ang mata sa sariling bayan.

Wala ng mukhang ihaharap ang IMF-WB kung ikukumpara sa mapagpasyang papel nito nuong dekada 90s. Ubligado na ang gubyerno na gumawa ng paraan., tulad ng mga bansang China, Brazil, Russia at India. Dahil sa “REMITTANCE ECONOMY,” sinasabing may sapat na kakayanan na ang gubyerno para raw sa contingency, proyekto't programa at pamumulitika. Kahit pa raw maapektuhan ang ating ini-export sa US at Japan, kayang ma-off set daw ito sa kinang ng dolyar at konsumong magagamit (consumption driven) ng ating mga OFW.

Dahil sa rollback ng petroleum product at LPG, bababa raw ang inflation rate? Inaasahang matutuwa ang OFW sa namimintong paglakas ng dolyar na posibleng umabot hanggang P55.0 / $1.0. Kung magkaganito, bukud sa lalakas daw ang export, sinasabing sisigla rin daw ang lokal na industria, tatangkilikin ang “gawang Pinoy” at hihina ang produktong dayuhan.

Marami na raw nasimulang programa na maaaring ipangtugon sa krisis ang Malakanyang. Maliban sa pump priming / INFRA projects, sa layuning paikutin ang PERA sa komunidad kahalintuld na programang ginamit sa Brazil at Mexico, palalakasin pa ang programang “HUMAN CAPITAL investment” ng gubyerno upang ayudahan ang SUBSIDY - populistang programa sa edukasyon, kagyat na relief sa mahihirap at HEALTH Program. Ipagpapatuloy ang "Conditional Cash Transfer program", ang doleout subsidy na tinutulan ng maraming sektor, CBCP at CARITAS. Dahil palyatibo't mala band aid na pagtugon, nakaumang na naman ang pangungutang sa China at unpopular na institusyong IMF-World Bank.

Handa ba talaga ang gubyerno sa debubyo ng RESESYON? Ang alam ng marami, "handa siyang durugin ang kaaway sa pulitika, handa siyang paralisahin, idislocate at tiris-tirisin ang opposition sa pamamagitan ng pinaghahandaang “emergency power at pinaplanong Martial Law.” Wala ngang resesyon ang Pilipinas, ang mayroon, Charter Change, term extension at postponement ng 2010 election. Umasa pa kayo, baka nga hindi na kayo umabot sa 2010 ?

RelatedStory:
Ekonomiya ng Pilipinas, bumagal sa 9 na buwan
11/27/2008 12:14:30 PM

Bumagal umano ang ekonomiya ng Pilipinas sa third quarter ng kasalukuyang taon kung ikukumpara sa nakalipas na taon dahil epekto ng global financial crisis. Sa inilabas na datos ngayon ng National Statistical Coordination Board (NCSB), nagtala lamang sa 4.6 na porsyento ang pag-angat ng ekonomiya ng bansa o tinatawag na gross domestic product (GDP), kung ihahambing sa 7.1 na porsyento noong 2007 sa unang siyam na buwan.

http://www.bomboradyo.com/newsdetails1.asp?ID=57

PEACE CARAVAN

Doy Cinco / Nov 23, 2008

Kahapon ng umaga, napasilip ako sa Quezon Memorial circle kung saan ginanap ang isang bahagi ng programang "Baguio-Cotobato PEACE CARAVAN." Layon iparating kay GMA at sa pamunuan ng MILF na si Al Haj Murad Ebrahim na muling simulan ang naudlot na usapang pangkapayapaan. Ayon sa mga organizer, "hindi na makakayanan ang patuloy na kahirapan, ligalig at pighating dinaranas sa walang kalatuy-latoy at bilyung pisong nawawaldas sa digmaan."

(Larawan; Kinalembang ng isang babae ang World Peace Bell kasabay ng rally na isinagawa ng mga Filipino Muslim sa Quezon City kahapon para ipanawagan ang kapayapaan sa Mindanao. (AFP) http://www.abante-tonite.com/issue/nov2308/index.htm)
At kung idadagdag pa ang paparating na krisis pampinansya, ang slowdown ng ekonomiya na dulot ng lumalalang RESESYON ng mundo, dobleng latay ang tama at wala ng dahilan upang ipagkait ang kapayapaan. Anila, “war has always been waged by people who profit from it, but peace is more profitable.” Kamakailan lang, ganap ng ibinasura ng Supreme Court ang MOA-AD, na ito'y "violation sa ating Constitution (Bangsamoro Judicial Entity)." Walang dudang may tumataya, nanggagatong, may nakiki-alam at may makikinabang na makapangyarihang pwersang pulitikal sa digmaang Mindanao.

Political survival hanggang at beyond 2010 ang isa sa maaring paggamitan ng gera sa Mindanao. Parang trojan horse sa matagal ng balaking Charter Change term extension ng Malakanyang na paniguro ng makakalusot at nakasalang sa Kongreso. Hindi imposible ang ala Marriot Hotel bombing sa Pakistan na mangyari sa Manila o malalaking lunsod sa Mindanao." Tulad ni Marcos, "emergency power o martial law scenario ang maaring ganansya sa lilikhain gulo sa Mindanao.

Mas mahalagang maipagpatuloy ang peace process, kahit paano, sa punto de vista ng mamamayang Moro, mas mainam na ito sa panimula upang tuloy-tuloy na mabalikan, pag-usapan at mahimay-himay ang iba pang malalalim na isyung bumabalot sa "karapatan ng Bangsa Moro para sa democratic right for self determination." Habang nananawagan ang maraming sektor, ang simbahan at civil society, maging ang international community, partikular ang Organization of Islamic Conference (OIC) para sa KAPAYAPAAN, napapraning ang hanay ng elite na pulitiko (oposisyon at administrasyon) at nanawagan pa ng all-out-war laban sa mga kaaway ng Malakanyang.

Suntuk sa buwan!!! Kung ang mga pulitikong ito'y "tunay na makabayan (pagpapanggap)," sila na lang kaya, mga anak na lang kaya, mga mahal nila sa buhay kaya ang ipadpad at ideployed sa larangan ng labanan sa Mindanao?

The car companies that eat our future have their hands out — again!

Peter Boyle / AUSTRALIA
14 November 2008
There are some new faces joining the banks on the corporate bailout queue: General Motors, Ford and Chrysler. The “Big Three” US car corporations are demanding US$50 billion in bailout loans from the US government - on top of $25 billion already approved. Across the Atlantic, the European car companies are demanding a matching 40 billion euro subsidy.
The corporate empires that gave the world those dinosaurs of the 21st century - the gas-guzzling SUVs and Humvees - are now threatening to put millions of people out of work if they aren’t bailed out. But even if they get these handouts, they refuse to guarantee that jobs won’t go.
In Australia, PM Kevin Rudd has already obliged car manufacturers by doubling Howard’s corporate welfare cheque to A$6.2 billion.
However, according to the November 3 Melbourne Age, innovation minister Kim Carr admits that the extra subsidy will not stop the immediate loss of jobs in an industry that employs only 65,000 in Australia today.
Holden has already cut 1100 jobs, Ford 600 and Mitsubishi 100, on top of the 900 in Adelaide earlier this year. Perhaps the car companies don’t want to miss out on the free handouts for big companies after seeing bankrupt banks around the world bailed out to the tune of more than A$6 trillion in the last few months?
But the car industry globally has been massively publicly subsidised for years. In the US alone, the total public subsidy to the car industry has been estimated at US$700 billion per year! That’s before the crisis. Only the so-called “defence” industry gets a bigger regular public subsidy in the US - $1 trillion a year.

Every government around the world is told that these car companies need massive public subsidies because of competition from overseas. But in every country it’s the same global car corporations with their hands out!
What could these trillions now being blown on bailing out capitalism be better spent on? Here are just some possibilities:
• $2.1 trillion would wipe out all the poor countries’ “debt” to the world’s richest countries.
Think of the consequences such a move in terms of children saved from starvation and preventable disease, wars ended because their real causes have addressed.
Huge forests could be saved from destruction driven by the need to repay “debt” that has already been repaid by the Third World many times over.
• An annual investment of a mere $30 billion would solve global food insecurity, according to the UN Food and Agriculture Organisation.
• A corporate study by the McKinsey Global Institute found that an annual global investment of $170 billion in energy productivity through until 2020 could halve global energy demand. This investment would cut CO2 emissions to about 550 parts per million.
These sort of socially and environmentally necessary investments would also be recouped very quickly. For instance, UN Environment Program research shows that every year the felling of forests deprives the world of over $2.5 trillion worth of such services as supplying water, generating rainfall, stopping soil erosion, cleaning the air and reducing global warming.

http://www.greenleft.org.au/2008/775/39957

Related Story:
Senate Hearing On US Auto Bailout Signals New Attacks On Workers
By Jerry White
19 November, 2008
WSWS.org
Tuesday's Senate Banking Committee hearing on a $25 billion government bailout of the US auto industry underscored the reactionary framework of the official debate on the crisis of the Big Three auto companies. At the center of the dispute between those senators who support an emergency loan and those who oppose it is how best to impose the burden of the crisis on the backs of auto workers and the working class as a whole
http://www.countercurrents.org/white191108.htm

Why We Shouldn't Bail Out GM
Nicholas von Hoffman, The Nation
Corporate Accountability and WorkPlace: The bailout should be used to expand unemployment compensation instead of propping up a single, failing corporation.
http://www.alternet.org/workplace/107789/why_we_shouldn%27t_bail_out_gm/