Paglakas ng Piso't ekonomya, isa lamang PROPA!

Ang hirap arukin, tanggapin at sikmuraing paulit-ulit, ang hirap paniwalaang ng ilang libong beses na gumaganda ang ating ekonomya dahil lamang sa lumalakas ang Piso. Ayon kay Ate Glo at sa propaganda nito, tumikas ng P49.88 ang Piso kontra Dolyar. Hindi lamang yan, sa taong kasalukuyan, umunlad daw ng mahigit 5.3% ang ating Gross Domestic Product (GDP).

Tumaas din daw ang per capita income ng mga Pinoy, mula $1,000.oo nung 1990, umabot daw daw ito ngayon sa $1,400.oo. Dahil dito, nagPROPA na naman si Ate Glo,"nakahanay na raw ang Pilipinas sa Ikalawang Daigdig (2nd world), wala na tayo sa Ikatlong Daigdig?" Haaaaaaaa, true?

Na-upgrade din daw ang credit rating at sa susunod na taon, inaasahang magiging positibo raw ang rating ng 'Pinas sa pandaigdigan labanan sa UTANGAN. Tumaas din daw ang gross international reserves ng bansa nuong Agosto, umabot na ito sa $21.54 B. Ayon sa Central Bank, "ito na raw ang pinakamataas na reserba sa loob ng ilang taon at kung magpapatuloy ang ganitong tendensiya ng Piso, hindi mangingiming mamili na ito ng dolyar sa palengke."

Binanggit din ang umiiging larawan ng ating pananlapi (fiscal). Malaking tulong daw ang dalawang porsientong (2%) karagdagang isiningil sa buwis ng VAT nung unang quarto ng taon, maliban sa 10% naunan ng pinangpataw nito nung nakaraang taon. Pinagyabang ni Finance Sec Gary Teves na P120.0 bilyon ang posibleng makulekta ng gubyerno sa taong kasalukuyan. Ito raw ang mga kadahilanan kung bakit lalakas ang loob ng mga dayuhan na namuhunan sa bansa.

Bukud sa matutuwa ang mga importer, makikinabang daw ang gubyerno sa mga pinagkakautang natin (IMF-WB) sa labas dahil liliit ng ilang bilyon dolyar ang mga ito (hal. mula sa dating $53.0 bilyon na utang, magiging $49.0 bilyon na lamang). Ayon sa Malakanyang, pinapatunayan lamang na "wasto't epektibo ang patakaran at direksyong pang-ekonomiyang ipinatutupad nito."

Maliban sa barya-baryang pagbaba ng halaga ng gasolina kada litro, hindi feel ng tao ang paglago ng ekonomya't paglakas ng Piso. Sa totoo lang, napakataas pa rin ang presyo ng gasolina, pamasahe't mga bilihin. Sa aking karanasan bilang ordinaryong mamamayan, tatlong beses sa isang linggo ko na lamang ginagamit ang kakarag-karag na sasakyan at paparaming bilang ng sasakyan ngayon ang nakikita kong mga nakatengga't nakagarahe, 'di ginagamit, nagtitipid!

Mas regular na akong nagco-commute patungo't-pauwi sa opisina. Lumiit ang bilang ng grocery bags at prequency ng bilang na aming pamamalenge. Kung dati-rati'y 6 na grocery bags, ngayon ay 4 na lamang. Kung dati-rati'y isang beses kada linggo (once/weekly) ang pamamalengke, ngayo'y isang beses na lamang kada buwan (once/ monthly). Para lubusang makatipid ng kuryente at LPG, mas regular ng bumibili at nagpapabalot (take out) ng ulam, pagkain sa karinderia o resto.

Paminsan-minsan, nag-uukay ng ilang damit at bumibili ng pirated DVD. Isa pang palatandaan, mas dumadami na ang nagigipit at nangungutang (P500 – 1,000) kumpara nuong mga nagdaang ilang taon.

Paano na si Mang Pandoy at yung mga walang trabaho? Sinong sira ulong magsasabing umuunlad na ang country, gumaganda ang ekonomiya ng country, dahil lamang sa “lumalakas na ang Piso”?

Noodles na maraming sabaw nga lang ang kinakain sa araw-araw, papaniwalain n'yo pang nakikinabang kami sa paglago ng ekonomiya ng bansa! Saang hinayupak na lugar matatagpuan ang libreng gamot, libreng hospital, libreng primary education, bagong kalsada-tulay at farm to market road, pabahay sa maralitang taga-lunsod at tumataas na kita ng magbubukid?

Ang pinagmamalaking mega-projects-infrastructure ng gubyerno tulad ng MRT 5 at 7 (Quiapo-Quezon Av-Commonwealth-San Jose del Monte), kung 'di man super delay na ng isang dekada, mukhang bangungut, drawing at panaginip na lamang maipapatupad. Gusto pa tayong engganyuhin at goyoin nung SONA power point presentation ng super regions!

Kahit bumaybay tayo sa timog at hilagang Manila, wala tayong nakikitang may mga bagong itinatayong industriya-pabrika't matataas na gusali. Ang alam natin, nagsisi- likas sa Vietnam, China ang mga industriya sa Pinas. Ang sigurado, ang totoo, walang kaduda-dudang humina at naghihingalo ang industria at manufacturing output ng ating ng bansa. Kung ikukumpara sa mga karatig bansa sa Asia, kulelat ang 'Pinas sa larangan ng pag-aatract ng mga mamumuhunan at pagke-create ng CAPITAL mainly mula sa industria at pag-eexport.

Ang nakikita natin ay mga pulu-pulutong na batang paslit (street children) sa lansangan, dumaraming pick-up girls, mga di mabilang na taung grasa- pulubing namamalimus, mga 'di na mabilang na barung-barong sa estero, sa ilalim ng tulay, nagsisiksikang tulugan sa bangketa, mga kabataang istambay sa kanto, walang trabaho, nag-aadik, lasing at nagpuputa.

Mahigit apat hanggang limang libong Pinoy/pinay (4-5,000) ang kapit sa patalim lumilisan araw-araw upang maging OFW. Pangatlo tayo sa Asia na may pinakamataas na singil sa kuryente! Mga bagong graduate (engineer, nurse, duktor, propesyunal) na walang mapasukan ay nagtyatyaga na lamang sa Call Center. Iyan ba ang sinasabi n'yong kaunlaran?

Ang insidente ng Karalitaan ay lumagpas na sa 50%, ang average family income ay patuloy na bumubulusuk, lalampas na sa 10% ang unemployment rate at inflation rate! Patuloy na nabibinbin at kinukurakot ang mahigit P17 bilyong pension ng mga retiradong sundalo at empleadong gubyerno.

Totoong lumalakas ang Piso vis-a-vis sa dolyar, ito'y dahil, humihina ang dolyar sa pandaigdigang palitan ng lahat ng currency ng mundo. Dahil pa sa panloob na supply at demand, meaning may kaunti tayong itinatagong reserbang dolyar at mahina ang demand at pangangailangan sa dolyar. Ito'y sa kadahilanang mayroon tayong walong milyong OFW na nagreremit ng $15.0 billion kada taon.

Kung totoong gumaganda ang ekonomiya, bakit matumal ang bentada at inbentaro ng ating mga retailers at whole saler. Magmasid ka sa SM at bubulaga ang tunay na katayuan ng palengke-shoping mall, ng mamimiling Pinoy, ang kalagayang walang pambili at pamamasyal, tumatambay ang pakay.

Mas makakasira pa nga sa ekonomya ang paglakas ng Piso lalo sa hanay ng mga nag-eexport, sa industriyang Pinoy at OFW. Dahil sa tindi ng kompetisyon sa karatig bayan, ilang bilyong dolyar ang nanganganib na masawata at malugi dahil bukud sa hihina at magmamahal ang ating inululuwas na produkto, magmumura naman ang mga ini-import nating mga yaring produkto mula sa ibang bansa.

Wala ring katotohanan ang sabihing tayo'y na sa Ikalawang Daigdig (2nd world) na o nasa middle class na kategorya ng pag-unlad sa mundo. Ang alam ko lang, mga dating sosyalistang bansa ang bumibilang sa Second World na ang karamihan ay matatagpuan sa Silangang Europa. Sila ang mga bansang may centrally planned economies kung saan ang gubyerno, ang estado ang siyang nagmamay-ari ng MEANS of Production. Kabaligtaran ito sa ipinatupad na sistemang "free market" sa 'Pinas kung saan kinatigan at niyakap nito ang privatization, liberalization at deregulation na patakaran sa ekonomya.

Hindi na nahiya sa China, S. Korea, sa bansang Brazil, Taiwan, Malaysia at India, bukud sa napaka-unlad at patuloy na umiinit sa pag-unlad, hindi man lang nagmayabang na umakyat na sa middle class (2nd world) na kategorya, ang kapal talaga ng gubyernong 'Pinas!

Ang sigurado, itinuturing at ipinagmamalaki ni Ate Glo na isang super maid, super katulong ng mundo ang Pinas, 'di lang yun, sikat tayo sa pagiging magna cum laude sa Asia sa larangan ng pangungurakot!

Ang Pilipinas ngayon ang pinaka-baog na bansa sa Asia (ukay-ukay economy). Simple na lamang, wala man lang tayong maipakitang maayos na bangketa at bicycle lane. Tayo ang may pinaka- maduming public toilet sa Asia. Tayo na ang may pinakamalaking squater's colony sa buong Asia (QC) at pinakamalaking bilang ng child labor sa buong mundo! Tayo na ang sumasapo ng basura (scrap) ng Japan, Australia at ilang mayayamang bansa. Tayo na ang numero-unong bagsakan ng mga itinapon-pinagsawaang damit ng mga kapit- bahay nating bansa (ukay- ukay economy).

Wala tayong maipagmamalaking STEEL INDUSTRY na sana'y magbibigay daan upang makagawa ng makina na magpro-produce ng panibago pang makina, tools/ gamit pambahay at kasangkapan, barko't katawan man lang ng eroplano! Buti pa ang Malaysia may sasakyang Proton na, tayo hanggang ngayon wala pang sariling gawang Pinoy na automobile. Puro na lang abuloy ang barko de gera ng Phi. Navy at eroplanong pandigma't helicopter ng Phil. Air Force.

In terms of science, technology at mathematics, milya-milya na ang agwat sa'tin ng China, Japan, S.Korea, India, Pakistan, Singapore, Taiwan at Malaysia, maski pa sinasabing ang huhusay nating mag-ENGLISH. Pang-world class na ang kanilang napro-produce na estudyante habang tayo'y nagyayabang na COMPUTER HACKERS at CALL CENTERS! Pumapang-anim (6th) ang South Korea sa produksyon ng automobile sa buong mundo at ang Taiwan ay pumapang-walo (8th) sa dollar reserves!

Habang ang Metro Manila ay may tatlong dekada ng binabagabag sa traffic (tatatlo palang ang linya ng MRT), agad naman itong naresolba sa Bangkok, kilalang pinakama- traffic sa buong mundo. Paano nangyari yon? Subway lang naman, dobleng ulit na linya ng MRT at ilang mahahabang skyway (fly over) mula airport hanggang downtown Bangkok.

Mas kapani-paniwala pa ng ilang libong beses si dating NEDA Sec. Cielito Habito ng sabihin nitong , "malabnaw" at abnormal ang paglaro't kalagayan ng ating ekonomiya. Wala siya sa hulog, hindi balansyado o hindi pantay ang naging mga economic gains ng ating bansa. Umuunlad nga daw ang ekonomiya at lumalaks ang piso pero tuloy ang kawalan ng trabaho, kaso ng gutom, at kawalan ng sigla sa pamilihan. "An economy of contradictions" ang lumalabas na larawan ng ekonomiya ng ating country ngayon.

Doy Cinco / IPD
Oct 9, 2006