May isang bilyon man o wala, “Kusang hihina ang Kaliwa?” (Part 1)

Kamakailan lang, nag-labas si Ate Glo ng isang bilyon pisong pondo (P1.0 bilyon) upang sawatain ang kilusang komunista sa bansa. Layon nitong magsagawa ng matinding counter insurgency na siyang dudurug sa CPP-NPA sa loob lamang ng dalawa hanggang tatlong taon. Ibig sabihin, bago matapos ang kanyang termino sa 2010, ganap na raw maigugupo ang communist insurgency?

Kenkoy at nakakabahala itong panawagan ni Ate Glo, pulis at militar lamang ang mabubusog at makikinabang dito. Yung classroom lang, pangungurakot, yung traffic lang, yung isyu ng iskwater lang, pagbibilang lang ng boto ay 'di mareso-resolba, ito pang komunismo? Kung kailan papahina na ang CPP, gusto pa ata nitong palakasin, isalba, buhayin, paramihin at patatagin.

Tayo na ang may pinakamatagal na communist insurgency sa Asia. Mula 1930s, sa pamumuno ng Partido Komunista ng Pilipinas, nagsimulang bumuklwak ang Kaliwa bago at matapos ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig (WWII). Sumambulat bilang isang rebolusyunaryong kilusan sa Gitnang Luzon, Kalakhang Manila hanggang sa iba pang bahagi ng Pilipinas.

Sa mahigit dalawampung taong pakikibaka (1950s), nagapi ang insureksyon at rebelyon. Matapos ang ilang taong paghupa, muling namukadkad nung 1960s, kasabay ng pag-igting ng “Great Proletarian Cultural Revolution” sa Tsina. Nagsimula sa 150 cadre't mandirigmang guerilla nung 1968, daynamikong bumulusuk nung first quarter storm (FQS) ang kilusang estudyante nung 1970. Umastang kartel-monopolyo ang CPP-NPA-NDF sa pakikibakang anti-diktadurya nung dekada '70.Lumobo ito ng mahigit kumulang na 25-35,000 armed guerilla nung dekada 80s.

Subalit, sa unang quarto ng dekada 80s, sa katindihan ng pasismo, sa kalagayang nasa bingit na ng pagbagsak ang diktadurya, sumambulat at tumindi ang open-legal mass movement sa kalunsuran. Ang pagpaslang kay Ninoy Aquino, ang pagbagsak kay Marcos at pagbababalik ng constitutional democracy, nagsimula ng pag-aralan, magmuni-muni, suriin at i-evaluate nito ang istrehiya't taktika ng partido;

Una, ang diin ay sa kanayunan kontra kalunsuran;
Ikalawa, ang armadong pakikibaka laban sa 'di armado at
Ikatlo; Kilusang Lihim (UG) kontra sa open-legal na pag-oorganisa't pakikibaka.

Tumanggap ng sunud-sunod na tactical error, humina nung huling bahagi ng taong 80s at unang bahagi ng dekada '90. Tinatantyang mayroon na lamang itong 7-10,000 hukbo at kulang-kulang isang milyong simpatisador at mga kasapi. Sa panawagang “national demokratikong rebolusyon” at classic na Maoistang istratehiyang “people's protracted war”.

Sa kabila ng alingasngas at debate sa partido, ipinaggitgitan ang patakarang iboykot ang February 1986 Presidential “snap election”. Ilang araw matapos ang pinakamaduming election sa kasaysayan ng Pilipinas, sumabog ang “Edsa Revolution”. Nalagay sa gilid-gilid ang CPP-NPA-NDF, hindi nakibahagi, nagpabaya at hindi napamunuan ang isa sa makasaysayang pipol power rebolusyon ng mundo. Mula noon, nagkanda-leche-leche't (ang madness ng anti-DPA campaign) na, paranoya at hindi na muling nakabawi ang partido.

Masakit man tanggapin, mga unang taon ng dekada 90s, nagsimulang humina, nadis-orient ang kilusang kaliwa sa Pilipinas. Ito ba'y dahil sa husay ng anti-isurgency campaign ng US, Cory, FVR, ni GMA o dahil ba sa DPA agent (OPML, kampanyang AHOS?)? Ano kayo hilo, syempre hindi noh!

Mahilig tayong mangopya't humalaw (junket) sa labas, Brazil-Lula, Chavez, Morales, sa South-East Asia at kung saan-saan, samantalang super yaman tayo sa karanasan. Bode- bodega na ang mga datos natin (emperical data), hindi naman naisasa-theorya. Walang dudang tama si Marx at Lenin, sa panahon nila. Sa konteksto ng China, korek si Mao, totoong matalino si Trotsky at umangkop si Kasamang Fidel sa Cuba at si Ho Chi Minh ng Vietnam.

Kaya lang, sa ngayon, ibang-iba na! Malaki na ang ipinagbago ng mundo at lokal na konteksto. Hindi na lamang simpleng US Imperialism, pyudalism ang labanan sa mundo, usap-usapan na rin ang global imperialism-global authority, WTO at neo-liberalism. Lumakas ang transnationalization at ang epekto, humina ang soberanya't estado ng mga bansang tulad ng Pilipinas.

Kasabay ng rumaragasang Globalization, nabulilyaso ang socialist experiment sa Eastern Europe, bumagsak ang Berlin Wall at nagwakas ang cold war. Naiwang nag-iisa ang imperyalistang Kano at Iraq, Afghanistan, Al Queda, Iran, Mindanao at langis na ang pangunahing pinagka-kaabalahan nito.

Masakit man tanggapin, hindi na uubra ang “class based” (batay sa uri-mapang-aping uri) at direktang nakatuon palagi sa estado ang panawagan. Hindi na sumasapat ang structural analysis, ang istratehiyang “people's protracted war at insureksyon. Lumabo na ang “vanguardism,” “abanteng destakamento,” at “uring manggagawa, hukbong mapagpalaya.” Tanggapin man natin o hindi, ito ang nagdudumilat na katotohanan!

Kung dati-rati'y may buto sa gulugud, may political authority (democratic institution) ang mga estato, ngayon ay halos palamuti na lamang sila sa mata ng mundo. Ano ang mga palatandaan nito?

1. Financial authority na sa ngayon ang lumalabas na mapagpasya't makapangyarihan sa patakarang pampulitika (IMF-WB, ADB, Multi-Lateral Agency at iba pa).

2. Lumilitaw ang iba't-ibang non-government organization para tapatan at sabayan ang inutil na estado. Sila ang umako bilang tagapamandila, tagapamagitan at mediator (NGOs-POs) sa marginalized sector ng bansa.

Maraming naitayong non-party political formation at political blocs. NGOs ang nag-provide, nagsuma, nag-theorized ng pang-ideolohiya't pang-organisasyon, distinctly political at developmental work sa balangkas ng “people empowerment.”

3. Dahil weak ang estado, lumaki ang papel ng pribado, negosyo at korporasyon. Ang ilan litaw; dating Kongresman Jimenez (nagpaluwal ng milyun-milyon sa Plan holder, umuupak sa ismagler na si Lucio Co ng Puregold), Danding Cojuanco, Lucio Tan, Yuchenco, Taipan, Wowowee-Ultra, media (mga foundation ng ABS-CBN at GMA-7), mga Drug at Gambling Lord. Sila ngayon ang mas may malaking impluwensya sa gubyerno't sa mamamayan.


Ano ang Hamon sa atin?

(Marami sa atin ND pa rin ang asal at gawi. Marami sa atin, istilong "UG" pa rin ang taglay . Walang problema basta't nauunawaan, naiintindihan at tanggap tayo ng mamamayan. Kung hindi tayo magsusuri at magmumuni-muni, "may isang bilyon pondo man o wala si GMA, kusang hihina ang Kaliwa sa Pilipinas.)


Abangan sa Part 2 (Hamon sa atin..........."active citizenship" atbapa)


doy cinco
July 1, 2006